Οι υπομονετικοί κερδίζουν

Μπορεί ορισμένοι δικοί μας θερμόαιμοι να έγιναν έξαλλοι με το εικοσιτετράωρο σουλάτσο του Oruc Reis στην υφαλοκρηπίδα μας, όμως καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι από δω και στο εξής θα έχουμε επαναλαμβανόμενα τέτοια επεισόδια. Το «ψυχραιμία» που συστήνει διαρκώς η κυβέρνηση δεν είναι σχήμα λόγου, είναι κάτι που πρέπει ως κράτος και έθνος να βάλουμε καλά στο μυαλό μας.

Η Ελλάδα βγαίνει από μια δεκάχρονη οικονομική περιπέτεια που την αποδυνάμωσε σε όλους τους τομείς. Ξέροντας την προϊστορία των Τούρκων και τις τακτικές τους, είναι πραγματικό ευτύχημα που δεν επιχείρησαν αλλαγή του status στο Αιγαίο στο αποκορύφωμα της κρίσης, όταν εμείς ήμασταν βαθιά διχασμένοι και ανήμποροι να αγοράσουμε έστω και μια σφαίρα. Τώρα οι Τούρκοι ξέρουν ότι η χώρα ανασυγκροτείται και ότι σε δυο χρόνια οι δυνατότητες της δεν θα έχουν καμία σχέση με τις σημερινές. Είναι λοιπόν εξαιρετικά πιθανόν να αποτολμήσουν κάτι στο ενδιάμεσο διάστημα.

Πιθανότητα αυτό τον καιρό βρισκόμαστε μπροστά στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου. Μόνο που οι Τούρκοι θέλουν να μας εξαναγκάσουν να κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα στην κλιμάκωση. Να είμαστε εμείς που θα ξεκινήσουμε το θερμό επεισόδιο. Μετά από το οποίο θα μας εξαναγκάσουν να κάτσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και μάλιστα ως κατηγορούμενοι για επιθετικότητα και αδιαλλαξία.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα τους αφήσουμε να κάτσουν πάνω στον σβέρκο μας, μόνο και μόνο για να μην ξεκινήσουμε εμείς ένα θερμό επεισόδιο. Υπάρχουν κάποια όρια που έχουν τεθεί από κοινού από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, όμως για να ξεπεραστούν αυτά και να υπάρξει εμπλοκή θα πρέπει πρώτα να εξαντληθούν όλα τα διπλωματικά περιθώρια και να έχουμε πεισθεί ότι η σύγκρουση είναι πραγματικό σχέδιο της Τουρκίας στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Η επικοινωνιακή διαχείριση της παραβίασης της υφαλοκρηπίδας μας από το Oruc Reis είχε πολλά λάθη, με πρώτο την επίκληση του κακού καιρού που το έφερε στα ελληνικά ύδατα. Η πραγματική διαχείριση του περιστατικού όμως έγινε με βάση τα πρωτόκολλα και ήταν αυτή ακριβώς που έπρεπε. Δεν είχαμε κανέναν απολύτως λόγο να ξεκινήσουμε στρατιωτικού τύπου εμπλοκή, την στιγμή που η Τουρκία φάνηκε ότι δεν είχε σκοπό να οξύνει ως τα άκρα τα πράγματα.

Στις στρατιωτικές σχολές, το πρώτο πράγμα που μαθαίνουν οι σπουδαστές είναι ότι όρος για θετική έκβαση κάθε αντιπαράθεσης είναι η δυνατότητα των φίλιων δυνάμεων να επιλέγουν τον χρόνο, τον τόπο και το όπλο της σύγκρουσης. Είχαμε εμείς τέτοια δυνατότητα επιλογής ή πρόθεση; Όχι βέβαια. Έχουμε πολλά πράγματα ακόμα να κάνουμε ακόμα, με πρώτο να εξοπλιστούμε καλύτερα και να εμπεδώσουμε την οικονομική μας ανάπτυξη η οποία αντικειμενικά θα αυξήσει και την αποτρεπτική μας ικανότητα. Ψυχραιμία λοιπόν, ο χρόνος είναι με το μέρος μας. Θα δούμε πολλά το επόμενο διάστημα. Το μόνο που δεν μας χρειάζεται είναι η αψυχολόγητη αντίδραση. Όλα πρέπει να γίνουν βάσει σχεδίου. Οι υπομονετικοί κερδίζουν σε τούτη την ζωή.