UBS: Το τέλος του QE δεν σημαίνει πως τελείωσαν και τα προβλήματα της Ευρωζώνης

Το τέλος του QE δεν σημαίνει πως τελείωσαν και τα προβλήματα της ευρωζώνης, όπως τονίζει η UBS σε νέα έκθεσή της. 

Ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, επιβεβαίωσε χθες τελικά το τέλος του προγράμματος αγοράς ομολόγων, ένα σημαντικό βήμα προς την εξομάλυνση της νομισματικής πολιτικής. Οι οικονομολόγοι επισημαίνουν πως αυτό μαζί με άλλα γεγονότα αποτελούν θετικές εξελίξεις για την ευρωζώνη. Για παράδειγμα, ως ένας μεγάλος καθαρός εισαγωγέας πετρελαίου, η περιοχή θα ενισχυθεί από την πρόσφατη πτώση των τιμών του αργού, έστω και εάν είναι βραχύβια. Επιπλέον, ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας στη Γερμανία αναμένεται σύντομα να ανακάμψει έντονα από τις αναταραχές που προκάλεσαν οι αυστηρότεροι κανόνες για τις εκπομπές ρύπων.

Ωστόσο, όπως προειδοποιεί η UBS, η οικονομία της ευρωζώνης κάθε άλλο παρά έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο στο βραχυπρόθεσμο διάστημα και σε ό,τι αφορά το μακροπρόθεσμο, δεν γνωρίζουμε πόσα πυρομαχικά διαθέτουν οι χαράσσοντες πολιτική για να καταπολεμήσουν την επόμενη ύφεση.

Πρώτον, ο Μάριο Ντράγκι δεν είναι ο μόνος που επισημαίνει ότι “αυξάνονται οι κίνδυνοι για την οικονομία” και ότι η περιοχή είναι πιο ευάλωτη από τις ΗΠΑ έναντι της επιβράδυνσης της ζήτησης της Κίνας.

Δεύτερον, η ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής θα εξακολουθήσει να είναι πολύ αργή. Το guidance της ΕΚΤ διευκρινίζει τώρα ότι η επανεπένδυση των ομολόγων του QE που ωριμάζουν  θα τελειώσει μετά την πρώτη αύξηση των επιτοκίων. Η UBS αναμένει ότι τα επιτόκια καταθέσεων θα αρχίσουν να αυξάνονται από το σημερινό επίπεδο του -0,4%, τον Δεκέμβριο του 2019. Με την πολιτική να γίνεται πιο ουδέτερη τόσο σταδιακά, η ΕΚΤ μπορεί να διαθέτει πολύ περιορισμένα συμβατικά μέτρα για να αντιμετωπίσει την επόμενη σημαντική επιβράδυνση της οικονομίας.

Τρίτον, λίγες κυβερνήσεις της ευρωζώνης έχουν κάνει αρκετά για να ενισχύσουν τη δημοσιονομική τους θέση. Η Ιταλία δοκιμάζει τα δημοσιονομικά όρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και η γαλλική κυβέρνηση αντιμετωπίζει έντονη πίεση να δεχθεί τις λαϊκιστικές απαιτήσεις και να προχωρήσει σε πιο γενναιόδωρη δημοσιονομική πολιτική. Αυτό θα μπορούσε να αφήσει πολλά βασικά κράτη της ευρωζώνης με περιορισμένο δημοσιονομικό εύρος για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την επόμενη ύφεση.

Έτσι η UBS τηρεί ουδέτερη στάση στις ευρωπαϊκές μετοχές και underweight στάση στα ομόλογα υψηλής διαβάθμισης της ευρωζώνης καθώς πλέον εκτιμά ότι δεν προσφέρουν πολλή αξία.

Κούρταλη Ελευθερία