23η Ιουλίου 2018, η μέρα κι η νύχτα που κανείς μας δεν θα ξεχάσει. 100 νεκροί μέσα σε λίγη ώρα, μία τραγωδία που δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε, μία ανείπωτη φρίκη, μία φονική πυρκαγιά με τον τραγικότερο απολογισμό για την Ελλάδα.

Οι ιθύνοντες προκλητικά κι επιδεικτικά ανύπαρκτοι. Ξεκίνησαν με ένα υπουργικό συμβούλιο-φιάσκο σε ζωντανή μετάδοση. Οι άνθρωποι είχαν ήδη καεί και όσοι ζούσαν θαλασσοπνίγονταν στην παραλία του Ματιού και περίμεναν το Λιμενικό να πάει, που δεν είχε πάει, που πήγαιναν εθελοντές και Αιγύπτιοι ψαράδες για να τους σώσουν τέσσερις ώρες μετά. Εκείνη την ώρα έκαναν υπουργικό κι έλεγαν πως θα σηκώσουν ελικόπτερα αύριο το πρωί…

Και περνούσαν οι ώρες και ξεκινήσαμε με ένα νεκρό από το Νέο Βουτζά και συνεχίσαμε με την ανακοίνωση του Τζανακόπουλο μετά τα μεσάνυχτα για τουλάχιστον 20 νεκρούς και μετά ξεκινήσαμε να μετράμε νεκρούς και να χάνουμε το λογαριασμό γιατί ακόμα και σ’ αυτό η κυβέρνηση δεν έκανε τον κόπο να ενημερώσει. Δεν έκανε τον κόπο κανείς τους να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ή έστω να προσπαθήσει ακόμη και εκ των υστέρων.

Ο αρμόδιος υπουργός, που η μόνη του δουλειά όλη την τετραετία είναι να ανταποκριθεί σε τέτοιου είδους έκτακτες ανάγκες, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά από μέρες έψαχνε να βρει το λάθος του. Δεν έβρισκε λάθος με 100 νεκρούς και είπε ότι θα τα έκανε όλα όπως τα έκανε, ξανά θα έκανε τα ίδια, έτσι είπε. Αλάνθαστος ο κύριος Τόσκας μας.

Η Ρένα Δούρου εκείνη την περίοδο έδωσε συνέντευξη στην οποία μεταξύ άλλων μας είπε ότι οκ, έσκασε μια στραβή στη βάρδιά της. Ε και; Σιγά μωρέ και πάλι. Και τι έγινε; Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, έκανε και πλακίτσα μαζί της στο Facebook. Τι είναι 100 νεκροί; Τίποτα το σπουδαίο; Καμία «επαναστατική φιέστα» είναι μήπως να τους δώσουμε τη δέουσα προσοχή; Εξάλλου, όπως μας ενημέρωσε προ ημερών η Ρένα Δούρου είναι γυναίκα και τι ζητάμε τώρα; Ευθύνες από μία γυναίκα; Πάμε να τα καταλογίσουμε σε μία γυναίκα;  Σα δε ντρεπόμαστε δηλαδή.

Ο Ηλίας Ψινάκης, ο δήμαρχος Μαραθώνα, του οποίου αρμοδιότητα ήταν το Μάτι πάρταρε στη Μύκονο και ήρθε εκτάκτως και του χαλάσαμε τις διακοπές. Μας είπε ότι το σπίτι του κάηκε αλλά τελικά δεν κάηκε, θα ‘ταν από τα τυχερά. Μετά είπε διάφορα «χαριτωμένα» μέχρι που έδωσε συνέντευξη προχθές για να μας πει πόσο ήσυχα κοιμάται τα βράδια και πόσο καλά τα έκανε όλα. Αυτός κοιμάται ήσυχα τα βράδια και κάποιοι δεν ξανακοιμήθηκαν ποτέ ενώ άλλοι αναρωτιούνται τι θα μπορούσαν να σώσουν με ένα τηλεφώνημα περισσότερο ή με ένα κουβά νερό λιγότερο. Ο Ηλίας Ψινάκης φυσικά και δεν αναρωτιέται για τίποτα. Γιατί άλλωστε να αναρωτηθεί τι έκανε και τι δεν έκανε; Τι χάσαμε; Καμία Eurovision χάσαμε; 

Το πόρισμα για το Μάτι δείχνει την κατάντια ενός ολόκληρου κρατικού και πολιτικού συστήματος: Πλήρης ανοργανωσιά, άγνοια και θρασύτητα. Ο κόσμος καιγόταν, καιγόταν ζωντανός και στο 199 έκαναν πλακίτσα μαζί του, του «την έλεγαν» και τον έβριζαν κιόλας. Κι αυτός ο κόσμος κάηκε ζωντανός. Οι διάλογοι που αποκαλύπτουν στο πόρισμα δεν ξέρω αν προκαλούν περισσότερη οργή παρά βαθιά θλίψη.

Κανείς δεν φταίει θα μας πουν, φταίει η κλιματική αλλαγή που η αστυνομία έστελνε τον κόσμο από τη Μαραθώνος στο στόμα του  λύκου, μέσα στην πύρινη κόλαση του Ματιού, φταίει η στραβή στη βάρδια, φταίει που ο αρμόδιος υπουργός δεν ξέραμε ότι έχει το αλάθητο, δεν φταίει που ο Τσίπρας έκανε υπουργικό σε ζωντανή μετάδοση με τους ανθρώπους να έχουν ήδη καεί, φταίει που η περιφερειάρχης ήταν γυναίκα και ψάχνουμε εμείς να της ζητήσουμε ευθύνες, δεν φταίει που ο δήμαρχος ήταν στη Μύκονο και (δεν) κάηκε το σπίτι του, ουδείς εξ αυτών φταίει. «Τώρα να καούν για να βάλουν μυαλό ρε φίλε… Ναι μπορεί να έχουμε 50 νεκρούς για πλάκα για τον κάθε β@@@@ τώρα… Τα όρνια να μείνουν εκεί», όπως είπε και ο αξιωματικού του Πυροσβεστικού Σώματος με τον αξιωματικό της υπηρεσίας του «199».

Ποτέ και κανείς τους δεν είπε ούτε καν μια συγγνώμη, μια συγγνώμη έστω για τα προσχήματα. Συγγνώμη και σκασμός θα ήταν μία κάποια λύσις.

Facebook Comments