Φαίνεται, οτιδήποτε λέει ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν, όχι μόνο το εννοεί, αλλά το κάνει και πράξη.

Είχε αναγγείλει την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και χωρίς καθυστερήσεις και κυρίως αγνοώντας τις όποιες, άνευρες κατά τα άλλα, υπόκωφες εκτός Τουρκίας διαμαρτυρίες, υπέγραψε το σχετικό Προεδρικό διάταγμα.

Έτσι, αυτό που μέχρι σήμερα είχαμε ως δεδομένο, δηλ. ένα ιστορικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, ένα θρησκευτικό σύμβολο για τον χριστιανικό κόσμο, ένα αναγνωρισμένο μουσείο καταχωρημένο στον κατάλογο της Ουνέσκο, αυτό πλέον μετατρέπεται σε χώρο λατρείας των μουσουλμάνων.

Ήταν μια προειλημμένη απόφαση του Τούρκου Προέδρου, ενταγμένη στα ευρύτερα πολιτικά σχέδια του, στρατηγικού ενδιαφέροντος και προεκτάσεων.

Για τους χριστιανούς ανά τον κόσμο, κυρίως για την Ορθοδοξία, η απόφαση αυτή συνιστά μια πραγματική «γροθιά στο στομάχι».

Είναι μια προσβλητική, όσο και προκλητική κίνηση, πράξη ασέβειας για όλο τον πολιτισμένο κόσμο.

Οι αντιδράσεις της Ευρώπης, της Ρωσίας, των Αμερικανών εξαντλούνται, τουλάχιστον μέχρι αυτή την στιγμή, σε κάποιες αναιμικές, σχεδόν φοβικές δηλώσεις,  που βεβαίως δεν παράγουν κανένα πολιτικό αποτέλεσμα, τέτοιο που θα ενοχλούσε πρακτικά την Τουρκία και τον Πρόεδρο Ερντογάν.

Δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξει κάποιος ότι η Δύση «περί τα άλλα τυρβάζει». Τουλάχιστον προς το παρόν.

Η εμφανής αποφασιστικότητα, μέχρι θρασύτητας, απέναντι σε σύμβολα, αξίες και αρχές, σε συνδυασμό με τις άνευρες αντιδράσεις των Δυτικών ηγεσιών, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για μια ουσιαστική αντιμετώπιση της Τουρκικής προκλητικότητας.

Και βέβαια αξίζει να υπογραμμισθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα δεν πρέπει να ειδωθεί υπό το πρίσμα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, ή τουλάχιστον αποκλειστικά και μόνο μέσα σε αυτό το πλαίσιο.

Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί είναι παγκόσμιο θέμα, για το οποίο επιβάλλεται να ληφθούν πρωτοβουλίες από τον ΟΗΕ και την Ουνέσκο.

Το ότι ο Ερντογάν γυρνά προκλητικά την πλάτη στην διεθνή κοινότητα και αδιαφορεί για τις όποιες αντιδράσεις, δεν μπορεί να ερμηνευτεί αποκλειστικά και μόνο στη βάση των πολιτικών – εκλογικών του επιδιώξεων.

Η κίνηση του Τούρκου Προέδρου εντάσσεται στο συνολικό στρατηγικό παζλ που έχει σχεδιάσει το Τουρκικό καθεστός, προκειμένου να αναδειχθεί η νέο-οθωμανική Τουρκία σε παγκόσμια δύναμη στον μουσουλμανικό κόσμο, ενώ τα γεωπολιτικά συμφέροντα στην Ανατολική μεσόγειο, την Μέση Ανατολή ακόμη και στην Αφρική (δες Λιβύη), συνθέτουν τον στρατηγικό άξονα πάνω στον οποίο κινείται το καθεστός.

Απέναντι μάλιστα στα εμφανή κενά που χαρακτηρίζουν την Δυτική και Αμερικανική ηγεσία, ο Ερντογάν προβάλλει την νέα Τουρκική ηγεμονική δύναμη, συνδυάζοντας την θρησκευτική – μουσουλμανική με την στρατιωτική και οικονομική  ισχύ σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η απόφαση για μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί είναι μέρος του γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού του νέο-σουλτάνου και των συμφερόντων της Τουρκικής αστικής τάξης που εκπροσωπεί.

Σε προσμονή μιας αποφασιστικής αντιμετώπισης της Τουρκικής θρασύτητας, θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που διαθέτει, όπως για παράδειγμα τον μηχανισμό προ-ενταξιακής βοήθειας καθώς και μια σειρά από κοινοτικά προγράμματα και χρηματοδοτικούς πόρους  που παρέχονται στην Τουρκία, αλλά και στην Κοινή Δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό και πόσο διατεθειμένη είναι η Γερμανική Προεδρία να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στην εφαρμογή μιας σειράς από ουσιαστικές κυρώσεις.

Τέλος, όσο αφορά την Ελλάδα, υπάρχει η πολιτική βούληση να προβεί σε τέτοιες ενέργειες προκειμένου να υπάρξουν ουσιαστικές συνέπειες για την Τουρκία.

Οψόμεθα!!!

Facebook Comments