Η φθινοπωρινή λαφυραγώγηση του Δημοσίου από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Υποθέτω ότι λίγοι γνωρίζουν  με τι ασχολείται το «Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας» (αρθρ. 10 ν. 4430/2016) το οποίο «εποπτεύεται» από το Υπουργείο Εργασίας. Ακόμη λιγότεροι πρέπει να γνωρίζουν το «Διεθνές Κέντρο Ολυμπιακής Εκεχειρίας» ή το «Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας». Το κοινό τους σημείο είναι η νομική μορφή υπό την οποία εμφανίζονται, ενώ επιτελούν τελείως διαφορετικούς σκοπούς. Είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ). Ακόμη κι εκείνοι που ξέρουν την διαφορά μεταξύ των νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, ελάχιστα μπορούν να συνεισφέρουν στην ουσιαστική αποτίμηση του έργου τους. Σίγουρα δε, δεν θα γνωρίζουν ούτε τον ακριβή αριθμό τους ούτε το ποσόν της (τακτικής/έκτακτης) επιχορήγησής τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα ΝΠΙΔ παραμένουν, εμπρόθετα και εις πείσμα των εξελίξεων στην οργανωτική και διοικητική επιστήμη, μια ασαφής νομική ομπρέλα. Υπ’ αυτήν στεγάζονται διαφορετικά οργανωτικά σχήματα, τα οποία συμπεριφέρονται, άλλοτε ως δημόσιος  κι άλλοτε ως ιδιωτικός τομέας.

Παρά την εμφανή παραδοξότητα και τα πολλά ερωτήματα που διατυπώνονται, κατά καιρούς, για την αποστολή και την διαφάνεια της δράσης τους, τα ΝΠΙΔ, ακόμη και τα χρόνια των μνημονίων, κατάφεραν να περνούν κάτω από τα ραντάρ της Τρόϊκας. Στο τέλος τέλος, η δημοσιονομική επιβάρυνση που προκαλείται από την επιχορήγησή τους δεν ήταν σημαντική μπροστά στα εκατοντάδες δισεκατομμύρια των χρεών και των ελλειμμμάτων που έπρεπε να ελέγξουν οι δανειστές. Τα ΝΠΙΔ παρέμειναν μια προνομιακή περιοχή για μικρο-διευθετήσεις και ρουσφέτια, την οποία αξιοποίησαν στο έπακρο οι αριστεροδεξιοί πελατοκράτες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τοποθέτησαν δικές τους διοικήσεις και υπαλλήλους, όπου αυτό ήταν δυνατό, στα μουλωχτά, στα κρυφά. Ποτέ δεν απάντησαν στις αιτάσεις της αντιπολίτευσης για τις περιττές δαπάνες που απαιτούνται για την συντήρηση των παρασιτικών αυτών οργανώσεων. 

Αντιθέτως, υποκινούμενοι από την ζέση της κατάληψης των ανακτόρων της εξουσίας, έσπευσαν να εκμεταλλευτούν ακόμη και τα ελάχιστα περιθώρια που έμειναν ανεκμετάλλευτα. Το τελευταίο  δείγμα γραφής τους έδωσαν χθες. Με μια «εξαιρετικά επείγουσα» εγκύκλιο της υπουργού διοικητικής ανασυγκρότησης ανακοίνωσαν ότι μοριοδοτείται, ως επιπλέον προσόν, για την επιλογή ενός υποψηφίου για την κατάληψη θέσης προϊσταμένου και στο καθαυτό δημόσιο, εκείνος/η που έχουν ασκήσει αντιστοίχως, διοίκηση, σε οποιοδήποτε  ΝΠΙΔ.

Για να αποκρυπτογραφήσετε την σημαντική αυτή απόφαση με την οποία θα επιχειρηθεί, τις επόμενες ημέρες, μαζική κατάληψη των «λαφύρων» των επίζηλων διευθυντικών θέσεων στο δημόσιο, πρέπει να ανατρέξετε στα πεπραγμένα της αμαρτωλής κυβερνητικής πλειοψηφίας, κάποιους μήνες πριν.  Στο τέλος Ιουλίου, πέρασε από την Βουλή μια ακόμη εκπρόθεσμη τροπολογία με την οποία τροποποιήθηκαν τα άρθρα 84 και 85 του Υπαλληλικού Κώδικα που ορίζει ποιοί και πως μπορούν να γίνουν προϊστάμενοι στο δημόσιο. Μπορούν, πλέον, να γίνουν οι πάντες που έχουν κάποια σχέση με το δημόσιο! Οι ενστάσεις των λίγων που το πήραν χαμπάρι χάθηκαν στη ρέμβη του θέρους.

Οι πονηροί πολιτευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πήραν τους προϊστάμενους που τοποθέτησαν, κατά την κρίση τους, τα κομματικά ελεγχόμενα ΔΣ των ΝΠΙΔ και τους εξίσωσαν με τους υπόλοιπους που κρίνονται από εξειδικευμένα όργανα με τα αυστηρά κριτήρια του Υπαλληλικού Κώδικα. Δεν έμειναν, όμως, μόνον σ’ αυτό.  Τους έδωσαν και την δυνατότητα να εισβάλλουν στις εν εξελίξει κρίσεις προϊσταμένων στο κεντρικό δημόσιο.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η παραβίαση της ισότητας και της αμεροληψίας στις κρίσεις. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο: Στο λαϊκιστικό κρεσέντο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όλες οι οργανώσεις που έχουν «κάτι» δημόσιο, μπορούν να αποτελούν έναν τεράστιο αδιαφοροποίητο δημόσιο τομέα. Στη λογική τους, ένα υπουργείο, ένα νοσοκομείο κι ένα φιλανθρωπικό σωματείο δεν έχουν διαφορά. Ο ταμίας ενός φιλόπτωχου ταμείου μπορεί να γίνει διευθυντής του γενικού λογιστηρίου και ο προϊστάμενος μιας ένωσης για την προώθηση των λαϊκών χορών να γίνει προϊστάμενος μονάδας που ασχολείται με επιτελικά θέματα Εθνικής Άμυνας. «Anything goes» σε μια καταστροφική τουρκο-βαλκανική λογική αριστερής διακυβέρνησης.  

Η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να επαναφέρει άμεσα τη νομιμότητα στις διαδικασίες επιλογής προϊσταμένων με την κατάργηση της ανωτέρω διάταξης, τελειώνοντας, παράλληλα, με το νόθο καθεστώς των ΝΠΙΔ. Δεν είναι υπόθεση γνώσης ή ικανοτήτων. Είναι, καθαρά, θέμα πολιτικής βούλησης.