«[…] Στόχος, όπως είπε, είναι η τροφοδοσία της χώρας με φυσικό αέριο από τη Μαύρη Θάλασσα ήδη το 2023. Πρόκειται για μια πατριωτική προαναγγελία διότι το 2023 η Τουρκία γιορτάζει τα 100α της γενέθλια. Και τα οποία ο Ερντογάν θέλει να γιορτάσει σαν πρόεδρος. Η επέτειος αυτή αποτελεί εδώ και καιρό έναν μαγικό στόχο. Για να τα καταφέρει όμως μέχρι τότε, θα πρέπει να σκαρφιστεί κάτι. Η δημοτικότητα του ιδίου αλλά και του κόμματός του ΑΚΡ υποχωρούν εδώ και εβδομάδες, η κατάσταση της οικονομίας επιδεινώνεται σχεδόν σταθερά ενώ όλο και περισσότεροι άνθρωποι […] είναι δυσαρεστημένοι με τον Ερντογάν. Για να κερδίσει χρόνο οι καλές ειδήσεις, όπως αυτή της ανακάλυψης κοιτασμάτων, είναι πάντα καλοδεχούμενες. Η προαναγγελία αποτελεί συνέχεια της στρατηγικής αποπροσανατολισμού, στην οποία υπάγονται και η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, αλλά και τα στρατιωτικά γυμνάσια στο Αιγαίο. Μέχρι το 2023 υπάρχει όμως πολύς χρόνος. Ίσως μάλιστα να είναι και περισσότερος από τους ελιγμούς του Ερντογάν».

Ενισχύεται η διαπραγματευτική θέση της Τουρκίας;

«Η ανακάλυψη των κοιτασμάτων ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της Τουρκίας» συμπεραίνει η οικονομική Handelsblatt επισημαίνοντας ότι «η είδηση έχει γεωπολιτική σημασία και δη όχι μόνο για τους συσχετισμούς δυνάμεων στην περιοχή. Η Γερμανία ενδέχεται να βιώσει επίσης τις συνέπειες».

Σύμφωνα με την ανάλυση τα κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν καλύπτουν μεν τις ενεργειακές ανάγκες της Τουρκίας μόλις για τα επόμενα έξι χρόνια. «Από ευρωπαϊκή σκοπιά η πιο σημαντική είδηση είναι όμως άλλη: η έστω και για λίγα χρόνια απεξάρτηση της Τουρκίας από το ακριβό ρωσικό φυσικό αέριο. Και αυτό σε μια εποχή κατά την οποία Μόσχα και Άγκυρα ερίζουν για την γεωπολιτική επιρροή σε Συρία, Λιβύη, αλλά και για την παραγωγή και τις εξαγωγές όπλων.

Η ανακάλυψη των κοιτασμάτων δίνει στην Άγκυρα περιθώρια ελιγμών στις διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα. Στον αντίποδα η γερμανική κυβέρνηση δίνει μάχες για έναν αγωγό φυσικού αερίου από τη Ρωσία αψηφώντας ακόμη και τυχόν αμερικανικές κυρώσεις.

Παράλληλα τα κοιτάσματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν και πάλι σε επαναπροσέγγιση ΗΠΑ και Τουρκίας μετά από πολυάριθμες συγκρούσεις. Στη Μεσόγειο όπου η Τουρκία ψάχνει επίσης αέριο κόντρα στη βούληση της Ελλάδας αλλά και της ΕΕ, η Άγκυρα ενδέχεται να βρήκε τώρα νέο σύμμαχο.

Για την ΕΕ αυτό σημαίνει: η Τουρκία έχει πλέον καλύτερη διαπραγματευτική θέση. Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας μεταβαίνει την Τρίτη σε Αθήνα και Άγκυρα, για να μεσολαβήσει στη διαμάχη για τα θαλάσσια δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο.

Γιατί όμως να τον ακούσει τώρα ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν; Ο Ερντογάν έχει βελτιώσει τη θέση του έναντι της Ρωσίας, κάτι που ικανοποιεί αναμφίβολα τους Αμερικανούς.

Για τον υπουργό Εξωτερικών Μάας νιώθει αντιθέτως μια μάλλον απροκάλυπτη αντιπάθεια. Ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός θα πρέπει να σκεφτεί μια καλή στρατηγική, εάν θέλει όντως να πετύχει κάτι με την επίσκεψή του.

Ceta: Το Βερολίνο ελπίζει σε υπαναχώρηση της Λευκωσίας

Στη μη επικύρωση της ευρωκαναδικής εμπορικής συμφωνίας CETA από την κυπριακή Βουλή με το επιχείρημα ότι δεν προστατεύονται επαρκώς το κυπριακό τυρί χαλούμι και άλλα αγροτικά προϊόντα του νησιού αναφέρεται η Tageszeitung υπό τον τίτλο «Η γερμανική κυβέρνηση ελπίζει σε υπαναχώρηση» (της Λευκωσίας).

«Παρότι το κυπριακό Κοινοβούλιο απέρριψε την ευρωκαναδική εμπορική συμφωνία CETA, η γερμανική κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να προχωρήσει σε νέες διαπραγματεύσεις. Αυτό προκύπτει από απάντηση σε επερώτηση της βουλευτή των Πρασίνων Καταρίνα Ντρέγκε. Δεδομένου ότι η Γερμανία έχει στην παρούσα φάση την προεδρία της ΕΕ, η γερμανική κυβέρνηση έχει τώρα ρόλο κλειδί στο ζήτημα.

[…] Η Ντρέγκε ήθελε να μάθει, εάν η γερμανική κυβέρνηση είναι πρόθυμη για επαναδιαπραγματεύσεις. Ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Ούλριχ Νούσμπαουμ απάντησε στο ερώτημα με μια και μοναδική φράση: Στην παρούσα φάση η γερμανική κυβέρνηση εκτιμά ότι οι σχετικές εσωτερικές διαβουλεύσεις στην Κύπρο δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί». Αυτό σημαίνει: η γερμανική κυβέρνηση δεν προτίθεται να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία. Μέχρι στιγμής η Ceta έχει επικυρωθεί από μόλις 15 χώρες μέλη της ΕΕ. Στη Γερμανία η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, διότι εκκρεμεί απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Εδώ στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες χώρες, όπως τη Γαλλία και την Ιταλία υπάρχουν κοινωνικές και κοινοβουλευτικές αντιστάσεις επί της συμφωνίας».

Facebook Comments