«Το πιο σκοτεινό σημείο λέει μια κινέζικη παροιμία, είναι πάντα αυτό που βρίσκεται κάτω από τη λάμπα» αναφέρει ο Barthes. Και δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς πως όλα αυτά που ζούμε οι Έλληνες σε καθημερινό επίπεδο και τα οποία αισθανόμαστε, μας απομακρύνουν όλο και περισσότερο από την αντικειμενική διάσταση των πραγμάτων. Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς πως είμαστε θεατές μιας παρατεταμένης κινηματογραφικής σκηνής ανακριτικού περιεχομένου, στην οποία οι πρωταγωνιστές της εναλλάσσονται στο ρόλο του ανακριτή και του ανακρινόμενου, του θύτη και του θύματος, δημιουργώντας ένα κλίμα αβεβαιότητας, καχυποψίας, φόβου, θυμού και απογοήτευσης. Οι καιροί είναι σκοτεινοί και τα φαινόμενα σπέκουλας και αλόγιστης επίθεσης σε εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος δίνουν και παίρνουν χωρίς αιδώ, χωρίς τη στοιχειώδη πολιτική ή δεοντολογική ευθιξία εις βάρος της δημοκρατίας και των αναγκών των πολιτών.

Ας λάβουν σοβαρά υπόψη τους όλοι εκείνοι που δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα, πως οι πολίτες σκέπτονται πολιτικά σύμφωνα με αυτό που είναι κοινωνικά, ενώ η οικονομική τους κατάσταση και η καθημερινότητα τους προσδιορίζουν καθοριστικά την πολιτική τους προτίμηση. Με άλλα λόγια, η απόφαση του πολίτη για το τι θα ψηφίσει είναι συνέπεια των αποτελεσμάτων της κοινωνικοποίησης του και της αυτοεκπλήρωσης του μέσα στην κοινωνία. Όμως,  τα τελευταία οκτώ χρόνια, ο εργαζόμενος πολίτης αισθάνεται ματαίωση για όσους κόπους κατέβαλλε στο παρελθόν, τόσο για εκείνον όσο και για τα παιδιά του, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο, διότι δεν μπορούν να αντέξουν την υπερβολική φορολόγηση, η αναξιοκρατία και η διαφθορά εξακολουθούν να υπονομεύουν την πολυπόθητη ανάπτυξη και το επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού.

Οι πιέσεις που υφίσταται η ελληνική κοινωνία είναι πολλές και το κλίμα πόλωσης των τελευταίων ημερών δεν σώζει ούτε αυτούς που την προωθούν, λόγω αδυναμίας και έλλειψης ψυχραιμίας, ούτε όμως και τους πολίτες, καθιστώντας τους εμμέσως πλην σαφώς έρμαια του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας τους. Υπάρχει, όμως εδώ μια παράμετρος που φαίνεται να αγνοούν επιδεικτικά οι θιασώτες του λαϊκισμού. Η αποχή! Η λογική απάντηση πολλών μετακινούμενων ψηφοφόρων θα είναι τελικώς η αποχή, εφόσον δεν αποκομίσουν το προσδοκώμενο όφελος από κανένα κόμμα ή αποκομίζουν το ίδιο κόστος ταυτοχρόνως από περισσότερα κόμματα. Και αυτό διότι οι πολίτες ενδιαφέρονται για την ικανότητα των κομμάτων να επιλύσουν τα προβλήματα της κοινωνίας. Μέχρι στιγμής το πολιτικό αφήγημα εστιάζει στην ακραία επίθεση του αντιπάλου, στη δολοφονία χαρακτήρων, στην προπαγάνδα και στην καλλιέργεια του μίσους. Συνεπώς, «δολοφονείται» η ίδια η Δημοκρατία μέσω της αποχής από την κάλπη, αλλά και από τη φερόμενη «τιμωρητική» ψήφο πολλών, όπως αποδείχθηκε στις εκλογές του 2015, η οποία έφερε το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Η τρέχουσα συγκυρία είναι κρίσιμη και ο κ. Μητσοτάκης θα κερδίσει το στοίχημα, αν αποφύγει το λάθος να παίξει το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ο οποίος επιχειρεί να μεταβάλλει την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση σε αναμέτρηση πολιτικής ψευδορκίας. Είναι σημαντικό για τη χώρα, για την κοινωνία, τη Δημοκρατία, οι τόνοι της πολιτικής αναμέτρησης να κρατηθούν σε ένα κόσμιο επίπεδο, να κυριαρχήσει το επιχείρημα έναντι των επικοινωνιακών εντυπώσεων, η προβολή και η δέσμευση για το προτεινόμενο πρόγραμμα ανάκαμψης της χώρας έναντι της παρωχολογίας, ο σεβασμός στη προσωπικότητα του πολίτη και τις προκλήσεις της καθημερινότητας του έναντι της υποσχεσιολογίας. Μόνον, έτσι θα πάμε μπροστά, μόνον έτσι εμείς οι πολίτες θα επαναπροσδιορίσουμε την άποψη μας για το κράτος και θα το εμπιστευτούμε. Μόνον έτσι ως χώρα θα κερδίσουμε το χαμένο χρόνο.   

Facebook Comments