Η απάτη με την έξοδο από τα μνημόνια…

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παίζει το τελευταίο της χαρτί στην (δήθεν) «έξοδο από τα μνημόνια», το «καθαρή» ξεχάστηκε διότι ακόμα κι οι πιο απλοϊκοί και φανατικοί των ψηφοφόρων τους αντιλήφθηκαν ότι δεν υφίσταται τέτοια κατάσταση.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μεταβαίνει στην Ιθάκη για να βγάλει το διάγγελμα του και να πανηγυρίσει γιατί επιτέλους η δικαιοδοσία για την άσκηση κυβερνητικής πολιτικής επιστρέφει στην ελληνική κυβέρνηση. Και ετοιμάζει μπαράζ παροχολογίας, υπό την μορφή ενός νέου «Προγράμματος Θεσσαλονίκης», 4 χρόνια μετά από το βήμα της ΔΕΘ την μεθεπόμενη βδομάδα. Θα έχει προηγηθεί ένας κυβερνητικός ανασχηματισμός, που γρήγορα θα έχει ξεχαστεί, καθώς όλοι οι ανασχηματισμοί κυβερνήσεων, που βρίσκονται σε αποδρομή, γρήγορα αποδυναμώνονται, όπως η εμπειρία διδάσκει.

Εκτίμησή μας είναι ότι αν ο κ. Τσίπρας κι οι επιτελείς του, που δεν φημίζονται για την μόρφωση και την παιδεία τους, είχαν διαβάσει το ομώνυμο αριστούργημα του κορυφαίου Ελληνα ποιητή Κ. Καβάφη, θα είχαν αποφύγει να εκπέμψουν το μήνυμα τους από την Ιθάκη. Αλλά η αλήθεια είναι πως ότι κι αν επιχειρούν τον τελευταίο καιρό δεν τους βγαίνει. Οι γκάφες ακολουθούν η μία την άλλη. Κι ακόμα κι η προσπάθεια να εκμεταλλευθούν την απελευθέρωση από το καθεστώς Ερντογάν, των δύο στρατιωτικών, που κρατούντο άδικα επί 6μηνο στις φυλακές των Τούρκων στην Αδριανούπολη, δεν είχε τα θετικά αποτελέσματα, που περίμεναν.

Η κοινωνία συνεχίζει να βράζει με οργή και αγανάκτηση για τους άστοχους και προκλητικούς χειρισμούς, που ακολούθησαν την εθνική τραγωδία στο Μάτι, με τους 96 νεκρούς. Κι αυτή η αίσθηση, ακόμα και να καταλαγιάσει, δεν θα πάψει να υπονομεύει τις όποιες, (δεν ήταν και πολλές) ελπίδες του κ. Τσίπρα να ανακάμψει. Οπότε δεν έχει άλλα περιθώρια από το να τάξει και πάλι τα πάντα στους πάντες. Όπως είχε κάνει το 2014-2015. Κι όποιος «τσιμπήσει» αυτή την φορά. Μόνον, που αυτοί, που είναι έτοιμοι να παρασυρθούν από τις έωλες και απατηλές υποσχέσεις του πρωθυπουργού και των συντρόφων του είναι εξαιρετικά λίγοι πιά. Εν τη παλάμη κι ούτω βοήσωμεν, είναι η άποψη τους. Αλλά η παλάμη τους, δηλαδή η τσέπη τους δύσκολα θα γεμίσει, ότι προεκλογικές παροχές κι αν κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αντίθετα, ο κυβερνητικός φόβος να υπονομευθεί ο πανηγυρικός χαρακτήρας της…»εξόδου από τα μνημόνια» έχει ήδη επαληθευθεί. Ας δούμε γιατί:

Ολοένα και περισσότεροι Έλληνες συνειδητοποιούν ότι μετά το τέλος του γ’ μνημονίου, η χώρα μας θα πρέπει να συνεχίσει να δανείζεται. Αυτή τη φορά όχι από το ΔΝΤ η από τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Αλλά από τις αγορές, που συνήθως είναι πολύ πιο σκληρές, αφού το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Και για να το κάνουν πρέπει να εμπιστεύονται τα ομόλογα μιάς χώρας, που δεν έχει και το καλύτερο όνομα παγκοσμίως. Αυτή η εμπιστοσύνη δεν έχει αποκατασταθεί. Αντίθετα, καθώς το δημόσιο χρέος σκαρφάλωσε και πάλι σε δυσθεώρητα ύψη, πιο πάνω κι από ότι ήταν το 2010, όπως ανακοίνωσε ο ΟΔΔΗΧ, τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων υνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, άνω του 4,3%. Καθιστώντας τον δανεισμό από τις αγορές απαγορευτικό.

Μάλιστα τα στοιχεία από την πορεία της οικονομίας το τελευταίο διάστημα, δεν επιτρέπουν ιδιαίτερη αισιοδοξία. Οποιος τα βλέπει ψυχρά, θα καταλάβει ότι η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη από το 2010, όταν η τότε κυβέρνηση χρειάστηκε να αποτανθεί στο ΔΝΤ. Το ΑΕΠ είναι κατά 40 δις ευρώ μικρότερο από ότι ήταν το 2010. Το δημόσιο χρέος είναι κατά 40 δις μεγαλύτερο από ότι ήταν το 2010. Τα spread των ελληνικών ομολόγων είναι στο 4,5%, ελαφρώς καλύτερα από το 6%, που ήταν το 2010, αλλά κι αυτό είναι απατηλό. Διότι όλοι γνωρίζουν πως αν χρειαστεί να βγει η Ελλάδα στις αγορές, τότε θα εκτοξευθούν τα επιτόκια ακόμα περισσότερο. Η παραγωγικότητα κι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας είναι στο ναδίρ. Εκτός του τουρισμού, κανένας άλλος τομέας δεν γνωρίζει ορατή ανάπτυξη. Το μόνο θετικό σε σχέση με το 2010 είναι ότι δεν υπάρχουν ελλείμματα αλλά δημοσιονομικά πλεονάσματα, που όμως κι αυτά επιτεύχθηκαν με τεράστιο κόστος για τους Ελληνες και με υπερβολική φορολόγηση τους. Κατά συνέπεια, η πραγματική οικονομία δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση από το 2010. Απλώς έτσι θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε οι εκπρόσωποι των δανειστών, που θέλουν να μας ξεφορτωθούν, κι η κυβέρνηση, που δεν θέλει άλλη εκλογική κατάρρευση.

Το μόνο όπλο, που διαθέτει αυτή την στιγμή η κυβέρνηση είναι με το «μαξιλαράκι», που έχει φτιάξει με τα δανεικά, που έχει πάρει από τον ΕΣΜ, δεν έχει λόγο να βγει στις αγορές για τα επόμενα 1-2 χρόνια. Αρα έχει αρκετό προεκλογικό χρόνο, αν θέλει να λειτουργήσει ανεύθυνα ( και μάλλον αυτό θα κάνει), να τα κάνει όλα κούγκι, να δώσει ότι έχει και δεν έχει, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα. Και να αφήσει εντελώς «καμμένη γη» στην επόμενη κυβέρνηση….