Εντάξει, ο Κυριάκος στην ΔΕΘ ήταν καλός. Το γράψαμε και το ξαναγράψαμε. Στο κάτω-κάτω, η κυβέρνηση Σύριζα τα χε κάνει τόσο μαντάρα σε όλους τους τομείς, που δεν αποτελεί και κανένα κατόρθωμα ολκής να φανεί κάποιος καλύτερος από κείνους. Σε μια χώρα που φορολογούσε το 75% των εισοδημάτων ενός ελεύθερου επαγγελματία ή που ένας υποψήφιος οδηγός δεν μπορούσε να βγάλει δίπλωμα, ένας καινούριος λογικός πρωθυπουργός που θα κάνει τρεις απλές κινήσεις, εύκολα μπορεί να πάρει τον τίτλο του θαυματοποιού.

Τέλος πάντων, αυτό που πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν είναι πως πλέον έχουμε έναν πρωθυπουργό που διοικεί ως διευθύνων σύμβουλος πολυεθνικής. Τέρμα το παραμύθι, τέρμα οι λεκτικές φιοριτούρες, βάζουμε κάτω τα νούμερα, επιλέγουμε στόχους, ελέγχουμε τους ρυθμούς υλοποίησης και στο τέλος μας περιμένει η καταμέτρηση των επιτευγμάτων και η λογοδοσία. Αυτό είναι το σύστημα του Μητσοτάκη, μας αρέσει δεν μας αρέσει.

Και προφανώς τώρα μας αρέσει. Αλλιώς δεν θα έδειχναν αυτά τα ποσοστά αποδοχής οι μετεκλογικές δημοσκοπήσεις, στις οποίες ως και οι μισοί ψηφοφόροι του Σύριζα θεωρούν τον Μητσοτάκη πετυχημένο. Μπουχτισμένοι απ’ τα απανωτά ψέματα και τα άνευ ουσίας ιδεολογήματα της περασμένης πενταετίας, έχουμε καταλάβει ότι η χώρα έχει πλέον ανάγκη ενός μάνατζερ για να σουλουπωθεί και να δείξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Όσο για το πότε θα ξανανοσταλγήσουμε τους μπαλκονάτους που συνεπαίρνουν τα πλήθη με τα ωραία λόγια που χαϊδεύουν αυτιά, θα σας γελάσω.

Επί του παρόντος, πορευόμαστε στον πολιτικό και μανατζερίστικο αστερισμό του Κυριάκου. Ο οποίος παίζει ακόμα χωρίς αντίπαλο. Επιλέγει και υλοποιεί δίχως να ακούγεται κιχ από κανέναν. Ο απλός κόσμος τον στηρίζει, οι παραγωγικές τάξεις μάλλον ικανοποιημένες είναι απ’ τις φοροαπαλλαγές, τα συνδικάτα ούτε θέλουν ούτε μπορούν να κάνουν κάτι, η αντιπολίτευση βρίσκεται σε πλήρη αμηχανία. Καλώς ή κακώς, όλα είναι στο χέρι του. Το οποίο χέρι επιβάλλει στους υπουργούς του ρυθμούς πρωτόγνωρους για τα ελληνικά δεδομένα. Καλό αυτό.

Αν του πάει στοιχειωδώς καλά η οικονομία με τα μακροοικονομικά μεγέθη να δικαιώνουν την πολιτική της μείωσης φόρων και εισφορών, τότε ο Μητσοτάκης έχει μπροστά του ένα γεμάτο δίχρονο να παίζει μπάλα μόνος του. Μόνο που αυτό το δίχρονο δεν πρέπει να πάει χαμένο. Τώρα είναι η ευκαιρία και για τον Κυριάκο και για την χώρα, να γίνουν αυτά που θα ‘πρεπε να έχουν γίνει από παλιά και που αργότερα θα ξαναφαντάζουν αδύνατα. Όλες οι μεταρρυθμίσεις που θα δώσουν ώθηση στην οικονομία, πρέπει να γίνουν πράξη τώρα. Μοιάζει να το χει καταλάβει, αλλά με το πολιτικό μας σύστημα ποτέ δεν ξέρεις. Σε τούτο τον τόπο, το φρενάρισμα είναι ευκολότερο από την επιτάχυνση.

Facebook Comments