Το μεγάλο στοίχημα των κλειστών κέντρων

Η κυβέρνηση παίζει τα ρέστα της στο μεταναστευτικό με τη δημιουργία κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων, σε πρώτη φάση σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο. 

Δεν είναι σχήμα λόγου. Τα νούμερα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά. Μέχρι αυτή τη στιγμή, πάνω από 5.000 άνθρωποι έχουν φτάσει στα ελληνικά νησιά εντός του Νοεμβρίου. Προσέξτε, μιλάμε για τον μήνα Νοέμβριο, με τις ροές να συνεχίζονται ακατάσχετες από τον Ιούλιο. 

Η κυβέρνηση ψάχνει μια αντίδραση, αλλιώς τα πράγματα θα γίνουν «μαύρα». Τα κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα που θα λειτουργούν και ως κέντρα υποδοχής, καταγραφής και ταυτοποίησης είναι λοιπόν ένα μέγα στοίχημα και για έναν ακόμα λόγο: θα λειτουργούν ως απωθητικός παράγοντας για να κάνει κάποιος που ξέρει ότι δεν δικαιούται άσυλο το ταξίδι προς την Ελλάδα. Η συλλογιστική είναι θεμελιώδης: αν ξέρει ότι δεν θα πάρει άσυλο, ότι το σύστημα λειτουργεί γρήγορα και άρα πολύ σύντομα θα επιστραφεί, γιατί να μπει στον μάταιο κόπο;

Η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι η βούληση της κυβέρνησης, η οποία θα εξαγγείλει και αντισταθμίσματα ύψους 50 εκ. ευρώ για τις περιφέρειες της χώρας από το υπερπλεόνασμα, προκειμένου να «χρυσώσει το χάπι» για τη μεταφορά χιλιάδων ανθρώπων- περισσότερων από τους 20.000 που έχουν εξαγγελθεί- και να κάμψει τις κατά τόπους διαμαρτυρίες.