Πώς ο Τσίπρας θα μας ξαναβάλει στα Μνημόνια…
Ας πιάσουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή
Ας πιάσουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή
Πολλοί φίλοι και γνωστοί με ρωτούν διαρκώς τι θα συμβεί μετά τις 20 Αυγούστου κι αν έχει ίχνος, έστω, αλήθειας ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ότι θα έχουμε «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια. Επειδή κατανοώ ότι τα θέματα αυτά είναι σύνθετα, και γι’ αρκετούς, ίσως και περίπλοκα, είναι χρήσιμο να δώσουμε μερικές απαντήσεις, κατά το δυνατόν τεκμηριωμένες, για το τι θα συμβεί στην πατρίδα μας, μετά το τέλος του Γ’ Μνημονίου, δηλαδή της γ’ δανειακής σύμβασης, που έχει υπογράψει η Ελλάδα με τις χώρες και τους θεσμούς της ευρωζώνης, μετά το καταστροφικό δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 και την εξίσου καταστροφική διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα στις Βρυξέλλες.
Ας πιάσουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Πράγματι, όπως ξέραμε από το 2015, στις 20 Αυγούστου 2018 τελειώνει το γ’ Μνημόνιο που ήταν τριετούς διαρκείας. Μετά τις 20 Αυγούστου τελειώνει κι η υποχρέωση των δανειστών να μας δανείζουν. Τα χαμηλότοκα, με επιτόκιο κάτω του 1%, δάνεια τελειώνουν οριστικά. Και για πολιτικούς κι επικοινωνιακούς λόγους, που αφορούν τις εσωτερικές ισορροπίες στις χώρες τους, οι Ευρωπαίοι έχουν διακηρύξει σε όλους τους τόνους, ότι δεν πρόκειται να μας ξαναδανείσουν, και μάλιστα με τόσο χαμηλά επιτόκια.
Άρα μετά τις 20 Αυγούστου, η Ελλάδα πρέπει από μόνη της να καλύπτει τις δανειακές της ανάγκες. Είτε μέσω των πρωτογενών πλεονασμάτων, που θα δημιουργεί είτε με νέο δανεισμό, που πλέον δεν θα γίνεται από κράτη και κρατικούς θεσμούς αλλά από τις αγορές, δηλαδή από τράπεζες, ιδιώτες, αμοιβαία κεφάλαια, συνταξιοδοτικά ταμεία κοκ. Με επιτόκιο σαφώς μεγαλύτερο αυτού που μας δάνειζε η ευρωζώνη. Αυτή την στιγμή το επιτόκιο του 10ετούς ελληνικού ομολόγου, μολονότι ακόμα δεν έχουμε πλήρως βγει στις αγορές, είναι στο 4%. Η διακύμανση του εξαρτάται από την πορεία της ελληνικής οικονομίας κι από το πόσο μεγάλη εμπιστοσύνη δημιουργεί στους fund managers, αυτούς δηλαδή, που διαχειρίζονται τα κεφάλαια, που θα μας δανείζουν, ότι δεν θα χάσουν τα λεφτά τους. Αν είναι ικανοποιημένοι, τα επιτόκια θα υποχωρούν, εις όφελος μας. Αν όχι τότε τα επιτόκια θα αυξάνονται, και δεν αποκλείεται να γίνουν κι απαγορευτικά, όπως είχαν γίνει το 2009-2010, όταν η τότε κυβέρνηση υποχρεώθηκε να καταφύγει στους ευρωπαίους εταίρους μας και το ΔΝΤ για να αποφύγει την πτώχευση.
Έτσι λοιπόν, μετά τις 20 Αυγούστου θα έχουμε «καθαρή έξοδο» από τα δανεικά των Ευρωπαίων. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάψουμε να δανειζόμαστε. Κι ούτε θα πάψουμε να βρισκόμαστε υπό αυστηρή επιτήρηση. Από τη μια των αγορών, που θα πάρει πολύ χρόνο να μας ξαναεμπιστευθούν, αλλά και των ευρωπαίων και του ΔΝΤ, που μπορεί να πάψουν να μας δίνουν χρήματα αλλά θα συνεχίσουν να μας επιτηρούν, όπως παραδέχθηκε κι ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος στην πρόσφατη συνέντευξη του «Στο Κόκκινο». Όπως είπε, η ελληνική επιτήρηση από τους Θεσμούς θα είναι «λίγο πιο αυστηρή» από ότι είναι για τις άλλες χώρες, που έχουν βγει από μνημόνια, δηλαδή από την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Κύπρο. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι η Ελλάδα μετά τις 20 Αυγούστου θα βρίσκεται υπό διπλή, αυστηρή εποπτεία. Από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ από τη μια κι από τις αγορές από την άλλη. Ουσιαστικά, η κατάσταση μπορεί να αποδειχθεί πολύ επαχθέστερη από ότι ήταν κατά τη μνημονιακή περίοδο. Διότι θα βρισκόμαστε και πάλι υπό διπλή δαμόκλειο σπάθη.
Έτσι λοιπόν, μετά τις 20 Αυγούστου τελειώνουν τα χαμηλότοκα δάνεια από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς κι αρχίζει ο πιο υψηλότοκος δανεισμός από τις αγορές. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τελειώνει η εποπτεία. Δηλαδή δεν θα μπορούμε από μόνοι μας να χαράσσουμε ότι πολιτική θέλουμε χωρίς να ρωτάμε τους Ευρωπαίους; Η απάντηση είναι αφοπλιστικά απλή: Όχι φυσικά. Ηδη τα ψηφισμένα μέτρα, όπως είναι κυρίως η περικοπή των συντάξεων κατά 1,8 δις ευρώ ετησίως από 1-1-19 κι η μείωση του αφορολογήτου κατά 1,8 δις ευρώ ετησίως από 1-1-20, θα εφαρμοσθούν απαρεγκλίτως, όπως ομολογούν σε συνεντεύξεις τους ο υπουργός Οικονομικών αλλά κι ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης.
Επιπρόσθετα, η Ελλάδα θα είναι υποχρεωμένη να ολοκληρώσει μέσα σε ένα εξάμηνο τα προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης, όπως είναι η ολοκλήρωση του Κτηματολογίου και η περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ. Ενώ, όπως είπε ο κ. Τσακαλώτος, η Γερμανία κι 6 χώρες της ευρωζώνης σκοπεύουν να ζητήσουν να εξαρτηθεί η όποια απομείωση του ελληνικού χρέους με ένα πρόσθετο μνημόνιο, που αντί για δανεικά θα παρέχει μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Αρα, όπως γίνεται αντιληπτό, τα δανεικά τελειώνουν. Αλλά η αυστηρή επιτήρηση συνεχίζεται. Και το σημαντικότερο. Η λιτότητα, που κάποιοι αφελώς νόμιζαν ότι μας επέβαλλαν τα μνημόνια, θα συνεχισθεί μέχρις ότου κατορθώσουμε να έχουμε μια πραγματική και βιώσιμη ανάπτυξη στην οικονομία μας. Αυτή είναι η αλήθεια. Όλα τα άλλα είναι κομματική προπαγάνδα, για προεκλογικούς σκοπούς.
Facebook Comments