Το πόρισμα της Δικαιοσύνης, όπως είδε το φως της δημοσιότητας, δεν απέδειξε μόνο τις ευθύνες της κυβέρνησης και της Περιφέρειας  αλλά και τη συνειδητή απόπειρα εξαπάτησης των Ελλήνων πολιτών.

Όλοι θυμόμαστε την κυνική και ανάλγητη θεατρική παράσταση που έστησε στο κέντρο της Πυροσβεστικής ο κ. Τσίπρας.

Όλοι θυμόμαστε τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο κ. Τζανακόπουλος, τα δήθεν ευρήματα των δορυφόρων που έδειχναν δήθεν οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού το οποίο παρουσίασε ο κ. Παππάς.

Το πόρισμα επίσης Διαψεύδει ότι κύρια αιτία της τραγωδίας ήταν η άναρχη δόμηση ή ακόμη και η… κλιματική αλλαγή, όπως έσπευσαν όλοι οι μηχανισμοί της κυβέρνησης από την πρώτη στιγμή να προπαγανδίσουν.

Τότε, τα φιλικά  προσκείμενα μέσα στην Κυβέρνηση  μιλούσαν για συνωμοσία κατά της Ελλάδας και παράλληλα κατηγορούσαν τα ίδια τα θύματα για ευθύνες σε αυτή την τραγωδία.

Ωστόσο, πέρα από όλα αυτά υπάρχει κάτι ακόμη. Πολύ σημαντικό.  Βρισκόμαστε αισίως στα μέσα Μαρτίου και το πρώτο ερώτημα το οποίο εύλογα τίθεται είναι το εξής:

 – Ποιες ακριβώς ενέργειες έχει κάνει μέχρι τώρα η κυβέρνηση προκειμένου να μην επαναληφθεί η τραγωδία που ζήσαμε στο Μάτι;

Η απάντηση είναι στενόχωρη. Μάλλον καμία.

Όλοι μάθαμε σχετικά με τον αριθμό 112 για τις επείγουσες κλήσεις  . Αυτός λοιπόν , δεν λειτουργεί. Ακόμα….

Και από τις 3200 κατεδαφίσεις αυθαιρέτων που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση, μέχρι στιγμής σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται  στον Τύπο έχουν κατεδαφιστεί μόλις 30.

Άρα ,σύμφωνα με το πόρισμα της Εισαγγελίας το οποίο καταρρίπτει την προπαγάνδα της κυβέρνησης για το Μάτι, καταλήγουμε στο ότι η κυβέρνηση είπε συνειδητά ψέματα στους Έλληνες πολίτες… Για μία ακόμα φορά… Και προφανώς ούτε και τελευταία , για όσο διάστημα ζωής της έχει απομείνει.

Ίσως όμως το ποιο τραγικό από όλα αυτά είναι ότι οι οικογένειες και οι συγγενείς των θυμάτων ακόμα περιμένουν το αυτονόητο. Πέρα από την απόδοση ευθυνών, μια ειλικρινή συγνώμη από τους υπαιτίους της καταστροφής. Στην μνήμη των θυμάτων…

Αντί επιλόγου…. Ο ΟΗΕ αναγνωρίζει 195 χώρες στον πλανήτη μας. Στις 194, θα υπήρχε η στοιχειώδης ευθιξία από την αντίστοιχη Κυρία Δούρου (Διοικήτρια π.χ της επαρχίας Γκούλου της Β. Ουγκάντα- ένα τυχαίο παράδειγμα) και δεν θα διεκδικούσε ξανά την θέση της στις επόμενες εκλογές.  Και εάν επέμενε να το κάνει, έχοντας , εδώ βλέπουμε ένα άλλο φανταστικό παράδειγμα ως υπόθεση εργασίας, εξασφαλίσει την εύνοια του τοπικού φύλαρχου, θα είχαν αναπτυχθεί τέτοιες άμυνες οι οποίες θα προστάτευαν την συνοχή αλλά και επιβίωση της τοπικής κοινωνίας που θα την εμπόδιζαν να το κάνει…

Όχι όμως στην Ελλάδα…..

 

Facebook Comments