Το μεγάλο πρόβλημα, που απασχολεί την μεγάλη μερίδα των συνταξιούχων, η νέα περικοπή των συντάξεων τους, λόγω και της κατάργησης της “προσωπικής διαφοράς”, καθίσταται το μείζον πολιτικό διακύβευμα, καθώς από την εξέλιξη του θα εξαρτηθεί κι ο χρόνος των εκλογών.

Όπως έχουμε ξαναγράψει, δύο είναι βέβαια για τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, το φθινόπωρο του 2018 ή τον Μάϊο του 2019 μαζί με τις ευρωεκλογές ή, το αργότερο (και μάλλον το λιγότερο πιθανόν) μαζί με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές στις 13 Οκτωβρίου 2019: 1. Είτε το θέλει είτε δεν το θέλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το βέβαιο είναι ότι οι επόμενες εκλογές θα προσλάβουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος για την Μακεδονία, κι εκεί θα εστιασθεί, ιδίως στην Βόρειο Ελλάδα, η ρητορική της αντιπολίτευσης, και 2. Κάλπες δεν μπορεί να στήσει η κυβέρνηση εφόσον έχει περικόψει εκ νέου τις συντάξεις, διότι τότε είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα υποστεί άνευ προηγουμένου συντριβή.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το πιθανότερο είναι ότι θα επιδιώξει αναβολή η ματαίωση των περικοπών. Αν δεν την πετύχει, τότε είναι βέβαιο ότι θα πάμε σε εκλογές το αργότερο εντός του προσεχούς Οκτωβρίου. Αν, αντιθέτως την πετύχει, τότε θα πάμε σε εκλογές τον Μάϊο μαζί με τις ευρωεκλογές.

Αυτή την στιγμή, η εντύπωση, που εύλογα διαχέεται στην πολιτική είναι ότι ήδη υπάρχει κάποιου είδους συμφωνία του πρωθυπουργού και των συνεργατών του με τους εκπροσώπους των δανειστών για το ελάχιστον διετή αναβολή στην υποχρέωση μείωσης του συνταξιοδοτικού κόστους κατά τουλάχιστον 1% του ΑΕΠ από 1-1-19. Δεν αποκλείεται. Αλλά η εκτίμηση κι οι πληροφορίες μας συνηγορούν στην κατεύθυνση ότι οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί.

Άλλωστε κι οι ίδιοι οι δανειστές δεν έχουν την ίδια προσέγγιση στο ζήτημα, διότι κυρίως η αναβολή εφαρμογής του μέτρου θα στείλει πολύ αρνητικό μήνυμα στις αγορές. Άλλα λένε αξιωματούχοι, όπως ο Μοσκοβισί, άλλα ο Σεντένο, άλλα ο Ρέγκλινγκ. Φυσικά η απόφαση τελικά θα είναι πολιτική και μείζονα παρέμβαση θα έχει η καγκελάριος Μέρκελ. Αλλά το σίγουρο είναι ούτε κατάργηση ούτε αναβολή μπορεί να υπάρξει. Το πιθανότερο είναι μια τεχνική αναστολή εφαρμογής του μέτρου, με το επιχείρημα ότι δεν μπορούν τεχνικά οι υπηρεσίες να το επιβάλλον από 1-1-19. Αλλά και το επιχείρημα αυτό είναι αδύναμο.

Κακά τα ψέματα, κι η αντιπολίτευση δεν μπορεί να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Ήδη, με την τροπολογία που κατατέθηκε κι από τη ΝΔ κι από το ΚΙΝΑΛ κι από το ΚΚΕ, ζητείται η ματαίωση της περικοπής. Αν υπάρξει αναστολή, που επί της ουσίας θα δοθεί αποκλειστικά και μόνον για να διευκολυνθούν Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά και μόνον, τότε αυτό υπονομεύει τους κανόνες του fair play κι αποτελεί έμμεση αλλά ουσιαστική παρέμβαση των δανειστών στα εκλογικά πράγματα της χώρας, οπότε μετά κι η αντιπολίτευση να μπορεί να ισχυρισθεί αφού τα pacta non sunt servanta, δεν θα δεσμεύουν οι συμφωνίες, που είχαν γίνει και την ίδια ως κυβέρνηση. Άρα το θέμα της περικοπής η μη της “προσωπικής διαφοράς” έχει μετατραπεί εκ των πραγμάτων σε μείζον ζήτημα πολιτικής, με τεράστιες ακόμα κι εκλογικές επιπτώσεις.

Επί της ουσίας όμως, η περικοπή της λεγόμενης “προσωπικής διαφοράς”, όπως αυτή προκύπτει από τον άθλιο νόμο για το ασφαλιστικό του 2016, που έχει μείνει γνωστός ως “νόμος Κατρούγκαλου”, δεν μπορεί παρά να εφαρμοσθεί είτε τώρα είτε αργότερα. Διότι, αυτό που δυστυχώς πολλοί Ελληνες δεν έχουν καταλάβει είναι ότι οι συντάξεις μειώθηκαν με το νόμο Κατρούγκαλου. Μπορεί αυτό να μην το συνειδητοποίησαν οι συνταξιούχοι από τότε, γιατί με την εφαρμογή του τεχνάσματος της “¨προσωπικής διαφοράς”, δεν φάνηκε στους τραπεζικούς λογαριασμούς. Αλλά από την στιγμή, που όλες οι νέες συντάξεις μετά τον Μάϊο 2016, απονέμονται χωρίς την προσωπική διαφορά, είναι προφανές ότι αργά η γρήγορα τα δικαστήρια θα υποχρεώσουν την όποια κυβέρνηση να αποκαταστήσει την αδικία, που συντελείται εις βάρος των νέων συνταξιούχων είτε καταργώντας την προσωπική διαφορά για όλους είτε αλλάζοντας το ανοσιούργηημα, που αποκαλείται “νόμος Κατρούγκαλου”.

Βέβαια κάποιος θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι μέχρι τότε θα υπάρχουν πολιτικές εξελίξεις και θα έχουν προηγηθεί οι εκλογές. Αλλ όμως αν η χχώρα αυτή θέλει πράγματι να συνέλθει και να σοβαρευθεί, αυτό πρέπει να ξεκινήσει από την κυβέρνηση, που δεν μπορεί να προσεγγίζει, όπως σήμερα πράττει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τόσο μείζονα ζητήματα, όπως είναι το συνταξιοδοτικό, με καθαρά κουτοπόνηρη πολιτικάντικες μεθόδους, που αποσκοπούν σε βραχυπρόθεσμα εκλογικά οφέλη κι όχι σε μια συνολική κι εις βάθος επίλυση των χρονιζόντων προβλημάτων της πατρίδας μας, που εκ των προγμάτων το ασφαλιστικό ζήτημα είναι ένα εκ των μειζόνων.

Facebook Comments