Πάντα θαύμαζα τους τολμηρούς, τους ρισκαδόρους, τους ανθρώπους που δεν υποχωρούν στον κίνδυνο.

Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους με άποψη που την εκφράζουν, αυτούς που παίρνουν καθαρή θέση και την καταθέτουν.

Θαυμάζω τους ανθρώπους με τσαγανό και θάρρος, αυτούς που δεν πατούν σε δυο βάρκες για να ταχουν με όλους καλά.

Θαυμάζω τους ανθρώπους που κάνουν πάντα ένα βήμα μπροστά χωρίς να υπολογίσουν τον κίνδυνο…επιτυχία χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει.

Το θέμα σ΄αυτή την ζωή είναι η συνεχής προσπάθεια, αυτό που κάνει το αίμα να κυκλοφορεί, τον εγκέφαλο να στροφάρει, την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο, εμένα όλα αυτά μ εξιτάρουν, μου δείχνουν δρόμο και πορεία, η στασιμότητα με τρελαίνει και με βυθίζει.

Όμως υπάρχουν κι οι μετρημένοι, οι δειλοί, οι ισαποστάκηδες, οι παρακολουθούντες χωρίς να συμμετέχουν και κυρίως χωρίς να φαίνονται, έτσι νομίζουν πως προφυλάσσονται, άραγε από τι; απ τους δήθεν εχθρούς η κι από τον ίδιο τον εαυτό τους;

Μα τι μπορεί να κερδίσει κανείς μένοντας πίσω  κρυπτόμενος; χωρίς ρίσκο, χωρίς ένταση, χωρίς αδρεναλίνη να σε τινάζει επάνω, μόνο ένα πράγμα νομίζω μπορεί να κερδίσεις, την αιώνιο ησυχία στην ζωή και στας αιωνίους μονάς αργότερα…

Εγώ προσωπικά ευχαριστώ δεν θα πάρω, βγείτε μπροστά να φαίνεστε, θα σας ανανεώσει, θα γεμίσετε σφρίγος κι αυτοπεποίθηση, προτιμώ να σπάζω αυγά κι ας λερωθώ λιγάκι, όμως ομελέτα καλή και νόστιμη χωρίς να σπάσουμε αυγά δεν γίνεται, γίνεται;

Γίνεται; με τι γίνεται βρε παιδιά, μ αυτή τη σκόνη αυγά που πουλάνε στο κουτί και σκόνη ασπράδια; μπλιάχ… κι αυτό επειδή δεν λερώνεστε; εεεε και τι; τρώτε; δεν τρώτε, αυταπατάσθε…

Φρέσκα αυγά παιδιά, σπάστε τα, χτυπήστε τα και φάτε μια ομελέτα με πατάτες φούρνου να σας απογειώσει, σας το συνιστώ και θα με θυμηθείτε…

Το κείμενο εμπεριέχεται στο δεύτερο βιβλίο μου με τίτλο «Τι μαγειρεύουν πάλι αύριο μου λέτε;η συνέχεια»…που κυκλοφορεί απ τις Εκδόσεις Επίκεντρο.

Facebook Comments