Η ιστορική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, έδωσε στη χώρα την δυνατότητα να έρθει σε έναν ειλικρινή, όσο και δύσκολο διάλογο με τους εταίρους της. Για πρώτη φορά, τα πραγματικά αίτια της κρίσης, αλλά και η αντικειμενικά δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα, είναι στο τραπέζι.

Αυτό το δεκαήμερο η ελληνική κυβέρνηση αποσαφήνισε τους στόχους της σε πολύ μεγάλο βαθμό, διευρύνοντας τα ερείσματά της. Υπάρχουν πολλά θετικά σχόλια για τον μαραθώνιο Τσίπρα και Βαρουφάκη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Δεν είμαστε πλέον απομονωμένοι, ωστόσο τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά μας, γιατί το δεξιό κέρας της γερμανικής κυβέρνησης επιμένει σε πολύ σκληρή γραμμή, χωρίς να έχει όμως την κυριαρχία που είχε πριν λίγο καιρό. Οι ελληνικές θέσεις, με ζητούμενο μια ανάσα για την χώρα, αφορούν όλη την Ευρωζώνη, που έχει την ίδια ανάγκη.

Υπάρχουν σημαντικά ερείσματα στον χώρο των άλλων ευρωπαϊκών πολιτικών ομάδων -στην Ομάδα των Σοσιαλιστών, την Ομάδα των Πρασίνων ακόμη και σε μερίδα των Φιλελευθέρων- αλλά και σε πολύ ευρύτερο φάσμα στον ευρωπαϊκό Νότο, γιατί καταλαβαίνουν ότι η μονομερής λιτότητα τιμωρεί χώρες και δεν δίνει λύσεις. Αντιλαμβάνονται πλέον ότι η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ απέχει πάρα πολύ από την καρικατούρα που είχαν εμφανίσει οι αντίπαλοί μας. Περιμένουν από εμάς να παρουσιάσουμε συγκεκριμένο σχέδιο σαρωτικών μεταρρυθμίσεων για τη διοίκηση, τη φοροδιαφυγή, τους ολιγάρχες. Περιμένουν να αλλάξουμε ριζικά την εικόνα για την Ελλάδα, που λέει ότι πληρώνουν πάντα οι μεσαίοι και οι φτωχοί, αλλά όχι οι πλούσιοι.

Η απόφασή της ΕΚΤ για τους ελληνικούς τίτλους εμπεριέχει πολιτικά κριτήρια και στοχεύσεις, γιατί σπεύδει να θεωρήσει ότι η Ελλάδα δεν είναι σε πρόγραμμα αυτή τη στιγμή, ενώ τυπικά είναι μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου. Μπορεί όμως με πολιτικά κριτήρια η τράπεζα να ξανανοίξει αυτή τη στρόφιγγα, αν θεωρήσει ότι στις προσεχείς συνόδους δρομολογούνται οι διαδικασίες για το νέο πρόγραμμα που διεκδικεί η ελληνική κυβέρνηση. Ελάχιστοι μιλούν για την ανάγκη να παραμείνει η Τρόικα ή να υλοποιηθεί το mail Χαρδούβελη.

Δεν υποτιμούμε τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας. Είμαστε μαχητικοί, σταθεροί και αισιόδοξοι. Αυτήν την ώρα, η διαπραγμάτευση θέλει σταθερότητα στους στόχους, ευελιξία και διάθεση για μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, που δεν θα είναι το 100% των αρχικών ελληνικών προτάσεων, αλλά ούτε οι εκβιασμοί του Βερολίνου.

Σαράντα χρόνια τώρα οι ευρωπαϊκοί θεσμοί λειτουργούν δημιουργώντας «γέφυρες», που συνθέτουν συχνά πολύ διαφορετικές επιδιώξεις. Δεν συμφέρει ούτε την Ευρώπη ούτε την Γερμανία να «στραγγαλιστεί» η ελληνική οικονομία και κοινωνία γιατί το κόστος μιας τέτοιας επιδείνωσης είναι πολύ ακριβό για όλους, ακόμη και για τη Γερμανία. Θέλουμε ένα νέο ευρωπαϊκό σύμφωνο για την ανάπτυξη και όχι απλώς, μια αντιγερμανική συμμαχία.

Η διαδικασία θα απαιτήσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Θα ήταν λάθος να εξωραΐσουμε τα πράγματα. Έχουμε μπροστά μας πολλές δύσκολες συζητήσεις, αλλά αυτή είναι η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξεκινά με διαφωνία, και μετά, με τη μέθοδο του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης, καταλήγει σε μια κοινή πολιτική συμφωνία. Αν δεν διεκδικείς, είναι λογικό να μην πετύχεις τίποτα. Επιπλέον, το κοινό συμφέρον και των δύο πλευρών είναι υπέρ της λύσης και όχι της ρήξης. Γίνεται κατανοητό ωστόσο ότι όλη αυτή η διαδικασία θα απαιτήσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε βραδυπορούντες. Η κυβέρνηση κάνει ήδη τις κατάλληλες κινήσεις και όσοι έχουμε τη δυνατότητα, λειτουργούμε υποστηρικτικά, ενισχύοντας τα ερείσματα αυτής της προσπάθειας.

Ένα είναι σίγουρο: Η Ελλάδα επιστρέφει στην Ευρώπη με αξιοπρέπεια και προτάσεις που αφορούν όλη την Ένωση. Με γοργά βήματα, ξαναπαίρνει την θέση ενός ισότιμου μέλους, όπως το δικαιούται.

Facebook Comments