Η κοινωνία μετά από 8 και πλέον έτη κρίσης έχει κουραστεί ιδιαίτερα από το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε. Ο πολιτικός διάλογος στήθηκε με όρους διχασμού, κατηγοριών και νεφελώδους παραφιλολογίας για κάθε επιμέρους ζήτημα.  Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ ως αντιπολίτευση δημιούργησαν συνθήκες πόλωσης και (δήθεν) ρήξης, δηλητηριάζοντας την κοινωνία, για να ζητούν σήμερα ως κυβερνητικός συνασπισμός συναινετική συμπεριφορά από την αντιπολίτευση, όταν μάλιστα δεν την ενημερώνουν θεσμικά, ως οφείλουν, ούτε για κρίσιμα εθνικά θέματα. Οφείλουν, όμως, να γνωρίζουν ότι η γνήσια συναίνεση κερδίζεται με συμπεριφορές και όχι με λόγια. Διαφορετικά, θα βρεθούν και οι ίδιοι αντιμέτωποι με τους όρους πολιτικής στρατηγικής που επέλεξαν.

Η χώρα έχει ανάγκη από ένα ξεκίνημα που θα συμπαρασύρει την κοινωνία με όρους αλήθειας, ενότητας, οράματος για το πως βλέπουμε την πατρίδα μας τα επόμενα χρόνια και μεθοδευμένης προσπάθειας να ορθοποδήσει αξιακά η χώρα. Οφείλουμε να θέσουμε στόχους που ξεπερνάνε την απλή εξουδετέρωση του πολιτικού αντιπάλου, αλλά να βασίζονται στην πραγματική βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης όλων των πολιτών και στη βελτίωση της θέσης της χώρας μας στο σύνθετο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Η κυβερνητική λογική της λάσπης, του διαχωρισμού της κοινωνίας δια τεχνητών διπόλων, η εργαλειοποίηση θεσμών για κομματική χρήση δεν θα οφελήσουν κανέναν, και σίγουρα μόνη χαμένη θα είναι η ελληνική κοινωνία.

Για να καταστεί ελκυστική η πολιτική, για να έρθουν οι νέοι κοντά της πρέπει να υπάρξει μια πραγματική εθνική υπέρβαση. Βασισμένη στην αλήθεια και τη γνήσια σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες. Με οραματικά, εθνικά χαρακτηριστικά που δεν θα εξαντλούνται στο πέρας μιας κυβερνητικής θητείας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δείξει ότι πιστεύει στην ενότητα των Ελλήνων και όχι σε τεχνητούς διχασμούς, στην σχέση ειλικρίνειας με τον πολίτη και όχι στην εύκολη στο άκουσμα λύση. Στην επιδίωξη λύσης του προβλήματος και όχι παράτασής του. Αυτή η στροφή μπορεί να δώσει στην χώρα μια άλλη δυναμική, σώζοντας την από την παρατεταμένη διαχείριση της μιζέριας που κάποιοι συνειδητά επιδιώκουν για βραχυπρόθεσμα κομματικά οφέλη.

Η κρίση μας φτώχυνε, αλλά μας ωρίμασε ταυτοχρόνως, ώστε να αντιλαμβανόμαστε ότι δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για χαμένο χρόνο.

Facebook Comments