Ας υποθέσουμε ότι σ’ ένα ζευγάρι, ο ένας απ’ τους δυο κάνει κόλαση την ζωή του (ή της) συντρόφου του. Επί χρόνια τον πρήζει, τον βασανίζει, τον πληγώνει, τον εξευτελίζει, του κάνει τέλος πάντων τον βίο αβίωτο. Οι διαρκείς προειδοποιήσεις του αδικούμενου πέφτουν στο κενό, ο άλλος συνεχίζει ακάθεκτος το βιολί του. Ώσπου ένα πρωί, ξεχειλίζει το ποτήρι, ο ταλαιπωρημένος φτιάχνει την βαλίτσα του και ανοίγει την εξώπορτα του σπιτιού να φύγει. Τότε, ο τέως βασανιστής του πέφτει γονατιστός στα πόδια του αποχωρούντος και του υπόσχεται πως αν μείνει, αυτός θα μετατραπεί στον πιο τέλειο σύζυγο του κόσμου.

Ποια είναι τα πιθανά σενάρια της ιστορίας αυτής; Βασικά είναι δύο. Οι Συριζαίοι πιστεύουν πως το εξοργισμένο μέλος της οικογένειας δίνει τόπο στην οργή, συγχωρεί τον τσαμπουκαλεμένο σύντροφο και κάθεται μαζί του για άλλα τόσα χρόνια, ελπίζοντας ότι πλέον θα περάσει καλύτερα μαζί του. Σλόγκαν των Συριζαίων «έξω από δω, όλα θα ‘ναι πολύ χειρότερα». Οι Νεοδημοκράτες και οι ΠΑΣΟΚοι αντιθέτως, πιστεύουν ότι ο εξεγερμένος θα κρατήσει χαρακτήρα και ότι δεν θα πέσει στην παγίδα του βασανιστή που πρόσκαιρα έγινε αρνάκι μέχρι να μέχρι να αποσοβήσει την αποχώρηση. Σλόγκαν των αντιπολιτευόμενων είναι «ο χαρακτήρας των ανθρώπων (και των κομμάτων) δεν αλλάζει. Πάλι τα ίδια θα κάνει.»

Αυτή είναι μια κάπως ιδιάζουσα πλην πραγματιστική ακτινογραφία του πολιτικού σκηνικού μας, όπως αποτυπώνεται αυτές τις μέρες. Ο Τσίπρας στο παρά πέντε των εκλογών υπόσχεται να ξαναγίνει ο παλιός Αλέξης που όλοι αγαπήσαμε, ο φιλολαϊκός, ο γαλαντόμος, αυτός που ο Τσοβόλας ωχριούσε μπροστά του. Η ΝΔ που θεωρούσε ότι είχε στο χέρι την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, αναμετρά αυτή την στιγμή τις επιπτώσεις του Συριζαϊκού πακέτου παροχών, ελπίζοντας ότι θα επαναληφθεί το παράδειγμα του Ράλλη το ’81, του Παπανδρέου το ’89 και του Σημίτη το 2004, που ενώ μοίρασαν πολλά πριν τις εκλογές δεν κατάφεραν ν’ αλλάξουν την πορεία τους προς την ήττα.

Όλα θα κριθούν στην επόμενη παρτίδα δημοσκοπήσεων, αλλά κυρίως στις ίδιες τις ευρωεκλογές που απέχουν είκοσι μόλις μέρες. Βεβαίως, όποιος κι αν είναι ο επηρεασμός του εκλογικού σώματος, ο Σύριζα δεν θα αποφύγει την εγγραφή του στα πιο μαύρα κιτάπια του Μαυρογιαλουρισμού της πολιτικής μας ιστορίας. Θα είναι η πρώτη κυβέρνηση, που δίχως την παραμικρή ντροπή, δίνει στους γέρους και στις γερόντισσες 400 ευρώ δυο-τρεις μέρες πριν την ημέρα που θα πάνε στις κάλπες. Τέτοια απόπειρα εξαγοράς δεν έχει ματαϋπάρξει στα χρονικά. Ανεξαρτήτως του τι θα γίνει, αυτή η πρακτική δεν έχει προηγούμενο και συμπληρώνει την εικόνα ενός κυνικού πρωθυπουργού, που αγκαλιά με τον Πολάκη κάθεται στα σαλόνια ενός κότερου, βγάζοντας πύρινους λόγους κατά της πλουτοκρατίας και θεωρώντας τους ψηφοφόρους ως ανεγκέφαλα πρόβατα που εξαγοράζονται με κουτόχορτο 400 ευρώ.

Facebook Comments