Είναι πλέον προφανές ότι το κρίσιμο διακύβευμα που θα κρίνει τις προσεχείς εκλογές αλλά ακόμα και τον χρόνο διεξαγωγής τους, είναι αν περικοπούν και πάλι οι συντάξεις, όπως έχουν ήδη προψηφίσει οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Προσωπικά είμαι σφόδρα εναντίον των νέων περικοπών. Θεωρώ ότι, μολονότι η συνταξιοδοτική δαπάνη παραμένει μεγάλη, οι συντάξεις έχουν μειωθεί τόσο πολύ που δεν αντέχουν άλλη περικοπή οι συνταξιούχοι, που έχουν φτάσει στα όρια τους. Ωστόσο, το συνταξιοδοτικό υπήρξε ένα μεγάλο λάθος που οδήγησε στην κατάρρευση του 2010, Επειδή ακόμα υπάρχουν Έλληνες, που αρνούνται να δουν την πραγματικότητα, να τους θυμίσω ότι το κράτος με τις στρατιές των βολεμένων και των 50αρηδων συνταξιούχων, με τα γελοία αλλά πολυέξοδα επιδόματα, τα απίστευτα υψηλά εφάπαξ, τα προνόμια και τους υψηλούς μισθούς και συντάξεις, από τους μεγαλύτερους στην ΕΕ, ήταν θέμα χρόνου να καταρρεύσει.

Όπως έγινε τελικά το 2010. Να σκεφθείτε μόνο ότι τη δεκαετία 2000-2009, δηλαδή την προ μνημονίων δεκαετία, η κρατική επιχορήγηση στα ασφαλιστικά ταμεία έφτασε στο αστρονομικό ύψος των 220 δις ευρω. Δηλαδή αν συνυπολογίσουμε και τους τόκους μιας δεκαετίας, όσο περίπου ήταν το Δημόσιο χρέος το 2010 όταν μπήκαμε στα Μνημόνια. Είναι προφανές ότι φτιάξαμε ένα σύστημα, που δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από τους πόρους του συστήματος.

Κι όμως, το 2001 το σύνολο του λαού και του πολιτικού κόσμου, όλα τα κόμματα, από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά,  απέρριψαν το νόμο Γιαννίτση με τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια όλων των εποχών γιατί δεν ήθελαν να “ξεβολευτούν”. Ενώ είναι βέβαιο ότι αν είχαμε ξεβολευτεί τότε συγκροτημένα ίσως να μην μπαίναμε στα Μνημόνια μετά μια δεκαετία. Όπως μια δεκαετία νωρίτερα, ο αείμνηστος Κων. Μητσοτάκης μας είχε όλους προειδοποιήσει έγκαιρα για την πορεία προς την χρεοκοπία. Αλλά δεν θέλαμε να τον ακούσουμε.

Facebook Comments