Η Ελλάδα χρεοκόπησε για 1,6 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ επειδή η ελληνική κυβέρνηση δεν ήθελε από τον Φεβρουάριο τα 7,2 δισ. ευρώ της δόσης των θεσμών. 

Ακόμη χειρότερα, η κυβέρνηση δεν πλήρωσε 1,6 δισ. γιατί δεν ήθελε τα 16 δισ. της τελευταίας πρότασης των δανειστών. 

Και το τραγικό είναι ότι η κυβέρνηση επέλεξε την χρεοκοπία για να προτείνει ένα τρίτο μνημόνιο, ζητώντας ουσιαστικά 30 δις. με… conditionalities όπως είπε, και πως όλοι καταλαβαίνουμε αφορούν πολύ σκληρότερους όρους από αυτούς στους οποίους έλεγε όχι επί πέντε μήνες.

Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων οι οποίοι όχι μόνο δεν έφεραν αποτέλεσμα αλλά έκλεισαν τις τράπεζες και οδηγούν τον ελληνικό λαό να αποφασίσει σε 5 μέρες τι θέλει για το αύριο, σε ένα δημοψήφισμα που έχει ως βάση μία συμφωνία η οποία δεν ισχύει καν. Ένα δημοψήφισμα το οποίο για πολλούς θα απαντήσει στο ερώτημα «ευρώ ή δραχμή» και το οποίο χθες ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του το έκανε προσωπική… υπόθεση: Αυτοί ή εγώ.

Ένα όχι στο δημοψήφισμα, θα οδηγήσει την χώρα σε έξοδο από την ευρωζώνη, όχι επειδή το λένε οι θεσμοί ή απειλούν με αυτό, αλλά γιατί πρακτικά δε μπορεί να γίνει αλλιώς. 

Καλά τα διαγγέλματα, οι επιστολές, τα tweets και το πήγαινε-έλα στου Μαξίμου και το ΥΠΟΙΚ, αλλά για το τι γίνεται στην πραγματική οικονομία, την ζημιά που έχει ήδη αρχίσει και που μόνο προς τα κάτω μπορεί να πάει τα επόμενα 24ωρα, κανένας  από την κυβέρνηση δεν… ομιλεί. 

Χωρίς συμφωνία η ΕΚΤ δεν θα στηρίζει άλλο τις τράπεζες. Οι τράπεζες δεν θα μπορέσουν να ανοίξουν  γιατί δεν θα έχουν ρευστότητα. Για να αποκτήσουν ρευστότητα θα χρειαστεί να προχωρήσουν σε πάγωμα των καταθέσεων και σεbail-in, σε κούρεμα δηλαδή των καταθετών. ( Όχι τόσο ) αργά αλλά γρήγορα, η χώρα θα αναγκαστεί να «επιλέξει» να εγκαταλείψει το ευρώ. Με λίγα απλά points, προς… γνώσιν, ιδού τι θα σημαίνει αυτό το μέχρι πρόσφατα… unthinkableπου έχει γίνει ένα πολύ διαδεδομένο «στοίχημα».

1)      Η Ελλάδα θα επαναφέρει την δραχμή, που θα βυθιστεί αμέσως σε αξία έναντι των άλλων νομισμάτων καθώς οι ξένοι επενδυτές θα εγκαταλείψουν την Ελλάδα μαζικά. Γι αυτούς η έξοδος ευρώ θα αντικατοπτρίζει τις επισφαλείς οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας και θα φοβούνται το τι θα ακολουθήσει – το αν επιβάλει η κυβέρνηση εφάπαξ φόρου σε όλα τα ξένα assets, για παράδειγμα. Η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει κάποια προσπάθεια να υπερασπιστεί το νόμισμα με τα 5,2 δισ. ευρώ των συναλλαγματικών αποθεματικών της. Αγοράζοντας δραχμές με τα αποθεματικά σε ευρώ θα προσπαθήσει να αντισταθμίσει το ξεπούλημα από την αναχώρηση των ξένων επενδυτών και να διατηρήσει την ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης για το εγχώριο νόμισμα – αλλά αυτή η πηγή σύντομα θα εξαντληθεί.

2)      Σε ένα έγγραφο του 2012 το ΔΝΤ εκτίμησε ότι η δραχμή θα υποτιμηθεί κατά περίπου 50% έναντι του ευρώ. Η Oxford Economics, τον Φεβρουάριο εκτίμησε ότι θα είναι 30%, ενώ αρκετοί αναλυτές τοποθετούν την υποτίμηση στο 40%.

Αυτό θα υποτιμήσει τις αποταμιεύσεις του κόσμου, σταματώντας τις καταναλωτικές δαπάνες..

3)      Ένα υποτιμημένο νόμισμα θα προκαλούσε επίσης έκρηξη του πληθωρισμού. Οι εταιρείες που εισάγουν, θα πρέπει να πληρώσουν τους προμηθευτές τους 50% 40% ή 30% παραπάνω. Μεγάλο μέρος αυτού του βάρους θα περάσει και στις τιμές των προϊόντων. Το ΔΝΤ υπολογίζει ότι ο πληθωρισμός θα εκτοξευτεί κατά 35%. Πολλά είδη πρώτης ανάγκης, των οποίων η Ελλάδα είναι καθαρός εισαγωγέας – σιτάρι, γάλα, κρέας – θα εκτοξευθούν και αυτά. Οι εξαγωγείς από την άλλη πλευρά, θα κερδίσουν. Αυτοί που πωλούν πορτοκάλια στα αγγλικά σούπερ μάρκετ, για παράδειγμα,  θα έχουν διπλά τα κέρδη, όταν μετατρέψουν τις πληρωμές τους και πάλι σε δραχμή, κάτι το οποίο θα βοηθήσει μακροπρόθεσμα στην ανάπτυξη της οικονομίας. Αλλά σκεφτείτε, πόσα παράγει και εξάγει η Ελλάδα; Όχι πολλά…

4)      Η εμπιστοσύνη των επενδυτών θα συντριβεί, έτσι ούτε η ελληνική κυβέρνηση αλλά ούτε ελληνικές εταιρείες θα είναι σε θέση να δανειστούν από το εξωτερικό για πολλά χρόνια. Επενδύσεις, θέσεις εργασίας, υποδομές, όλα αυτά θα ξεχαστούν για πολύ καιρό.

5)      Χωρίς επιπλέον διασώσεις η ελληνική κυβέρνηση θα ξεμείνει από χρήματα. Χωρίς χρήματα για να πληρώσει τις συντάξεις ή τους μισθούς. Το πιο πιθανό είναι η έκδοση υποσχετικών, τα γνωστά IOUs.

6)      Το τελικό αποτέλεσμα, όπως έχει ίσως και γενναιόδωρα εκτιμήσει το ΔΝΤ, θα είναι ένα χτύπημα της τάξης του 8% στο ΑΕΠ. Αυτό θα έρθει να προστεθεί στο 25% της συρρίκνωσης του ελληνικού ΑΕΠ τα πέντε και πλέον χρόνια της κρίσης.

7)      Οι πιστωτές πιθανόν θα συμφωνήσουν σε κάποιου είδους αναδιάρθρωση του χρέους, που θα περιλαμβάνει ένα «κούρεμα». Το κόστος θα βαρύνει κυρίως τους επίσημους πιστωτές – ΔΝΤ, ΕΚΤ, EFSF και κυβερνήσεις των άλλων ευρωπαϊκών οικονομιών. Το χρέος της Ελλάδας αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται κοντά στα 324 δισ. ευρώ. Τα 40 δισ. περίπου είναι στα χέρια ιδιωτών.

Το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων τη συγκεκριμένη στιγμή, το 18:1 στην ευρωζώνη, οι κλειστές τράπεζες, είναι αποτυχία.

Το να βλέπουμε στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών, την κυβέρνηση να προπαγανδίζει το δημοψήφισμα, την ώρα που το Συμβούλιο της Ευρώπης αναφέρει πως οι συνθήκες διεξαγωγής του δεν πληρούν τις διεθνείς προδιαγραφές, και τα κρεμασμένα πανό υπέρ του «Οχι», από τα παράθυρα του υπουργείου Οικονομικών, δεν είναι δημοκρατία, είναι αποτυχία.

Τα «συσσίτια» σύνταξης έξω από τις τράπεζες , οι «εγκλωβισμένοι» Έλληνες στο εξωτερικό, είναι αποτυχία. 

Η επιλογή της κυβέρνησης  να διχάσει τους πολίτες και να δημιουργήσει δύο μέτωπα, του «ναι» και του «όχι», να φαγωθούμε μεταξύ μας δηλαδή, είναι αποτυχία. 

Το να βάζεις χέρι και περιορισμούς στα λεφτά του κόσμου, να τον αναγκάζεις να στήνεται κάθε μέρα στην ουρά για 60 ευρώ, να πατάς την αξιοπρέπειά του, είναι αποτυχία, κύριοι.

Facebook Comments