Τα «ναι μεν αλλά» από Λαγκάρντ και Ντράγκι, αποδεικνύουν πρώτον, ότι οι διαπραγματεύσεις από εδώ και στο εξής θα είναι ιδιαίτερα σκληρές και, δεύτερον, ότι…  η εμπιστοσύνη – λέξη που τόσο ο Ντάισελμπλουμ όσο και ο Μοσκοβισί υπογράμμισαν τα μάλα και στην συνέντευξη τύπου μετά το Eurogroup της Παρασκευής – είναι το βασικό εμπόδιο μεταξύ Ελλάδας και Βρυξελλών. Και η αλήθεια είναι πως η Αθήνα έχει μακρά ιστορία σε θέματα εμπιστοσύνης.

Το κουκούλωμα του ελλείμματος και του χρέους τo 2010, και ο… πονηρός (κατά πολλούς) τρόπος με τον οποίο η χώρα μπήκε στο ευρώ το 2001, είναι δύο τρανταχτά παραδείγματα.

Και αυτό είναι το βασικό εμπόδιο και η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η νέα ελληνική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή.

Τώρα αρχίζουν τα (πιο) δύσκολα.

Έτσι, από εδώ και στο εξής, η δουλειά των ελληνικών αρχών, θα συνεχίσει να είναι σκληρή καθώς θα  πρέπει να συγκεκριμενοποιηθούν οι συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις. Οι λεπτομέρειες, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων εφαρμογής, θα πρέπει να έχουν συμφωνηθεί έως το τέλος Απριλίου.

Και μετά, για μία ακόμη φορά, θα ξαναβρεθούμε στην άκρη του γκρεμού τον Ιούνιο όταν θα τελειώσει η παράταση και θα πρέπει το νέο πρόγραμμα να εγκριθεί εγκαίρως ώστε η Ελλάδα να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στο βουνό των υποχρεώσεών της, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Μία… πρόγευση λοιπόν των σκληρών διαπραγματεύσεων που έρχονται, είναι οι προειδοποιήσεις και οι επισημάνσεις τόσο της Γενικής Διευθύντριας του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, όσο και του επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, στην επιστολή που έστειλε ο καθένας τους χθες, στον Γερούν Ντάισελμπλουμ μετά το «οk» του Eurogroup για την λίστα Βαρουφάκη.

Η Κριστίν Λαγκάρντ τελειώνει την επιστολή της με μια σοβαρή προειδοποίηση : Oπως έχουν τα πράγματα, οι προτάσεις πολιτικής που σκιαγράφησε η Ελλάδα δεν είναι αρκετές για να εξασφαλίσουν την επιτυχή αξιολόγηση του προγράμματος του ΔΝΤ (που λήγει το 2016).

Πιο αναλυτικά, «ενώ η λίστα των αρχών είναι περιεκτική, σε γενικές γραμμές δεν είναι πολύ συγκεκριμένη», γράφει η Λαγκάρντ, και συνεχίζει: «Σε αρκετούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων ενδεχομένως των πιο σημαντικών, η επιστολή δεν μεταφέρει σαφείς διαβεβαιώσεις ότι η κυβέρνηση προτίθεται να αναλάβει τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται στο Μνημόνιο Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Πολιτικών.

«… δεν υπάρχουν σαφείς δεσμεύσεις ούτε για το σχεδιασμό και την εφαρμογή των προβλεπόμενων πολιτικών μεταρρύθμισης των συντάξεων και του ΦΠΑ, ούτε κατηγορηματικές δεσμεύσεις για τη συνέχιση των ήδη συμφωνημένων πολιτικών για το άνοιγμα κλειστών κλάδων, για διοικητικές μεταρρυθμίσεις, για ιδιωτικοποιήσεις και για μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας».

«Για να είναι επιτυχείς οι συζητήσεις για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν μπορούν να περιοριστούν εντός της πολιτικής περιμέτρου που περιγράφεται στη λίστα της κυβέρνησης», καταλήγει η επικεφαλής του ΔΝΤ.

Αν και οι… ανησυχίες του Ταμείου πιθανότατα δεν θα σταματήσουν τα κοινοβούλια της ευρωζώνης από το να εγκρίνουν την τεσσάρων μηνών παράταση που ζητά η Ελλάδα, αποτελούν ωστόσο ένα ξεκάθαρο σημάδι  ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι για την Ελλάδα.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η δήλωση Ντράγκι…

Ούτε ο σούπερ Μάριο είναι και τόσο… χαρούμενος με την έλλειψη λεπτομέρειας στην λίστα των μεταρρυθμίσεων.  Και η ΕΚΤ  θέλει να υπάρξει διαβεβαίωση ότι οποιεσδήποτε νέες οικονομικές μεταρρυθμίσεις είναι τουλάχιστον τόσο «καλές» όσο αυτές στην υφιστάμενη συμφωνία διάσωσης.

Ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τόνισε ότι θα παρακολουθεί στενά τις… ιδέες που αποκλίνουν από τις προηγούμενες δεσμεύσεις, υπογραμμίζοντας την ανάγκη η Ελλάδα να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Στην επιστολή, αξίζει να σημειώσουμε, δεν έγινε καμία αναφορά σε οποιαδήποτε άμεση αλλαγή σε ότι αφορά την απόφαση για την έκτακτη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, ενώ δημοσίευμα του Bloomberg μετέδωσε ότι η ΕΚΤ δεν άρει ακόμα τον αποκλεισμό των ελληνικών κυβερνητικών ομολόγων ως εγγυήσεις για τη χρηματοδότηση των τραπεζών και πως αυτό θα γίνει ίσως στη συνεδρίαση της 5ης Μαρτίου, ή και αργότερα, καθώς η κεντρική τράπεζα περιμένει να δει πως θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος.

Πιο αναλυτικά, ο Ντράγκι σημείωσε πως υποθέτει «ότι είναι σαφές ότι η βάση για την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης, καθώς επίσης και για οποιεσδήποτε μελλοντικές κινήσεις, θα είναι οι υπάρχουσες υποχρεώσεις κατά το τρέχον μνημόνιο συμφωνίας και του Μνημονίου Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό, οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι οι δεσμεύσεις που περιγράφονται από τις ελληνικές αρχές διαφέρουν από τις υπάρχουσες δεσμεύσεις του προγράμματος σε ορισμένους τομείς».

«Θα πρέπει λοιπόν να εξεταστεί κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης, εάν τα μέτρα που δεν γίνονται αποδεκτά από τις ελληνικές αρχές αντικαθίστανται με μέτρα ίσης ή καλύτερης ποιότητας, όσον αφορά την επίτευξη των στόχων του προγράμματος», τόνισε ο Ντράγκι.

Οι θεσμοί μίλησαν. Είπαν το «ναι» με σημαντικούς όμως αστερίσκους. Μέσα λοιπόν από αυτά τα συντρίμμια της εμπιστοσύνης , πρέπει να βρεθεί τρόπος να χτιστεί η «γέφυρα» που θέλει η ελληνική κυβέρνηση.

«Pacta servanda», διαμηνύουν Φρανκφούρτη (ΕΚΤ), Βρυξέλλες (Κομισιόν) και Ουάσινγκτον (ΔΝΤ). Αλλά όπως έχει πει και ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ,  «ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να τον εμπιστευτείς»…

Facebook Comments