Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να κάνει αυτοκριτική των πεπραγμένων του, έχοντας, ωστόσο,  μια ενδιαφέρουσα οπτική, καθώς προχωρά σε αυτοκριτική μεν, αλλά με απόδοση ευθυνών… στους άλλους.

Αυτό φαίνεται από το περιβόητο κείμενο απολογισμού-ομφαλοσκόπησης της κυβερνητικής εμπειρίας που συνέταξαν οι Αριστείδης Μπαλτάς, Θοδωρής Δρίτσας και Γιάννης Δραγασάκης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το κείμενο τέθηκε τελικά προς έγκριση στην Πολιτική Γραμματεία και μετά θα παρουσιαστεί στην Κεντρική Επιτροπή το διήμερο 14-15 Φεβρουαρίου, ώστε λάβει χαρακτήρα επίσημης θέσης του κόμματος για τα όσα συνέβησαν την περίοδο 2015-2019 και από τον εκλογικό θρίαμβο στις αλλεπάλληλες ήττες. Και βρίθει αναγνώρισης ευθυνών, των άλλων.

Όπως ανέφερε και ο δημοσιογράφος Γιάννης Φασουλάς, στην ΕΡΤ, περιγράφοντας σημεία του προσχεδίου του κειμένου που κατατέθηκε στη συνεδρίαση της ΠΓ της Τετάρτης στην Κουμουνδούρου, φαίνεται ότι για το 2015 και το τρίτο μνημόνιο φταίει κυρίως ο Γιάνης Βαρουφάκης που είχε αναλάβει προσωπικά τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Μάλιστα στο κείμενο αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ο πρώην υπουργός Οικονομικών είχε «ιδιάζουσα ευθύνη» για τη διαπραγματευτική τακτική του πρώτου επτάμηνου του 2015. Ασχέτως αν μέχρι το τέλος ο Αλέξης Τσίπρας τον στήριζε και τον χαρακτήριζε «asset» της κυβέρνησής του.

Ίσως αυτή η ανάγνωση της Ιστορίας ταυτίζεται  και με τα όσα είπε το βράδυ της Τρίτης στον Νίκο Χατζηνικολάου, ο άλλοτε κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Καμμένος, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι υπήρχε τελικά «συμφωνία» του κ. Βαρουφάκη με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να βγούμε από το ευρώ με αντάλλαγμα 80 δισ. ευρώ, ισχυρισμό που διέψευσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών χαρακτηρίζοντας τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ «σεσημασμένο συκοφάντη».

Για το δημοψήφισμα του 2015

Αναφορικά με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ενυπάρχει ο ισχυρισμός ότι τελικά μας βγήκε μάλλον σε καλό (!), καθώς για το τρίτο μνημόνιο σημειώνεται: «Η τελική διαπραγμάτευση τον Ιούλιο του 2015 κατέληξε μεν σε επώδυνο συμβιβασμό –αφού όχι μόνο το μνημόνιο δεν καταργήθηκε αλλά υπογράφηκε νέο, με πρόσθετους δυσβάσταχτους όρους για τον ελληνικό λαό– αλλά η τελική συμφωνία ήταν πράγματι μετρήσιμα ευνοϊκότερη από αυτήν που είχε τεθεί στην ελληνική κυβέρνηση πριν το δημοψήφισμα».

Για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στη ΝΔ, αναφέρεται: «Υποτιμήσαμε την απήχηση που μπορούσε να αποκτήσει ο λόγος της ΝΔ περί “τάξης και ασφάλειας”, όπως και τα επικοινωνιακά μπαράζ που εξαπολύθηκαν με αφορμή την τραγωδία στο Μάτι και στη Μάνδρα ή ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών. Γενικότερα ως προς τα τελευταία η επικοινωνιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του δεν στάθηκε άξια των περιστάσεων».

Για την ήττα στις εκλογές

Όσον αφορά την ήττα στις ευρωεκλογές και στις περιφερειακές εκλογές το κείμενο αποδέχεται ως «πολιτικά άστοχη» την επιλογή να στηθούν την ίδια ημέρα οι κάλπες.

Πάντως υπάρχει ένα γενικό συμπέρασμα ότι αυτά τα πέντε χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ «έσπασε ένα ταμπού, ότι η Αριστερά δεν μπορεί να κυβερνήσει και είναι αποκλειστικά δύναμη διαμαρτυρίας».

Facebook Comments