To Τέρας του Διχασμού κι η Αριστερά
Οι επιθέσεις κατά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν εκκινούν από την δικαιολογημένη αγανάκτηση του κόσμου για την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών
Οι επιθέσεις κατά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν εκκινούν από την δικαιολογημένη αγανάκτηση του κόσμου για την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών
Οι επιθέσεις κατά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν εκκινούν από την δικαιολογημένη αγανάκτηση του κόσμου για την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές σε μια σύγχρονη, δημοκρατική κοινωνία. Όμως είναι ο Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν ανοίξει τον ασκό του Αιόλου μετά το 2010, ενθαρρύνοντας τους «αγανακτισμένους» να προπηλακίζουν πολιτικούς. Κι όταν σπέρνεις ανέμους, θερίζεις θύελλες
Από τότε που ξεκίνησε η μεγάλη δοκιμασία για τους Έλληνες, το 2010, έγραφα κι έλεγα ότι η βία, σωματική και λεκτική, είναι καταδικαστέα από όπου κι αν προέρχεται. Την άποψη αυτή ενστερνίζομαι απόλυτα και σήμερα. Και τότε, που βουλευτές, όπως ο Κωστής Χατζηδάκις δέχονταν άθλιες, άγριες επιθέσεις από «αγανακτισμένους». Και τώρα που πολιτικοί όπως ο Βαρεμένος, ο Πολάκης, οι βουλευτές Μακεδονίας του ΣΥΡΙΖΑ, δέχονται βρισιές, προπηλακισμούς ακόμα και μολότοφ. Σε μια πολιτισμένη, δημοκρατική χώρα, όπως θέλουμε να είναι η Ελλάδα, πρέπει πάντα να την καταδικάζουμε και να μην την ενθαρρύνουμε με τα «ναι μεν αλλά», στα οποία πολλοί λαϊκιστές και δημαγωγοί καταφεύγουν διότι δεν έχουν ισχυρά επιχειρήματα για να επιβάλλουν την πολιτική τους άποψη με θάρρος, ήθος κι αξιοπρέπεια.
Από το 2010 έλεγα κι έγραφα, όπως και πολλοί άλλοι, ότι αν αρχίσουμε να αποδεχόμαστε τη βία, έστω κι ως αποτέλεσμα της κατανοητής αγανάκτησης κάποιων πολιτών για τα δεινά, που υφίστανται, τότε ανοίγουμε τον ασκό του Αιόλου, που μετά δεν θα μπορούμε να ξανακλείσουμε. Δυστυχώς, μετά το 2010, τουλάχιστον δύο κόμματα, που βρίσκονταν μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας προς της μεγάλης κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ κι η Χρυσή Αυγή, κι ένα κόμμα, που δημιουργήθηκε ακριβώς για να εκφράσει από το χώρο της ΝΔ τα αντιμνημονιακά αισθήματα, οι ΑΝΕΛ, επένδυσαν στην βία και τις ακραίες συμπεριφορές, για να κερδίσουν υποστήριξη και ψήφους. Και να καταλάβουν την εξουσία το 2015, επενδύοντας στην αγανάκτηση των πολιτών και στην ακατάσχετη παροχολογία. Ενώ η ΧΑ κατόρθωσε από το πουθενά, να βρεθεί τρίτο κόμμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, που έγιναν κυβέρνηση και ΧΑ που ήταν τρίτο κόμμα, συγκέντρωσαν στις εκλογές του 2015 αθροιστικά ποσοστά, που προσήγγισαν το 50% και πάντως ξεπέρασαν το 45%. Ενώ το 2009, τα ποσοστά τους ήταν ασήμαντα ( ο ΣΥΡΙΖΑ με το ζόρι έφτανε στο 4%), η κι ανύπαρκτα (όπως στην περίπτωση της ΧΑ).
Στην προσπάθεια τους όμως αυτή άνοιξαν τις πύλες της πολιτικής κολάσεως, όπως πολλοί αναλυτές τους είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει. Ενθαρρύνοντας τους «αγανακτισμένους», καταγγέλλοντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους ως «προδότες», «ταγματασφαλίτες», «γερμανοτσολιάδες», επενδύοντας στην πόλωση και στον διχασμό, επέτρεψαν στο Τέρας της διχόνοιας και της ακρότητας να μεγαλώσει και να καταπιεί, δυστυχώς, μεγάλο μέρος της πολιτικής ζωής. Κι οι ίδιοι έπεσαν στην παγίδα, που έστησαν στους αντιπάλους τους. Όπως οι περιπτώσεις των τελευταίων, δυσάρεστων γεγονότων καταδεικνύει.
Δυστυχώς όμως ούτε τώρα, την έσχατη ώρα για να επικρατήσουν η λογική, η αυτοσυγκράτηση κι ο δημοκρατικός διάλογος, οι κυβερνώντες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών που ζούμε. Και συνεχίζουν να επενδύουν στην ακρότητα και στην πόλωση. Από τη μια οι ΑΝΕΛ, με το κακόγουστο σόου, που έστησαν για να καταγγείλουν μια δήθεν επιχείρηση «εξαγοράς» των βουλευτών τους (από ποιους άραγε και γιατί). Κι από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, που είχε κερδίσει τις τελευταίες εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 με το άκρως εμπρηστικό σύνθημα «η τους τελειώνουμε η μας τελειώνουν». Σήμερα, οι Συριζαίοι συνεχίζουν την ίδια διχαστική τακτική. Μέσα στον πανικό τους από την εξαέρωση των ποσοστών τους, όπως καταδεικνύουν οι κυλιόμενες έρευνες, που διεξάγονται, ιδίως στην Βόρειο Ελλάδα, με αφορμή την κατάπτυστη συμφωνία Τσίπρα- Κοτζιά για την Μακεδονία μας, καταφεύγουν στη γνωστή μέθοδο της αριστεράς. Οποιος δεν είναι μαζί τους είναι «εθνικιστής, ρατσιστής, φασίστας κι ακροδεξιός». Τώρα, αν όντως θεωρούν ότι το 80% των Ελλήνων είναι «φασίστες» είναι μια άλλη υπόθεση. Το βέβαιο είναι ότι η πολωτική αυτή τακτική ούτε μπορεί ούτε πρέπει να επιβληθεί.
Η Ελλάδα έχει πληρώσει πολύ ακριβά τον Διχασμό, όποτε κι αν επιβλήθηκε. Και το 1915-1916, μετά τον θρίαμβο των Βαλκανικών Πολέμων, ο Διχασμός οδήγησε στην μεγαλύτερη καταστροφή της ιστορίας του ελληνικού κράτους, την Μικρασιατική Καταστροφή. Κι ο Διχασμός της δεκαετίας του 1940, οδήγησε στην ανείπωτη συμφορά του Εμφυλίου Πολέμου, που άρχισε στην πραγματικότητα από το 1943 και διήρκεσε μέχρι το 1949. Ακόμα και σήμερα, οι μνήμες αυτών των διχασμών δεν έχουν ξεπεραστεί ούτε καν σήμερα. Αντίθετα, οι αριστεροί επιχειρούν συστηματικά να τις αναθερμάνουν. Δεν πρέπει να τους ακολουθήσουμε στον ολισθηρό τους κατήφορο. Η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μια χώρα Δημοκρατίας κι Ελευθερίας κι ένα Κράτος Δικαίου εις πείσμα όλων αυτών, που απεργάζονται την καταστροφή του πολιτεύματος μας και τον διχασμό
Facebook Comments