Λίγες μόλις ημέρες αφότου ανέλαβε καθήκοντα η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η επικοινωνιακή τορπίλη Luxleaks ήρθε να δυναμιτίσει την έναρξη της Προεδρίας Γιούνκερ, τη στιγμή που όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ του διεθνούς χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού γνώριζαν και ουσιαστικά αποδέχονταν σιωπηρά τις πρακτικές της νόμιμης φοροαποφυγής στη Γηραιά Ήπειρο, ενώ η ίδια η Επιτροπή είχε ανοίξει έρευνα εναντίον του Λουξεμβούργου για το συγκεκριμένο θέμα τον περασμένο Οκτώβριο.

Πράγματι, οι πρακτικές οργανωμένης φοροαποφυγής ήταν νόμιμες όλα αυτά τα χρόνια (απ’ το 1995 ως το 2013) που ο Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ ήταν Πρωθυπουργός του Μεγάλου Δουκάτου. Το φαινόμενο οφείλεται στην έλλειψη έστω και στοιχειώδους εναρμόνισης της φορολογικής βάσης των πολυεθνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην ΕΕ, η οποία, με τη σειρά της, οφείλεται στην έλλειψη ομοφωνίας που απαιτείται στο Συμβούλιο της ΕΕ για φορολογικά θέματα.

Ουσιαστικά, οι δημόσιοι προϋπολογισμοί πληρώνουν με περαιτέρω λιτότητα την απροθυμία πολλών κυβερνήσεων να αναχαιτιστεί το φαινόμενο του διακρατικού ανταγωνισμού προς τα κάτω (race to the bottom) μέσω φορολογικών διευκολύνσεων προς τις επιχειρήσεις. Έτσι συνεχιζόταν απρόσκοπτα η δυνατότητα πληρωμής ελάχιστων φόρων μέσω εικονικού εσωτερικού δανεισμού μεταξύ της μητρικής εταιρείας και των θυγατρικών της καθώς και με άλλες παρόμοιες πρακτικές φορολογικής «βελτιστοποίησης».

Όλα αυτά τα γνώριζαν όσοι επιτίθενται τώρα εναντίον του Γιούνκερ: η Καγκελάριος Μέρκελ (που εξ αρχής ήταν εχθρική απέναντι στην φεντεραλιστική υποψηφιότητα Γιούνκερ), ο Πρωθυπουργός Κάμερον (που λειτουργεί πια ανοιχτά ως ευρωυπονομευτικός παράγοντας) και τα αγγλοσαξονικά πρακτορεία οικονομικών ειδήσεων (που δεν έδειχναν να ενοχλούνται ιδιαίτερα που οι δικές τους εταιρείες και ο διεθνής καπιταλισμός γενικότερα βολεύονταν με τις μαύρες τρύπες των «φορολογικών παραδείσων»).

Ο πραγματικός λόγος για τον συντονισμένο πόλεμο είναι η υπονόμευση του κύρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ειδικότερα ενός «κοινωνιστή» και «Ευρωπαίου φεντεραλιστή», ακριβώς τη στιγμή που θα αναλάμβανε καθήκοντα και θα ήθελε να εγκαθιδρύσει την αξιοπιστία του προχωρώντας το πανευρωπαϊκό αναπτυξιακό σχέδιο 300 δις €, το οποίο θα είχε δώσει κάποια προοπτική στην βαλτωμένη και αποκαρδιωμένη Ευρώπη.

Το έχουμε γράψει πολλές φορές: Απ’ την αρχή της κρίσης επικράτησε ο κυνικός διακυβερνητισμός, δηλαδή ο ωμός συσχετισμός δύναμης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και των βασικών οικονομικών παικτών πίσω απ’ τα κράτη, αντί του κοινοτικού πνεύματος αλληλεγγύης. Όλοι οι παραπάνω θέλουν αυτή η κατάσταση να συνεχιστεί και ας διαλύει την Ενωμένη Ευρώπη. Ο Γιούνκερ είναι το κόκκινο πανί τους και τώρα τον μετατρέπουν στον ακίνητο στόχο τους, παρόλο που οι ίδιοι είναι συνένοχοι στις πρακτικές που τώρα καταδικάζουν διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στο πρώτο briefing της νέας Επιτροπής, ο Πρόεδρος δήλωσε στους παριστάμενους δημοσιογράφους: «Δε θέλω να σας κρύψω ότι έχω τη σθεναρή πρόθεση να απαντώ σε κάθε αδικαιολόγητη κριτική που ασκείται στην Επιτροπή, από όπου και να προέρχεται. Δεν είμαι ο τύπος που τρέμει μπροστά στους Πρωθυπουργούς ή άλλους υψηλούς αξιωματούχους». Όπως γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, κατά τα δέκα χρόνια της χλωμής Προεδρίας Μπαρόζο, κάθε κριτική που απηύθυνε ένας Πρωθυπουργός στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να της φορτώσει δημαγωγικά όλα τα κακώς κείμενα του κόσμου και να αποτινάξει έτσι την ευθύνη από πάνω του, αντιμετωπιζόταν σταθερά με ένα «Ουδέν σχόλιον». Τώρα που υπήρχαν κάποια σημάδια αλλαγής τόνου, ένα υλικό που ήταν διαθέσιμο εδώ και έξι μήνες και του οποίου η δημοσιοποίηση είχε προγραμματισθεί εντός του Οκτωβρίου βγήκε τελικά στη δημοσιότητα λίγες μόλις ημέρες μετά τη δήλωση του Γιούνκερ: «Αυτή θα είναι η Επιτροπή της τελευταίας ευκαιρίας».

Δυστυχώς, η δήλωση αυτή δεν είναι ρητορικό σχήμα. Είναι η πραγματικότητα. Αν η ΕΕ δεν κάνει το ομοσπονδιακό κβαντικό άλμα, τότε πολύ δύσκολα θα επιβιώσει απ’ την αργή και επώδυνη αυτοκαταστροφή της. Η υπονόμευση του κύρους της Επιτροπής της τελευταίας ευκαιρίας δεν κάνει τίποτα για να αναχαιτίσει αυτήν την ολέθρια διαδικασία. Τουναντίον μάλιστα, την επιταχύνει.

Facebook Comments