Ας τα πάρουμε τα πράγματα από το 1974 και εντεύθεν…

ΕΜΕΙΣ ζητήσαμε την πλήρη ένταξη στην ΕΟΚ (μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση). ΑΥΤΟΙ, δίστασαν αλλά το αποδέχτηκαν.

ΕΜΕΙΣ ζητήσαμε και ΑΥΤΟΙ  μας ενέκριναν πακτωλό πιστώσεων (ΜΟΠ, Πακέτα Ντελόρ, ΕΣΠΑ κλπ.). ΕΜΕΙΣ είτε δεν μπορέσαμε να τα απορροφήσουμε, είτε τα «φάγαμε».

ΕΜΕΙΣ παίρναμε επιδοτήσεις για αγροτικά προϊόντα ή (εικονικά) «προϊόντα». ΑΥΤΟΙ μας τις έδιναν, γιατί μας είχαν εμπιστοσύνη.

 ΕΜΕΙΣ ζητήσαμε την πλήρη ένταξη στην ΟΝΕ – ζώνη του Ευρώ. ΑΥΤΟΙ, δίστασαν αλλά το αποδέχτηκαν. Πίστεψαν τις «στατιστικές» μας.

ΕΜΕΙΣ ζητήσαμε να υπάρχει στα χαρτονομίσματα η ένδειξη ΕΥΡΩ (στα ελληνικά) μαζί με το EURO. ΑΥΤΟΙ το δέχτηκαν και μάλιστα αμέσως! (βλέπετε, η Ευρώπη υπήρξε πρόσωπο της δικής μας μυθολογίας, την οποία ΑΥΤΟΙ γνωρίζουν, μαζί με πολλά άλλα για μας).

Μετά την ένταξή μας στην ΟΝΕ είχαμε «εύκολο» και φτηνό χρήμα, για επενδύσεις και ανάπτυξη. ΕΜΕΙΣ το «αξιοποιήσαμε» σε κατανάλωση και λοβιτούρες.

Όλες οι χώρες της ΕΕ είχαν όφελος από την ένταξή τους στην ΟΝΕ, ΕΚΤΟΣ από ΕΜΑΣ.

ΕΜΕΙΣ καταφέραμε να χρεοκοπήσουμε. Φθάνοντας σε απόγνωση, τους ζητήσαμε βοήθεια. ΑΥΤΟΙ μας την έδωσαν.

ΑΥΤΟΙ μας έθεσαν όρους και προϋποθέσεις, τις οποίες ονόμασαν «Μνημόνιο». Αυτό περιείχε μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να κάνουμε, στο 70% των οποίων όλοι ΕΜΕΙΣ συμφωνούσαμε. ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ κάναμε αρκετές μεταρρυθμίσεις.

ΑΥΤΟΙ παρ’ όλα αυτά, μας έδωσαν συνολικά 233 δισεκατομμύρια Ευρώ με πρωτοφανώς ευνοϊκούς όρους. Περίπου 10-15% από αυτά ήταν για τη δική μας οικονομία. Τα υπόλοιπα ήσαν για την εξυπηρέτηση των δανειακών μας υποχρεώσεων. ΕΜΕΙΣ πάλι «ξεμείναμε» από λεφτά και τους έχουμε πάλι ανάγκη.

ΕΜΕΙΣ «δαιμονοποιήσαμε» τις δικές μας υποχρεώσεις προς αυτούς, που ήσαν συγχρόνως υποχρεώσεις προς εμάς τους ίδιους. Και θέλαμε να απαλλαγούμε από αυτές (από το «Μνημόνιο»).

Τελικά ΔΕΝ τα καταφέραμε, τη στιγμή που κάποιοι άλλοι τα κατάφεραν.

ΕΜΕΙΣ έχουμε πολύ περισσότερη ανάγκη από αυτούς από ότι ΑΥΤΟΙ από εμάς. ΕΜΕΙΣ ζητήσαμε παράταση της αρχικής συμφωνίας, αλλά χωρίς τις λέξεις «Μνημόνιο» και «Τρόϊκα». ΑΥΤΟΙ το δέχτηκαν, υπό όρους και πάλι.

ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ έφτιαξαν το καλύτερο δυνατό πρόγραμμα. Ίσως από αδυναμία δική τους, ίσως από κάποιες λανθασμένες επιλογές, ίσως από κάποιες εμμονές, ίσως διότι δεν γνώριζαν τις δικές μας «ιδιαιτερότητες». ΕΜΕΙΣ δεν τους αντιπροτείναμε (έως τώρα τουλάχιστον) κάτι καλύτερο. Ούτε εφαρμόσαμε τα όσα – καλά – μας είχαν προτείνει.

ΑΥΤΟΙ είναι αυτοί που είναι. Με τα καλά τους και τα στραβά τους. Πάντως πολύ καλύτεροι από ΕΜΑΣ σε όλα!

 ΕΜΕΙΣ υπήρξαμε και είμαστε αυτοί που θα έπρεπε; Από ΕΜΑΣ τους ίδιους δεν θα έπρεπε να αρχίσει η (αυτο-) κριτική;

Ποιοι φταίνε περισσότερο για τις δυσκολίες μας. ΑΥΤΟΙ ή ΕΜΕΙΣ ;

Κάποιοι από ΕΜΑΣ κατηγορούν την τωρινή κυβέρνηση ότι δεν κατάφερε να πείσει ΑΥΤΟΥΣ για τα παράλογα που πριν τις εκλογές είχε υποσχεθεί σε ΕΜΑΣ τους ίδιους. Κάποιοι μάλιστα την κατηγορούν ότι δεν ήρθε σε ΡΗΞΗ με ΑΥΤΟΥΣ. Η οποία θα έπληττε πολύ περισσότερο ΕΜΑΣ φυσικά. Κάποιοι άλλοι την κατηγορούν γιατί έκανε περίπου ή ακριβώς ό,τι θα έκαναν και οι ίδιοι, αν ήσαν ακόμη κυβέρνηση.

 

Τι ακριβώς συμβαίνει, αγαπητοί συμπολίτες, έχουμε τρελαθεί εντελώς;    

 Ψυχραιμία! Με Λογική και Ανάλυση, θα βρούμε άκρη, σιγά – σιγά.

Στο κάτω – κάτω της γραφής, ΕΜΕΙΣ ανακαλύψαμε τη ΛΟΓΙΚΗ και την ΑΝΑΛΥΣΗ, τις οποίες όμως ΑΥΤΟΙ εφαρμόζουν πολύ καλύτερα.

Μπορούμε κι ΕΜΕΙΣ να γίνουμε σαν κι ΑΥΤΟΥΣ. Ίσως και καλύτεροι. Αρκεί να το θελήσουμε.

Αλλά αυτό είναι τώρα υποθετικό και πάντως (προς το παρόν) δευτερεύον. Το ουσιαστικό είναι να είμαστε ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. Με ειλικρίνεια και διάθεση για πραγματική συνεργασία. Γιατί αυτό συμφέρει πρώτα – πρώτα ΕΜΑΣ.

Και ας το πάρουμε απόφαση: ΔΕΝ μπορούμε – και επιτέλους δεν πρέπει! – ΕΜΕΙΣ να κοροϊδέψουμε ΑΥΤΟΥΣ.

Ούτε πρέπει να συνεχίσουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας.

Αυτό κάναμε επί τόσα χρόνια. Και το αποτέλεσμα υπήρξε να είμαστε ΕΜΕΙΣ αυτό που είμαστε.

Και σίγουρα ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. 

 

Facebook Comments