78 από τα 88 προαπαιτούμενα σε εκκρεμότητα – «γολγοθάς» νομοθετικού έργου για τη Κυβέρνηση

Η τεχνική συμφωνία στο Χίλτον το Σάββατο μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών ήταν μόνο το πρώτο βήμα για το κλείσιμο της τέταρτης και τελευταίας αξιολόγησης του 3ου μνημονίου και για την έξοδο από αυτό.

Η κυβέρνηση έχει μπροστά της τώρα «Γολγοθά» νομοθετικού έργου, ώστε να κλείσει τα περίπου 78 από τα 88 προαπαιτούμενα της αξιολόγησης, δεδομένου ότι περίπου 10 θα μεταφερθούν για τη μεταμνημονιακή εποχή. Παράλληλα, θα εξελίσσεται ένα σκληρό παιχνίδι πόκερ μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, κυρίως της Γερμανίας και του ΔΝΤ, προκειμένου να καθοριστούν οι όροι ελάφρυνσης του χρέους και να αποφασιστεί η συμμετοχή ή μη του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα. Σε ένα τρίτο επίπεδο, που συνδέεται όμως με το χρέος, θα εξελίσσεται η διαπραγμάτευση για τους όρους της μεταμνημονιακής εποπτείας.

Ο κυβερνητικός προγραμματισμός προβλέπει να κατατεθεί το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα στη Βουλή έως τις 5 Ιουνίου και να ψηφιστεί με τη διαδικασία του επείγοντος έως τις 9 Ιουνίου.

Εως τις 15 Ιουνίου η κυβέρνηση θέλει να έχει τελειώσει με όλες τις εκκρεμότητες των προαπαιτουμένων, περιλαμβανομένων δευτερογενών νομοθετημάτων, ώστε να προλάβουν οι θεσμοί να μελετήσουν τις ενέργειες και τα νομοθετήματα και να επιβεβαιώσουν ότι όλα είναι ικανοποιητικά ώς το Eurogroup της 21ης Ιουνίου. Στόχος είναι, σε αυτή τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, να κλείσουν όλα: αξιολόγηση και εκταμίευση δόσης, χρέος και μεταμνημονιακή εποπτεία. Πολλοί θεωρούν ότι θα χρειαστεί ο έξτρα χρόνος έως το Eurogroup της 12ης Ιουλίου για την οριστική συμφωνία, αλλά στο κομμάτι που περνάει από τα χέρια της κυβέρνησης κρίνεται απ’ όλες της πλευρές ότι είναι σκόπιμη η συμμόρφωση από τον Ιούνιο.

Η ικανοποίηση μέσα στις επόμενες τρεις εβδομάδες ενός μεγάλου όγκου προαπαιτουμένων δεν θα είναι απλή υπόθεση.

Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε ότι απομένουν πολλά να γίνουν και μερικά είναι δύσκολα, αν και πρόσθεσε ότι σε όλα ξέρουμε τι πρέπει να γίνει.

Η αλήθεια είναι ότι σε ορισμένα δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί ούτε καν τι πρέπει να γίνει ακριβώς και οι διαβουλεύσεις συνεχίζονται. Για παράδειγμα, δεν έχει συμφωνηθεί πώς θα είναι ο νέος ΕΝΦΙΑ και συγκεκριμένα ποιες θα είναι οι ενδεχόμενες αλλαγές στους συντελεστές, με βάση τις νέες αντικειμενικές τιμές που θα οριστούν. Επίσης, υπό διαπραγμάτευση βρίσκονται ακόμη τα ποσοστά του Δημοσίου στις δύο εταιρείες, εμπορίας και υποδομών, στις οποίες θα «σπάσει» η ΔΕΠΑ.

Στο πολυνομοσχέδιο θα ρυθμίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:

1. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2019-2022, στο οποίο θα αποτυπώνονται ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για όλη την περίοδο. Εδώ αναμένεται να αποτυπωθεί και η συμφωνία για μείωση των συντάξεων από 1/1/2019 και του αφορολογήτου από 1/1/2020, αφού, σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος του οικονομικού επιτελείου, τα συμφωνηθέντα θα τηρηθούν.

2. Τα μέτρα κοινωνικής πολιτικής, και ειδικότερα το επίδομα στέγασης, το οποίο θα κυμαίνεται μεταξύ 70 και 210 ευρώ, με εισοδηματικά κριτήρια, για την κάλυψη κόστους του ενοικίου ή της δόσης δανείου, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχει ενταχθεί ο ενδιαφερόμενος στον νόμο Κατσέλη.

3. Η συμπερίληψη και των οφειλών του 2017 στον εξωδικαστικό συμβιβασμό.

4. Ο νέος ΕΝΦΙΑ, με βάση τις νέες αντικειμενικές τιμές.

5. Το target model (ευρωπαϊκό μοντέλο-στόχος) και το σχέδιο για τη ΔΕΠΑ στα ενεργειακά.

6. Οι αλλαγές στη διαδικασία μεσολάβησης, ώστε να αποτρέπεται η εύκολη προσφυγή στη διαιτησία, στα εργασιακά.