Χωρίς φίλους ή χρηματοδότηση, ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχε μερικά χαρτιά να παίξει στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της χώρας του, σημειώνουν οιFinancial Times στο editorial τους.

Ο Ελληνας ηγέτης έχει προσπαθήσει να τους κάνει να νοιώσουν ντροπή, στοχεύοντας στο αίσθημα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Χρησιμοποιεί την δική του εκλογική εντολή να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση της Ελλάδας, αγνοώντας το γεγονός ότι στην πολιτική της ευρωζώνης δεν υπάρχει λόγος για τον οποίον μια ψήφος της Αθήνας θα πρέπει να υπερισχύει μιας ψήφου του Βερολίνου ή του Ελσίνκι.

Όμως, πολύ κοντά στην κορυφή της τράπουλας βρίσκονταν το λιγότερο έντιμο χαρτί του κ. Τσίπρα. Αυτό που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την αμηχανία με την οποία οι λογικοί Ευρωπαίοι, όπως η Άγκελα Μέρκελ, σκέφτονται την προοπτική εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Στην κρίσιμη στιγμή των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, ο κ. Τσίπρας έβαλε τον βαλέ κούπα στο τραπέζι. Δεν είναι ο πρώτος Έλληνας ηγέτης που στρέφεται σε δημοψήφισμα, λόγω της απόγνωσης για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων. Ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε έναν παρόμοιο ελιγμό το 2011. Η σκληρή συμφωνία διάσωσης επιβίωσε, αλλά ο κ. Παπανδρέου έχασε τη δουλειά του.

Ένα δημοψήφισμα θα μπορούσε να δικαιολογηθεί αν ο σκοπός ήταν να ενισχυθεί η στήριξη των Ελλήνων προς τα δύσκολα μέτρα που έρχονται. Χαρακτηρίζοντας την πρόταση των πιστωτών «εκβιασμό», ο κ. Τσίπρας ελπίζει να χρησιμοποιήσει το δημοψήφισμα ως όπλο κατά των υποστηρικτών της ευρωζώνης, αντί να το χρησιμοποιήσει για να προστατεύσει την κυβέρνησή του από τα άκρα εντός του κόμματός του.

Η τακτική του έχει ήδη αποτύχει γιατί η ευρωζώνη αρνήθηκε να εξετάσει την παράταση μέχρι την ημέρα του δημοψηφίσματος.

Ούτε ήταν τίμιος ο κ. Τσίπρας αναφορικά με τη σημασία του «ηχηρού όχι» που ζητά να στείλουν οι ψηφοφόροι σε ένα ερώτημα που ακόμα δεν έχει καθοριστεί.

Ο πρωθυπουργός λέει πως θα είναι «ένα μεγάλο ναι στο να μην γίνουν δεκτά τελεσίγραφα». Έχει μια ηθική και πολιτική ευθύνη να εξηγήσει τις συνέπειες της πορείας που ο ίδιος στηρίζει. Στο μεταξύ, ο ελληνικός λαός καλό θα ήταν να ακούσει προσεκτικά τα λόγια της Μέρκελ. Το δημοψήφισμα θα είναι μια ψήφος για ευρώ ή δραχμή – τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Για μια ακόμα φορά ο κόσμος μένει με κομμένη την ανάσα σχετικά με την πιθανότητα ελληνικής χρεοκοπίας και της εξόδου από την ευρώ Μεγάλο μέρος της ευθύνης για αυτήν την αξιοθρήνητη κατάσταση πρέπει να έχει η Αθήνα. Όμως και οι πιστωτές έχουν ευθύνη. Η προσφορά τους μπορεί να ήταν αποδεκτή. Όμως δεν ήταν γενναιόδωρη, παραλείποντας ακόμα και μια πιθανή υπόσχεση για την απαραίτητη ελάφρυνση χρέους παρά την «έκκληση» του ΔΝΤ. Οι μεταρρυθμίσεις στον ΦΠΑ που απαιτήθηκαν θα μπορούσαν να είχαν μετατεθεί στο μέλλον. Αυτό δεν θα γίνονταν μόνο για να δοθεί πολιτικό περιθώριο στον κ. Τσίπρα. Οι προτάσεις ήταν οικονομικά αντιπαραγωγικές. Η αναβολή τους θα ήταν η σωστή κίνηση.

Πλέον πολύ λίγα χωρίζουν την Ελλάδα από την χρεοκοπία. Αυτό λέει πολλά για την έλλειψη πολιτικής ηγεσίας στην ευρωζώνη η οποία έχει περάσει πλέον στα χέρια του Μάριο Ντράγκι, να δώσει το τελειωτικό χτύπημα, περιορίζοντας την γραμμή χρηματοδότησης που στήριζε τις ελληνικές τράπεζες και φέρνοντας τη χώρα στα άκρα.

Η απειλή για το ευρώ ήταν πάντα ένα διαχειρίσιμο πρόβλημα κρυμμένο στην πολιτική αδυναμία. Μέρα με τη μέρα, και οι δυο πλευρές φαίνονται όλο και πιο πρόθυμες να αλληλοκατηγορούνται αντί να έχουν μια εποικοδομητική δέσμευση. Η Ελλάδα τώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Είναι όλο και πιο δύσκολο να εντοπιστεί ο δρόμος της υποχώρησης.

Facebook Comments