Ημι-συμφωνία για παράταση στο… μεγάλο παζάρι

Ημι-συμφωνία για παράταση στο… μεγάλο παζάρι…και στο βάθος, τρίτο πακέτο

Το πιο πιθανό είναι πως οι θεσμοί θα κάνουν ένα μικρό βήμα πίσω ζητώντας από την ελληνική πλευρά να κάνει –και πάλι- ένα μεγαλύτερο. Και αυτό το «μεγαλύτερο» και το, εξαιρετικά δύσκολο πολιτικά, βήμα, είναι να «υποσχεθεί» ότι θα μπει σε νέο τρίτο πρόγραμμα μετά το καλοκαίρι και για τουλάχιστον 2 χρόνια. 

Το πιο πιθανό λοιπόν είναι ότι οι δανειστές θα προσφέρουν αρχικά στην Ελλάδα μία παράταση 3-4 μηνών η οποία θα απελευθερώσει τα απαραίτητα κεφάλαια έτσι ώστε να τα βγάλει πέρα με το δύσκολο καλοκαίρι και να αποφευχθεί τοdefault.

Τα χρήματα μπορεί να προέλθουν από τα 11 δισ. του ΤΧΣ που ελέγχει ο ESM (κάτι τέτοιο θα απαιτούσε τη σύμφωνη γνώμη του διοικητικού συμβουλίου του, δηλαδή 85% πλειοψηφία) , από την απελευθέρωση των 2 δισ. ευρώ που αφορούν τα ομόλογα που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες καθώς και από την καταβολή μέρους της δόσης των 7,2 δισ. ευρώ, ενώ η ΕΚΤ θα αυξήσει το όριο στα έντοκα.

Ωστόσο, η αρχική αυτή συμφωνία θα περιλαμβάνει και ρήτρα εξέτασης – μετά τη λήξη της νέας αυτής παράτασης το φθινόπωρο– ενός τρίτου πακέτου διάσωσης προς την Ελλάδα έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί και το σοβαρότατο θέμα του χρηματοδοτικού κενού, που αγγίζει τα 15 δισ. έως το τέλος του 2016.

Αν και τις τελευταίες ημέρες αποφεύγεται η λέξη «τελεσίγραφο» ή το «take it or leave it», ωστόσο εμμέσως αλλά σαφώς αυτή η νέα «υποχώρηση» των θεσμών θα είναι ακριβώς αυτό, καθώς τα περιθώρια πλέον στενεύουν πραγματικά και μία είδους λύση-συμφωνία πρέπει να βρεθεί πριν τα τέλη του Ιουνίου. Όχι γιατί απλά τότε λήγει η τετράμηνη παράταση που συμφωνήθηκε την 20^η Φεβρουαρίου, αλλά γιατί τότε θα πρέπει η ΕΚΤ να λάβει πολύ επώδυνες αποφάσεις τις οποίες έχει ήδη καθυστερήσει, αφήνοντας περιθώριο στην… πολιτική να κάνει το θαύμα της…

Και εν τω μεταξύ πάντα ελλοχεύει και ο πολιτικός κίνδυνος, εντός των ελληνικών τειχών.

Η συμβιβαστική λύση από την ελληνική κυβέρνηση δεν θα έλθει χωρίς το ανάλογο πολιτικό κόστος. Η νέα συμφωνία πολύ πιθανό  να προκαλέσει πολιτική κρίση καθώς η πιο ριζοσπαστική φράξια του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αποδεχθεί τους όρους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει και σε πρόωρες εκλογές μετά το καλοκαίρι, κάτι το οποίο θα καθυστερήσει την διαδικασία ακόμη περισσότερο.

Και εν τω μεταξύ, οι συνομιλίες – άρα και η αβεβαιότητα και τα μαύρα σενάρια – θα συνεχιστούν καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού έτσι ώστε να συμφωνηθεί και το τρίτο πακέτο διάσωσης, με τις εκροές καταθέσεων να επιταχύνονται, και με την απειλή των capital controls να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να πέσει στο κεφάλι μας. 

Παράταση δηλαδή της ασφυξίας, της αβεβαιότητας, του «τι θα μας ξημερώσει αύριο», του πάρε-δώσε των διαπραγματεύσεων, του βομβαρδισμού των τρομο-δημοσιευμάτων των διεθνών μέσων και των νέων σεναρίων για το «αύριο» της Ελλάδας. Μας περιμένει δηλαδή ένα νέο καλοκαίρι αγωνίας και «μισών» πραγμάτων.

Έτσι και αλλιώς, οι παρατάσεις και οι ημι-συμφωνίες, όπως και οι προθεσμίες που δεν τηρούνται, αποτελούν το εθνικό-σπορ της ΕΕ η οποία συνεχίζει να κλωτσά το τενεκεδάκι πιο κάτω στον δρόμο, μαζί με την Ελλάδα, η οποία έχει μία το μαχαίρι στο λαιμό, μία το πιστόλι στον κρόταφο.