Με μια μόνο λάθος απόφαση του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τα χαράματα 26 προς 27 Ιουνίου και το συνακόλουθο κλείσιμο των τραπεζών προκάλεσε ζημιά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.
 
Μόνο στις χρηματοδοτικές ανάγκες για την επόμενη τριετία, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ, μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες προκλήθηκε μια επιβάρυνση άνω των 25 δις. ευρώ! Η πρόβλεψη μάλιστα για το χρέος το 2020 αυξήθηκε στο 170% του ΑΕΠ από 142% που προέβλεπε στα τέλη Ιουνίου και 120% που προέβλεπε έξι μήνες πριν.
 
Η οικονομία από οριακή ανάπτυξη πέρασε σε μεγάλη ύφεση άνω του 4% και μάλιστα η ύφεση θα συνεχιστεί και το 2016 με ρυθμό 1-2%, οδηγώντας σε νέα συμπίεση των μισθών και των εισοδημάτων, άρα και της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων.
Στα δημοσιονομικά, η χώρα επέστρεψε στα ελλείμματα, μεγαλώνοντας τον λογαριασμό των νέων μέτρων. Όχι μόνο για φέτος, αλλά και για τα επόμενα χρόνια.
 
Και να ήταν οι μόνες αυτές οι επιπτώσεις.
 
Επιχειρηματικές συμφωνίες, οι οποίες κόντρα στο ήδη προβληματικό κλίμα που επικρατούσε επί εξάμηνο, ήταν έτοιμες να κλειστούν, κατόπιν όσων έγιναν ακυρώθηκαν. Αντ’ αυτών, με κλειστές τις τράπεζες και εγκλωβισμένα τα κεφάλαιά τους, οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να καταφύγουν στην έσχατη λύση της πώλησης περιουσιακών τους στοιχείων προκειμένου να εξασφαλίσουν πολύτιμες ανάσες για την επόμενη ημέρα. Μάλιστα με όρους πολύ χειρότερους από το παρελθόν, καθώς αυτή τη φορά αυτή δεν υπάρχει τόσο η ανάγκη για απομόχλευση και ριζική αναδιάταξη του τραπεζικού τους δανεισμού, όσο η συγκέντρωση εφοδίων για να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας.
 
Η έκτακτη περίσταση έφερε στην επιφάνεια προβλήματα λειτουργίας πολλών εταιρειών, αλλά η επαναλειτουργία των τραπεζών, όποτε κι αν γίνει, πιθανότατα θα αποκαλύψει περισσότερα προβλήματα. Πολλές εταιρείες, κυρίως μικρές και μεσαίες, δεν θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους υπό συνθήκες περιορισμού πωλήσεων, απουσίας τραπεζικής χρηματοδότησης αλλά και ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων (capital control).
 
Όπως επισημαίνουν τραπεζικά στελέχη, σε κανένα από τα business plans δεν προβλεπόταν μια ελληνική οικονομία σε ύφεση, όπως επίσης σε κανένα δεν είχε συνεκτιμηθεί διεύρυνση της μέσης περιόδου πίστωσης προς τους πελάτες, ή αύξηση των επισφαλών απαιτήσεων. Δεν είχε υπολογιστεί τέλος περαιτέρω καθυστέρηση πληρωμών προς τις επιχειρήσεις από το ελληνικό δημόσιο και τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Όλα αυτά όμως, έχουν ήδη επανέλθει στο προσκήνιο.
 
Το μόνο βέβαιο, επίσης ανεξάρτητα των αποφάσεων Ντράγκι, είναι πως στην παρούσα φάση οι τράπεζες δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις και γι αυτό θα χρειαστεί τάχιστα να προσελκυστούν δανειακά και επενδυτικά κεφάλαια από το εξωτερικό, όσες αντέξουν γιατί ορισμένες θα βρεθούν ευάλωτες στις ορέξεις «αρπακτικών» κεφαλαίων που θα επιχειρήσουν να επωφεληθούν της κατάστασης.
 
Αυτό που τώρα χρειάζεται είναι η δυνατότητα να μαζευτούν γρήγορα «τα σπασμένα» προκειμένου να μετριαστούν οι επιπτώσεις. Τίποτα όμως δεν δείχνει ότι υπάρχει ανάλογη ετοιμότητα. Όπως πάντα, οι λύσεις θα έρθουν με τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Αργά και σταδιακά, απλά ελληνικά…

 

Facebook Comments