Η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt αναφέρεται στις σχεδιαζόμενες αγορές όπλων από την Ελλάδα και σημειώνει: «Από τις προγραμματισμένες ελληνικές αγορές όπλων θα επωφεληθεί κυρίως η γαλλική βιομηχανία όπλων. Και αυτό οφείλεται πρωτίστως σε πολιτικούς λόγους: ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν είναι ο στενότερος σύμμαχος της Ελλάδας στη σύγκρουση με την Τουρκία. Ο Μακρόν απέστειλε πολεμικά πλοία και μαχητικά αεροσκάφη στην ανατολική Μεσόγειο τις τελευταίες εβδομάδες για να υποστηρίξει την Ελλάδα.

Το γαλλικό αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle αναμένεται να πραγματοποιήσει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τον ελληνικό στρατό στην περιοχή την επόμενη εβδομάδα. Σύμφωνα με πληροφορίες από κυβερνητικούς κύκλους, η Ελλάδα διαπραγματεύεται τώρα την αγορά 18 μαχητικών Rafale από την γαλλική κατασκευάστρια εταιρεία Dassault. Η προμήθεια δύο γαλλικών φρεγατών τύπου Belharra, η οποία είχε προγραμματιστεί εδώ και καιρό και αναβλήθηκε πρόσφατα για λόγους κόστους, επιστρέφει και πάλι στην ημερήσια διάταξη. Η Ελλάδα σκέφτεται επίσης να αγοράσει νέα μαχητικά ελικόπτερα και πιο προηγμένες τορπίλες για τα τέσσερα γερμανικά υποβρύχια τύπου 214. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι το κόστος του προγράμματος εξοπλισμών, το οποίο θα διαμοιραστεί σε αρκετά χρόνια, θα ανέλθει σε περίπου δέκα δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό θα αντιστοιχούσε σε κάτι περισσότερο από μιάμιση φορά του αμυντικού προϋπολογισμού του περασμένου έτους».

Και λίγο παρακάτω, ο αρθρογράφος Γκερντ Χέλερ διαπιστώνει: «Οι δύο αντιμαχόμενοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ οπλίζονται εδώ και δεκαετίες ο ένας εναντίον του άλλου. Για την πολύ μικρότερη και οικονομικά ασθενέστερη Ελλάδα αυτός ο αγώνας όπλων είναι καταστροφικός. Σε σχέση με την οικονομική της δύναμη, μόνο οι ΗΠΑ δαπανούν περισσότερα για εξοπλισμούς στο ΝΑΤΟ από την Ελλάδα.

Η Γερμανία επωφελήθηκε επίσης από τους ελληνοτουρκικούς εξοπλισμούς. Πέρυσι, η Τουρκία ήταν η νούμερο ένα χώρα στις αγορές των γερμανικών εξοπλισμών. Για την Ελλάδα, η Γερμανία είναι ο δεύτερος πιο σημαντικός προμηθευτής όπλων μετά τις ΗΠΑ. Οι υψηλές αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας ήταν και μια από τις αιτίες της κρίσης χρέους».

Η Γερμανία, η Τουρκία και η Ελλάδα

Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου σε σχόλιό της διερωτάται εάν η Γερμανία θα πρέπει να συνομιλεί με έναν ηγέτη σαν τον Ερντογάν, που το ιστορικό του μήνυμα είναι «η συγχώνευση ενός παγκόσμιου Ισλάμ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του τουρκικού εθνικισμού». Και η εφημερίδα απαντά: «Ναι. Επειδή πρέπει. Η Τουρκία είναι ένας σημαντικός εμπορικός εταίρος για την Γερμανία. Το πρόβλημα των προσφύγων δεν μπορεί να λυθεί χωρίς την Άγκυρα. Επιπλέον, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια πολίτες τουρκικής καταγωγής ζουν στη Γερμανία. Αισθάνονται Γερμανοί, αλλά εν μέρει και Τούρκοι. Και είναι δικαίωμά τους. Δεν πρέπει να υποχωρήσει κανείς για χάρη τους. Ωστόσο θα ήταν ευχής έργο εάν και αυτοί ενέκριναν την πολιτική του Βερολίνου. Δεν φτάνουν αυτά; Σε περίπτωση πολέμου, τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ θα μπορούσαν να χάσουν την αξιοπιστία τους. Μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ Τουρκία και Ελλάδα θα έθετε υπό αμφισβήτηση τη στρατιωτική συμμαχία. Μόνο τότε το ΝΑΤΟ θα ήταν «εγκεφαλικά νεκρό» υπό την έννοια του Μακρόν».

Και η εφημερίδα καταλήγει: «Αλλά και η ΕΕ δεν θα δείξει ξαφνικά την αποφασιστικότητά της στην αμυντική-εξωτερική της πολιτική, η οποία απουσιάζει εδώ και χρόνια, για χάρη των μελών της Ελλάδας και Κύπρου. Η προβλεπόμενη αποτυχία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ θα ενίσχυε μόνο τον Ερντογάν. Και παρεμπιπτόντως θα ήταν μια τεράστια επιτυχία για τον ομοϊδεάτη του Πούτιν. Όσο υπάρχει πιθανότητα οι αντίπαλοι να συνομιλήσουν, το Βερολίνο θα πρέπει να προσπαθεί. Με σκληρότητα. Αλλά οι Τούρκοι πρέπει επίσης να δουν ότι έχουν να κερδίσουν περισσότερα με τις συνομιλίες, παρά με έναν πόλεμο στο Αιγαίο. Για το λόγο αυτό θα πρέπει κανείς να φέρει περισσότερα στο τραπέζι από την υπόσχεση μιας εκσυγχρονισμένης τελωνειακής ένωσης: ο Μάας πρέπει να καταστήσει σαφές στους Έλληνες ότι θα πρέπει να κάνουν κι αυτοί ένα βήμα όσον αφορά τη διαμάχη στη Μεσόγειο».

Facebook Comments