Ένα βήμα πίσω για το ΣΥΡΙΖΑ κι ένα βήμα πίσω για την Ελλάδα

Ακόμη κι αν με αυτό τον τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία –ρίχνοντας την κυβέρνηση Σαμαρά αρνούμενος να υπερψηφίσει την εκλογή ΠτΔ- χθες αποφάσισε να προχωρήσει στην ψήφιση του άρθρου 32 προκειμένου να αποσυνδεθεί η προεδρική εκλογή με τη διενέργεια εθνικών εκλογών.

Ήταν μία απόφαση και επιλογή συστημικής ισορροπίας εν μέσω κλίματος ακραίας πόλωσης. Δεν ήταν όμως μία τυχαία επιλογή. Έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να κουνήσει το δάχτυλο και να αυτοανακυρηχθεί ο υπεύθυνος και συνετός πρωθυπουργός και η Νέα Δημοκρατία να γιορτάσει τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ μετά το colpo grosso που του έκανε.

Το άρθρο 32 πέρασε, όχι απλώς πέρασε με 180+ ψήφους αλλά πέρασε πανηγυρικά με 224 ψήφους. Κατ΄επέκταση στην επόμενη Βουλή μπορεί να περάσει ακόμη και με 151 ψήφους. Βέβαια, μέχρι τελευταία στιγμή ουδείς απέκλειε (σκηνοθετημένο) αντάρτικο των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις διαβεβαιώσεις Τσίπρα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Αυτή όμως ήταν η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Συναίνεση, σημειωτέον, δεν είχαμε μόνο στο άρθρο 32 αλλά σε μία σειρά άρθρων, όπως το 62 για τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας (237 ΝΑΙ), το 68 για τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών εφόσον η σχετική πρόταση υπερψηφιστεί από τα δύο πέμπτα του συνόλου των βουλευτών (247 ΝΑΙ), το 86 για τον περιορισμό των προνομιακών ρυθμίσεων περί ποινικής ευθύνης υπουργών (255 ΝΑΙ).

Ας πάμε όμως και στην οπισθοχώρηση της Ελλάδας, το άρθρο 16 για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων δεν τέθηκε καν στη συζήτηση αφού δεν πέρασε από την πρώτη φάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ δε δέχεται να ακούσει κουβέντα επί του θέματος, όπως προ δεκαετίας δε δεχόταν να ακούσει και το ΠΑΣΟΚ. Επιπροσθέτως, να καταγραφεί ότι η κυβέρνηση -και η αντιπολίτευση φυσικά- δεν είχε το θάρρος να ψηφίσει στην πρώτη φάση ούτε καν το άρθρο 24Α για τα δικαιώματα των ζώων ενώ ήταν πρόταση που είχε γίνει με εισήγηση κυβερνητικού βουλευτή.

Το άρθρο 3 μετά από εκκλήσεις και προσωπικές παρακλήσεις πέρασε με 156 ψήφους με την κυβέρνηση βέβαια να έχει αποτύχει παταγωδώς στις βαρύγδουπες υποσχέσεις περί διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας.