Ήρωας ή παλαβός, πατριώτης ή φανατικός εθνικιστής; Το δίλημμα που θέτουν ορισμένοι για τον Κώστα Κατσίφα είναι χωρίς νόημα. O θάνατος του είναι μια τραγωδία. Κι η σκιά του θανάτου του πέφτει βαριά στις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Και κυρίως αναδεικνύει την δοκιμασία, που υφίστανται οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου επί δεκαετίες, αβοήθητοι από το ελληνικό κράτος, όμηροι των κομμουνιστικών ιδεοληψιών άλλοτε του αλβανικού καθεστώτος και σήμερα των ακραίων εθνικιστικών κύκλων των Τιράνων. Για μένα ο θάνατος του Κώστα Kατσίφα πέρα από ανθρώπινη τραγωδία για την οικογένεια του, που υποφέρει, είναι κι ευκαιρία να γνωρίσουμε την τραγωδία, που έχει υποστεί ο ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου διαχρονικά. Οι Βορειοηπειρώτες είναι ίσως το αδικημένο τμήμα του ελληνικού λαού. Αφέθηκαν στην τύχη τους από τότε, που η Αλβανία αρνήθηκε να αποδεχτεί εμπράκτως την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου και την προσάρτησε στο κράτος της. Οι Βορειηπειρώτες υπέστησαν ανείπωτα δεινά επί κομμουνιστικού καθεστώτος του Εμβέρ Χότζα. Αλλά και στην μετακομμουνιστική Αλβανία, τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν.

Το καθεστώς των Τιράνων δεν αποδέχεται την ελληνικότητα των μειονοτικών χωριών της Βορείου Ηπείρου. Μολονότι η μειονότητα είναι αναγνωρισμένη διεθνώς ως εθνική μειονότητα, από τις λίγες που αναγνωρίζονται στα δυτικά βαλκάνια. Να επισημάνω ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης, δεν αποτελούν εθνική μειονότητα αλλά θρησκευτική, όπως αναγνωρίζει η συνθήκη της Λωζάνης. Δεν αναγνωρίζονται ως τούρκοι αλλά ως μουσουλμάνοι. Αυτό δεν τους εμποδίζει να εγείρουν ζητήματα αυτοδιάθεσης. Ενώ η Αλβανία αρνείται να δεχτεί ανάλογες συμπεριφορές από τους Βορειοηπειρώτες, που τα δικαιώματα τους συστηματικά καταπατούνται από την κυβέρνηση των Τιράνων.

Επιπρόσθετα, επειδή πολλοί βορειοηπειρώτες έχουν επιλέξει να έρθουν στην Ελλάδα, κι έχουν διπλή υπηκοότητα, τα μειονοτικά χωριά, ιδίως τους χειμερινούς μήνες εγκαταλείπονται. Με ελάχιστους ηλικιωμένους να μένουν πίσω. Αυτό τα μετατρέπει σε ευκολότερο στόχο για οργανωμένες συμμορίες μαφιόζων, διακινητών συχνά ναρκωτικών κι άλλων παράνομων ουσιών, να επιτίθενται σε αυτά, να τρομοκρατούν και να ληστεύουν τους ντόπιους Ελληνες. Η κατάσταση θυμίζει Αγρια Δύση. Η Αλβανία μόνον κατ’ όνομα είναι δημοκρατία και κράτος δικαίου. Η διαφθορά κι η εθνικιστική υστερία κυριαρχούν. Τα ατομικά δικαιώματα των βορειοηπειρωτών παραβιάζονται. Όλα αυτά δεν φαίνεται να απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Ενώ αντίθετα, οι σχέσεις Αθηνών Τιράνων περνούν από μύρια κύματα. Είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας πρέπει να προσεγγίζει την κατάσταση με υπευθυνότητα, ρεαλισμό και νηφαλιότητα. Αλλά συγχρόνως και με αποφασιστικότητα. Δυστυχώς, προκαλείται βασίμως η εντύπωση, ιδίως τα τελευταία χρόνια, ότι η Ελλάδα υποχωρεί διαρκώς έναντι όλων των διεθνών προκλήσεων, που αντιμετωπίζει. Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί γιατί θίγει το εθνικό γόητρο και ταπεινώνει ακόμα περισσότερο ένα λαό, που υποφέρει πολλαπλώς.

Facebook Comments