Τι θα μπορούσαμε να διδαχθούμε από τον θάνατο του Φλόυντ

Πριν λίγες ημέρες όλος ο κόσμος είδε το βίντεο με τον βάναυσο θάνατο του αμερικανού πολίτη Φλόυντ από έναν αστυνομικό που ήδη είχε παρελθόν βίας και άλλων παραπτωμάτων. Το θύμα ήταν μαύρος, άοπλος, που δεν αντιστάθηκε όταν συνελήφθη για ένα αμελητέο παράπτωμα που σε καμιά περίπτωση δικαιολογεί την βίαια ενέργεια του λευκού αστυνομικού.

Ο θάνατος του Φλόυντ, αποτέλεσε την πυρίτιδα για μία γιγαντιαία έκρηξη διαδηλώσεων και διαμαρτυριών σε πόλεις στις ΗΠΑ και άλλες χώρες. Γρήγορα όμως, οι ειρηνικές διαδηλώσεις έχασαν τον πραγματικό σκοπό τους, όταν έπεσαν στον έλεγχο οργανωμένων αναρχικών τρομοκρατών. Παρά τις επανειλημένες εκκλήσεις της οικογενείας του Φλόυντ να σταματήσουν τις καταστροφές και να σεβαστούν το όνομα του θύματος, οι αναρχικοί έχουν κάψει, καταστρέψει και λεηλατήσει εκκλησίες, καταστήματα, γραφεία, σπίτια, αυτοκίνητα και ιστορικά μνημεία, τραυμάτισαν εκατοντάδες άτομα και δολοφόνησαν μέχρι σήμερα 14 αθώους πολίτες που ήταν μαύροι.

Σχεδόν όλοι οι αναρχικοί που συνελήφθησαν ήταν της γνωστής αριστεράς οργάνωσης Αντίφα, χρηματοδοτούμενη από τον γνωστό Σόρο, που τα μέλη της αυτοαποκαλούνται αντιφασίστες και δικαιολογούν τα εγκλήματα και τις καταστροφές στο οτι γίνονται για την προστασία των πολιτών. Σίγουρα οι πολίτες πλέον αναρωτιώνται τι άλλο χειρότερο μπορούσαν να κάνουν οι φασίστες.

Τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης κάνουν ότι μπορούν για  να ρίξουν βενζίνη στην φωτιά, πυροδοτώντας την ατμόσφαιρα και δικαιολογούν τις καταστροφές σαν αποτέλεσμα δίκαιας αγανάκτησης πολιτών, εννοώντας προφανώς τους αναρχικούς τρομοκράτες, για την βία της αστυνομίας εναντίον των μαύρων και την φυλετική ανισότητα. Για μέρες, τα μόνα συνθήματα που κυριαρχούν είναι, δικαιοσύνη για τον Φλόυντ και οι μαύρες ζωές έχουν σημασία (black lives matter).

Όμως, θα μπορούσαμε να διδαχθούμε πολλά από τον τραγικό θάνατο του Φλόυντ, αν βέβαια τα μέσα ενημέρωσης έκαναν σωστά την δουλειά τους και παρουσίαζαν μία πληρέστερη εικόνα της πραγματικότητας του όλου προβλήματος. Όμως δεν το έχουν κάνει και άθελα ή εσκεμμένα σκεπάζουν τρία σημαντικά προβλήματα που είναι ίσως τα πιο σημαντικά για όσους θέλουν να γνωρίζουν την πραγματική εικόνα και επιζητούν λύσεις.

Πρώτον, ο αστυνομικός που αφαίρεσε τόσο άδικα την ζωή του Φλόυντ  είχε ήδη παρελθόν βίας και άλλων παραπτωμάτων και θα έπρεπε να είχε τιμωρηθεί καα να τεθεί εκτός υπηρεσίας πριν πολύ καιρό. Όμως δέν συνέβη. Ο λόγος είναι, ότι η αστυνομία στην Μινεάπολη, όπως και σε πολλές μεγάλες πόλεις, είναι συνδικαλιστικά οργανωμένη και αποτελεί ένα πανίσχυρο οργανισμό με μεγάλη πολιτική επιρροή. Οι αστυνομικοί, έντιμοι και διεφθαρμένοι, προστατεύονται με ειδικές συνδικαλιστικές συμβάσεις που καθιστά δύσκολο  και σχεδόν αδύνατο να τεθούν σε διαθεσιμότητα ή να τιμωρηθούν για παραπτώματα.

Δεύτερον, είναι αδύνατο να βγουν σωστά συμπεράσματα βλέποντας μόνο ένα σάπιο δένδρο και αγνοώντας το δάσος. Δεν μπορεί να αγνοηθούν άλλα πραγματικά στοιχεία, όπως για παράδειγμα ότι, το 2019 στις ΗΠΑ, 41 άοπλοι πολίτες έχασαν τις ζωές τους από σφαίρες αστυνομικών. Από αυτούς, 25 ήταν λευκοί και 15 μαύροι. Όμως την ίδια χρονιά επίσης, 39 αστυνομικοί δολοφονήθηκαν από κακοποιούς εν ώρα υπηρεσίας, εκτελώντας το καθήκον τους.

Μολονότι ο αριθμός μαύρων που δολοφονήθηκαν από αστυνομικούς, είναι μικρότερος από τον αριθμό λευκών, θεωρείται πολύ υψηλός αν ληφθεί υπὀψιν ότι οι μαύροι αναλογούν περίπου στο 12% του πληθυσμού της χώρας και οι λευκοί στο 70% ή περισσότερο. Όπως επίσης πολύ υψηλός θεωρείται και ο αριθμός μαύρων, που επιδίδονται σε εγκληματικά παραπτώματα. Όπως δείχνει το Διάγραμμα 1, σύμφωνα με στοιχεία της FBI και του υπουργείου Δικαιοσύνης, για όλα τα ποινικά αδικήματα που διεπράχθησαν το 2018 στις ΗΠΑ, το 27% των συλληφθέντων ήταν μαύροι και  το 69% λευκοί. Το ποσοστό των μαύρων είναι φαινομενικά μικρό, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ υψηλό αν ληφθεί υπ όψιν ότι οι μαύροι αποτελούν μόνο το 12% όλου του πληθυσμού της χώρας και διαπράττουν το 27% όλων των αδικημάτων. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο ότι οι μαύροι διέπραξαν το 53% όλων των δολοφονιών που συνέβησαν στις ΗΠΑ το 2018.

Τρίτον, ιδιαίτερη σημασία έχει το διάγραμμα 2, που δείχνει  ποιοί είναι οι δράστες  που διαπράττουν βίαιες εγκληματικές ενέργειες και αδικήματα εναντίον των μαύρων. Το 2018, το 70% των δραστών που διέπραξαν αδικήματα εναντίον μαύρων, ήταν μαύροι και το 11% ήταν λευκοί. Επίσης, το 2018 στις ΗΠΑ, 2.925 μαύροι δολοφονήθηκαν, εκ των οποίων οι 2.600  ήτι το 89% δολοφονήθηκαν από άλλους μαύρους και 234 ή το 8%, δολοφονήθηκαν από λευκούς.  Η βία μαύρων εναντίον μαύρων αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα για το οποίο τα μέσα ενημέρωσης και πολιτικοί για χρόνια κλείνουν τα μάτια τους.

Πέραν από την βιαιότητα που έχει επιδείξει η αστυνομία επανειλλημένα εναντίον των μαύρων, όσοι ενδιαφέρονται για πραγματικές λύσεις, δεν πρέπει να αγνοούν τα ανωτέρω προβλήματα, ειδικά ο πολύ υψηλός βαθμός εγκληματικότητας μεταξύ μαύρων, όπου για το 88% των μαύρων δολοφονιών είναι υπεύθυνοι άλλοι μαύροι. Μολονότι υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν ελάχιστοι αστυνομικοί που χρησιμοποιούν βία εναντίον των μαύρων, η συντριπτική πλειοψηφία αστυνομικών δεν το κάνει και η πλειοψηφία των μαύρων έχει εμπιστοσύνη στην αστυνομία.

Σύμφωνα με διάφορες σφυγομετρήσεις από το Gallup και άλλους οργανισμούς, το 55% μαύρων εμπιστεύονται την αστυνομία και το 90% αισθάνθηκαν ότι η αστυνομία τους μεταχειρίστηκε σωστά. Την περασμένη εβδομάδα, το Πανεπιστήμιο Monmouth από το New Jersey έκανε γκάλλοπ για το πόσο ικανοποιημένοι είναι οι πολίτες με την αστυνομία. Το 72% των μαύρων δήλωσαν ότι είναι λίγο ή πολλοί ικανοποιημένοι και μόνο 28% είχαν αρνητική εικόνα.

Όσοι πολίτες συνεχίζουν τις ειρηνικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι στις περασμένες 12 ημέρες των διαδηλώσεων, 14 αθώοι μαύροι πολίτες δολοφονήθηκαν από τους αναρχικούς,και τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης το αποκρύβουν. Είναι σχεδόν ο ίδιος ο αριθμός με τον αριθμό των αόπλων μαύρων που δολοφονήθηκαν όλο το 2019 από αστυνομικούς. Ίσως αυτό που θα πρέπει πλέον να αναρωτηθούμε είναι, αν πράγματι όλες οι μαύρες ζωές έχουν σημασία και είναι σημαντικές ή μόνο αυτές που εκμεταλλεύονται μερικοί για πολιτικούς στόχους.