Αντικαπνιστικός νόμος: Ποιοι χώροι εξαιρούνται ως «εξωτερικοί χώροι»;

Με το ν. 3730/2008, θεσπίστηκε ρητή απαγόρευση του καπνίσματος σε πληθώρα εγκαταστάσεων και χώρων, ιδιωτικών και δημόσιων. Το ζήτημα είναι επίκαιρο της τελευταίας εβδομάδες όχι λόγω της τροποποίησης του σχετικού Νόμου, ο οποίος ισχύει από το 2008, αλλά λόγω της θέσπισης αυστηρής διαδικασίας ελέγχων και εντατικοποίηση αυτών με την επιβολή αυστηρών προστίμων και διοικητικών κυρώσεων τόσο στους καπνιστές όσο και στους υπεύθυνους διαχείρισης των καταστημάτων, όπως αυτά προβλέπονται στην προσφάτως εκδοθείσα Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ Β’ 4177/15.11.2019).

Με βάση την ως άνω νομοθεσία, το κάπνισμα και η κατανάλωση προϊόντων καπνού απαγορεύονται, μεταξύ άλλων, και στους κάτωθι χώρους:

(α) σε όλους τους δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους, κλειστούς ή στεγασμένους, που χρησιμοποιούνται για την παροχή εργασίας, εξαιρουμένων των χώρων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή προϊόντων καπνού,

(β) σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, ιδίως τα καταστήματα παρασκευής και προσφοράς φαγητών, ποτών, γλυκισμάτων, κάθε είδους παρασκευασμάτων γάλακτος, μικτών καταστημάτων και κέντρων διασκέδασης.

(γ) στους παντός είδους κλειστούς χώρους αναμονής,

(δ) στα αεροδρόμια, εξαιρουμένων των χώρων που ειδικά θα προσδιοριστούν για τους καπνιστές,

(ε) στους σταθμούς μεταφορικών μέσων και επιβατικών σταθμών λιμένων,

(στ) στα παντός είδους κυλικεία,

(ζ) στα παντός είδους μέσα μαζικής μεταφοράς συμπεριλαμβανομένων των επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων, με μετρητή (ταξί) και αγοραίων,

(η) στα πάσης φύσεως αυτοκίνητα, ιδιωτικής και δημοσίας χρήσης, όταν επιβαίνουν ανήλικοι κάτω των 12 ετών.

Ωστόσο, έχει επικρατήσει σύγχυση, ιδίως μεταξύ των καταστηματαρχών ως προς το τι συμβαίνει με τους εξωτερικούς χώρους των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και πότε επιτρέπεται το κάπνισμα σε αυτούς.

Σύμφωνα με διευκρίνιση του ίδιου του Νόμου και συγκεκριμένα σύμφωνα με την περίπτωση (β) της παρ. 1 του άρθρου 3 ν. 3730/2008 που βρίσκεται σε ισχύ, από την απαγόρευση εξαιρούνται οι εξωτερικοί χώροι, σε περίπτωση που είναι περιμετρικά ανοικτοί σε δύο πλευρές τουλάχιστον.

Περαιτέρω, διευκρινίζεται από την ίδια ως άνω διάταξη ότι ως «εσωτερικός χώρος», στον οποίο εφαρμόζεται η απαγόρευση του καπνίσματος, νοείται και το αίθριο ή ο χώρος με συρόμενη ή αποσπώμενη οροφή, όπως και κάθε χώρος, με σκέπαστρο και ταυτόχρονα κλεισμένος με οποιονδήποτε τρόπο περιμετρικά.

Είναι λοιπόν σαφής η εκ του Νόμου απαγόρευση καπνίσματος και κατανάλωσης προϊόντων καπνού σε όλους τους προαναφερόμενους εσωτερικούς χώρους, ενώ οι κυρώσεις τόσο σε βάρος των καπνιστών όσο και των υπευθύνων των καταστημάτων είναι ιδιαίτερα αυστηρές και εκτείνονται μέχρι και στην οριστική ανάκληση της άδειας λειτουργίας του καταστήματος σε περιπτώσεις πολλαπλής υποτροπής αυτού.