Τουλάχιστον 7 φυλακές διαθέτει το Λονδίνο. Για τον Τζούλιαν Ασάνζ η βρετανική δικαιοσύνη επέλεξε την φυλακή Belmarsh. Η φυλακή υψίστης ασφαλείας ανατολικά του Λονδίνου χτίστηκε για τρομοκράτες και αδίστακτους εγκληματίες. Οι συνθήκες κράτησης είναι σκληρές. Ακόμη και η Wikipedia χαρακτηρίζει την Belmarsh ως την “βρετανική εκδοχή του Γκουαντάναμο”. Από σήμερα ξεκίνησε και πάλι η ακροαματική διαδικασία στη δίκη κατά του ιδρυτή της πλατφόρμας αποκαλύψεων Wikileaks σε αίθουσα του δικαστηρίου Old Baily, όπου θα συνεχιστεί τις επόμενες 3 εβδομάδες. Εκεί θα κριθεί η τύχη του. Θα εκδοθεί επί τη βάσει 18 σημείων του κατηγορητηρίου στην αμερικανική δικαιοσύνη; Σε περίπτωση καταδίκης του ο Ασάνζ απειλείται με ποινή κάθειρξης 175 χρόνων!

Σε αναζήτηση του κράτους δικαίου

Στην αίθουσα του δικαστηρίου τη δίκη παρακολουθεί η Χάικε Χένζελ, αντιπρόεδρος της Κ.Ο του κόμματος “Η Αριστερά”. Θεωρεί τη διαδικασία ως “μια πολιτική δίκη ενός δημοσιογράφου της αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας” και καταγγέλλει την δίωξη από το δικαστηρίου το οποίο χαρακτηρίζει ως αναρμόδιο, αφού ο Ασάνζ “βρίσκεται σε ευρωπαϊκό έδαφος και έδρασε δημοσιογραφικά στην Ευρώπη”. Το ό,τι ο δημοσιογράφος που τιμήθηκε με πάμπολλα βραβεία έκανε ισχυρούς εχθρούς, έγινε σαφές το αργότερο τον Ιούλιο του 2017, όταν ο Μάικ Πομπέο αποκάλεσε το Wikileaks ως “εχθρική μη κρατική μυστική υπηρεσία πληροφοριών”. ‘Ήταν κατά την πρώτη του εμφάνιση ως επικεφαλής της CIA, λίγους μήνες πριν αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά και για τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης η “φυλάκιση Ασάνζ είχε προτεραιότητα”. Ο λόγος; Το 2010 το Wikileaks δημοσίευσε πάνω από μισό εκατομμύρια μυστικά έγγραφα για τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ντοκουμέντα μεταξύ άλλων για εγκλήματα πολέμου του αμερικανικού στρατού καθώς και ενός βίντεο που έδειχνε αμερικανικό στρατιωτικό ελικόπτερο από πάνω να πυροβολεί άμαχο πληθυσμό, μεταξύ αυτών, και δύο δημοσιογράφοι του Reuters.

Ο Κρίστιαν Μιρ θεωρεί βέβαιο ότι ο Ασάνζ άνοιξε το δρόμο για το πώς η δημοσιογραφία πρέπει να διαχειρίζεται ένα τόσο μεγάλο αριθμό δεδομένων. Ο διευθυντής της οργάνωσης Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα δήλωσε στη DW, ότι ως ιδρυτής του Wikileaks άνοιξε τον δρόμο για δημοσιεύσεις τεράστιας σημασίας για την παγκόσμια κοινή γνώμη. “Για αυτό και οι ΡΧΣ τάσσονται άνευ ετέρου υπέρ του Τζούλιαν Ασάνζ”. Και ο Μιρ θέλει να είναι παρών στην αίθουσα του δικαστηρίου, αλλά δεν είναι βέβαιος ότι θα πάρει μια από τις λίγες τελευταίες διαθέσιμες ελεύθερες θέσεις. Πάντως στην πρώτη φάση της δίκης τέλη Φεβρουαρίου προ κορωνοϊού ήταν εκεί και μάλιστα είχε σοκαριστεί που “δεν υπήρχε προφανώς ενδιαφέρον να διευκολυνθεί η παρακολούθηση της δίκης από διεθνείς ΜΚΟ ή κοινοβουλευτικούς”. Σοκαρισμένος δήλωσε ο Μιρ και από τις συνθήκες της ακροαματικής διαδικασίας. “Ο Ασάνζ εμφανίστηκε πίσω από ένα γυάλινο κουβούκλιο, δύσκολα μπορούσε να επικοινωνήσει με τους δικηγόρους του κατά τη διάρκεια της δίκης, κάτι που αποτελεί όρος μεταξύ κρατών για να μπορεί κανείς να παρακολουθεί τη διαδικασία”.

ΗΠΑ: χάκερ, όχι δημοσιογράφος

Σε συνομιλία του με την DW ο Νιλς Μέλτσερ, ειδικός εισηγητής των ΗΕ διαβεβαιώνει ότι στην περίπτωση Ασάνζ “ακυρώθηκε” το κράτος δικαίου. “Πράγματα αυτονόητα, που δικαιούνται όσοι διέπραξαν τα πιο σοβαρά εγκλήματα πολέμου ενώπιον του δικαστηρίου της Χάγης, δεν ισχύουν για τον Ασάνζ. Δεν έχει επαφή με τους Αμερικανούς δικηγόρους του, περιορισμένη επαφή με τους Βρετανούς δικηγόρους του και σχεδόν καθόλου πρόσβαση σε νομικά έγγραφα. Σημειωτέον ότι ο Μέλτσερ έχει επιφορτιστεί με διδακτικό έργο στο Ινστιτούτο Δικαίου του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης. Το συμπέρασμά του; “Διαπράττονται σοβαρές παραβιάσεις της διαδικασίας απονομής δικαιοσύνης για τις οποίες δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία και καμιά αναγκαιότητα”. Αλλά και κατά τη διάρκεια της παραμονής του Ασάνζ στην πρεσβεία του Ισημερινού παραβιάστηκε αποδεδειγμένα το δικαίωμα στην προστασία επικοινωνίας με το δικηγόρο του. Έτσι, δεν προκαλεί κατάπληξη  που μέσα Αυγούστου πάνω από 160 δικηγόροι και νομικοί, σε ανοιχτή επιστολή, ζήτησαν από τον Μπόρις Τζόνσον να αφεθεί ελεύθερος ο Ασάνζ, επειδή μεταξύ άλλων στις ΗΠΑ τον περιμένει “δίκη-παρωδία”, όπως καταγγέλλουν οι υπογράφοντες. Αυτή η επιστολή είναι μια από σειρά άλλων ανοιχτών επιστολών και εκκλήσεων. Τον περασμένο Ιούλιο 40 δημοσιογραφικές ενώσεις, όπως οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, ζήτησαν από τη βρετανική κυβέρνηση την απελευθέρωση του Ασάνζ.

Η στρατηγική της αμερικανικής δικαιοσύνης βασίζεται στο να χτυπήσει τον Ασάνζ όχι ως δημοσιογράφο αλλά ως χάκερ. Τα 18 σημεία του κατηγορητηρίου συνοψίζονται σε 3 βασικά σημεία: Ότι ο κατηγορούμενος βοήθησε καταρχάς τεχνικά την πηγή των διαρροών, την Τσέλσι Μάνινγκ, πρώην στρατιώτη του αμερικανικού στρατού,  την παρακίνησε να δημοσιοποιήσει κι άλλο υλικό και ότι μέσω των δημοσιοποιήσεων διπλωματικών εγγράφων έθεσε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Βέβαια, η Μάνινγκ είχε ούτως ή άλλως πρόσβαση στο χακαρισμένο υλικό, όπως δεκάδες χιλιάδες άλλοι. Σε ό,τι αφορά την κατηγορία ότι την παρώθησε να βγάλει στη δημοσιότητα διπλωματικά έγγραφα, στηρίζεται μόνο σε μια διφορούμενη πληροφορία μέσω chat. Τέλος, σχετικά με τα τηλεγραφήματα της πρεσβείας, στην οποία αναφέρεται η τρίτη κατηγορία, ήταν αποκρυπτογραφημένα. Το δε κλειδί για την αποκρυπτογράφηση γνώριζαν ορισμένοι μόνο δημοσιογράφοι και εκδοτικοί οίκοι για να αποφευχθεί η δημοσίευση ανεπεξέργαστου υλικού. Το Wikileaks από την πλευρά του κατηγορεί έναν Βρετανό δημοσιογράφο ότι δημοσίευσε το κλειδί σε ένα βιβλίο, για να έχουν όλοι στον κόσμο πρόσβαση σε εκρηκτικό υλικό.

Για τον ειδικό σε θέματα βασανιστηρίων Μέλτσερ, η δίκη στο Λονδίνο δεν αφορά μόνο το πρόσωπο του Τζούλιαν Ασάνζ. “Αφορά πρωτίστως στα εγκλήματα των διωκτών του, των ΗΠΑ. Αφορά στην ακύρωση διακρατικών θεσμών, στην άρνησή των ΗΠΑ να σύρουν ενώπιον της δικαιοσύνης εγκληματίες πολέμου και βασανιστές. Και επίσης αφορά στο ότι δημιουργούν ένα παγκόσμιο προηγούμενο, σύμφωνα με το οποίο μπορεί να καταδικαστεί ως κατάσκοπος, οποιοσδήποτε ενημερώνει την κοινή γνώμη για εγκλήματα πολέμου”.  Το ό,τι η βρετανική δικαιοσύνη δεν χρειάζεται να κρατά τον κατηγορούμενο σε φυλακή υψίστης ασφαλείας φαίνεται και από μια παλαιότερη περίπτωση. Τέλη της δεκαετίας του 90 ο δικτάτορας Αουγκούστο Πινοσέτ, υπεύθυνος για θανατώσεις και βασανιστήρια χιλιάδων στην Χιλή, μπορούσε να παρακολουθεί τη δίκη του άνετα σε κατ΄οίκον κράτηση κοντά στο Λονδίνο. Μάλιστα τα Χριστούγεννα ήρθε και ένας ιερέας από τη χώρα του.  

Facebook Comments