Ο Αλέξης Τσίπρας είτε θα αποδειχτεί ένας νέος Ούγκο Τσάβεζ, είτε ένας μεταρρυθμιστής σαν τον πρώην βραζιλιάνο πρόεδρο Λούλα, αναφέρουν σε κεντρικό άρθρο τους για τις ελληνικές εκλογές οι «Financial Times», τονίζοντας πως ένα κύριο ερώτημα είναι αν ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας θα ακολουθήσει το δρόμο της μετριοπάθειας με την ανάληψη της εξουσίας.

Άξονας του κειμένου είναι οι βίοι παράλληλοι μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του Ανδρέα Παπανδρέου, με τους FT να σημειώνουν τις ομοιότητες μεταξύ των διακηρύξεων και των θέσεων των δυο ανδρών.

Ωστόσο, τονίζουν, οι διαφορές είναι εξίσου σημαντικές.

Κύρια διαφορά είναι πως το 1981, με το ελληνικό χρέος να είναι στο 25% του ΑΕΠ, ο Παπανδρέου είχε το δημοσιονομικό χώρο να «δημιουργήσει αποικία» του ΠΑΣΟΚ στο Δημόσιο, σε σημείο όπου «το όριο μεταξύ κράτους και κόμματος έγινε αόρατο».

Αντίθετα, το 2015, με δεδομένο το υπέρογκο χρέος και τις τρέχουσες ανάγκες του κράτους, μια παρόμοια δαπάνη για την κομματική επάνδρωση του Δημοσίου φαντάζει αδύνατη.

Παράλληλα, οι FT στέκονται και στην εξωτερική πολιτική του Παπανδρέου, τονίζοντας πως ενώ ήταν συγκρουσιακός σε νοοτροπία, τελικά αποδείχτηκε ρεαλιστής απέναντι στην Ε.Ε. και το NATO, αξιοποιώντας τη ροή ευρωπαϊκών χρημάτων.

Τώρα, αναφέρει το δημοσίευμα, επαφίεται στον κ. Τσίπρα να επιλέξει αν θα ακολουθεί το παράδειγμα Παπανδρέου, μετριάζοντας τις θέσεις του έναντι των εταίρων της Ελλάδας.

Όπως επισημαίνουν οι FT, υπέρ του κ. Τσίπρα λειτουργεί το γεγονός ότι – σε αντίθεση με το 1981 – η Ελλάδα απέχει από την ιδεολογική κόντρα τις μετεμφυλιακής περιόδου.

Στην αντίπερα όχθη όμως, «εναντίον του κ. Τσίπρα λειτουργεί το γεγονός ότι οι ακροαριστερές πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ απεχθάνονται τον πραγματισμό».a

Facebook Comments