Η επιχειρηματολογία του κυβερνητικού επιτελείου από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι παροχές είναι οι εξής: ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στους «δικούς του» ψηφοφόρους, οι οποίοι είχαν απομακρυνθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν είχαν πάρει οριστικό διαζύγιο από το κυβερνών κόμμα.

Η συλλογιστική δεν είναι παράλογη, με τη συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται περίπου στο 55%. Θεωρητικά, έχει περιθώριο προς τα πάνω. Τι συμβαίνει, όμως, εδώ; Ακόμα και όλους τους αναποφάσιστους που του «φεύγουν» να πάρει, ο ΣΥΡΙΖΑ και πάλι χάνει. Βεβαίως, χάνει με πιο διαχειρίσιμη διαφορά, αλλά και πάλι χάνει, καθώς έχει μεγάλες διαρροές προς άλλα κόμματα, αλλά και διαρροή προς την αποχή.

Για παράδειγμα, στην έρευνα της Marc για τον ΑΝΤ1, οι αναποφάσιστοι που είχε να πάρει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν 11% του ποσοστού του το 2015. Άρα, κάτι περισσότερο από 3%. Ένα 305 φεύγει προς άλλα κόμματα και ένα 3-4% προς την αποχή. Αντιλαμβάνεστε, συνεπώς, ότι τα πράγματα είναι…σκούρα.

Είναι δύσκολα, δε, και για έναν ακόμα λόγο. Στις δεύτερες εκλογές του Σεπτεμβρίου, αν κάπου οι έρευνες που αποτύπωναν ένα προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ της τάξης των 2-3 μονάδων έπεσαν έξω ήταν 1) ως προς το πόσοι αναποφάσιστοι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ 2) πόσο θα ήταν το ποσοστό της ΛΑΕ. Τότε, εν τέλει, και σχεδόν όσοι δήλωναν αναποφάσιστοι, αλλά είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο, τον ξαναψήφισαν, ενώ και η ΛΑΕ που θεωρητικά έμπαινε στη Βουλή, έμεινε τελικά εκτός.

Σήμερα, αυτό δεν συμβαίνει, διότι και η ΝΔ έχει εισροές και από τη δεξαμενή των αναποφάσιστων. Το πόσο αναλογική είναι η κατανομή των αναποφάσιστων που είναι σε όλες τις έρευνες στην περιοχή του 15%+ θα το δούμε στην κάλπη. Αλλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν τους παίρνει «μονομπλόκ» ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ, φαίνεται ακόμα ότι τα μέτρα ζέσταναν μεν κάποιους, αλλά όχι τόσους, ώστε να ανατραπούν τα δεδομένα.

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments