«Έρχεται ένα δύσκολο φθινόπωρο κι ένας δυσκολότερος χειμώνας». Με τη φράση αυτή από τη Θεσσαλονίκη, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θέλησε να περιγράψει την κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα μας, όπως όλος ο πλανήτης, κατά την επόμενη περίοδο που θα υφίσταται τις συνέπειες μιας διπλής κρίσης. Ή μία είναι η υγειονομική πλευρά της πανδημίας, την οποία βεβαίως σε πρώτη φάση αντιμετωπίσαμε με μεγάλη επιτυχία. Αλλά με την οποία δεν έχουμε ακόμα τελειώσει. Καθώς φαίνεται ότι έχει επιστρέψει, και μάλιστα δριμύτερη. Και η δεύτερη φυσικά η κατάσταση που διαμορφώνεται στην οικονομία μετά την τεράστια ύφεση που ήδη πλήττει την παγκόσμια αγορά.

Ασφαλώς, αυτή τη στιγμή διατυπώνονται πολλές θεωρίες και πολλές εικασίες για το πως θα κινηθεί η οικονομία μέσα στο 2020. Μάλιστα το υπουργείο οικονομικών, η τράπεζα της Ελλάδος, η ευρωπαΐκή επιτροπή, κι άλλοι οργανισμοί κάνουν τις εκτιμήσεις τους και τα σενάρια τους για την πορεία της ευρωπαϊκής, της παγκόσμιας αλλά και φυσικά της ελληνικής οικονομίας. Τις τελευταίες μέρες υπήρξε και μια διαφωνία ανάμεσα στο ελληνικό υπουργείο οικονομικών και την ευρωπαϊκή επιτροπή για το ύψος της ύφεσης την χώρα μας κατά το 2020. Η επιτροπή εκτιμά ότι θα είναι μεγαλύτερη ύφεση που θα προσεγγίσει το 10%, σε σχέση με την εκτίμηση του υπουργείου οικονομικών, που τηρεί πιο αισιόδοξη προσέγγιση. Ευχόμαστε να επιβεβαιωθεί το σενάριο των εμπειρογνωμόνων του υπουργείου οικονομικών. Όλα αυτά όμως δεν έχουν πραγματική σημασία γιατί γίνονται με τα δεδομένα του σήμερα, είναι μοντέλα προβολών που διατυπώνονται με τη βάση των σημερινών στοιχείων και των σημερινών εισπράξεων από τα φορολογικά έσοδα. Ουδείς μπορεί να γνωρίσει πως θα πάνε τα πράγματα από δω και πέρα, και τούτο διότι υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες σχετικά με την πορεία και της πανδημίας αλλά και της οικονομίας. 

Για παράδειγμα, Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα φορολογικά έσοδα των επόμενων μηνών θα είναι στο ίδιο ύψος που ήτανε τον Μάρτιο και τον Απρίλιο; Μπορούμε να γνωρίζουμε ποια θα είναι τελικά η επίπτωση της πανδημίας στον τουρισμό και την ποντοπόρο ναυτιλία, που έμμεσα ή άμεσα αποτελούν το 30% του ελληνικού ΑΕΠ; Γνωρίζουμε εάν και πότε θα επανέλθει η πανδημία δριμύτερη; Γνωρίζουμε αν και πότε θα βρεθεί εμβόλιο, η έστω μια αποτελεσματική θεραπεία για τον κορονοϊό; Ή μήπως γνωρίζουμε αν ο ιός μεταλλαχθεί σε μια πιο επιθετική και επικίνδυνη μορφή του; Όλα αυτά σήμερα παραμένουν εντελώς αβέβαια είναι μοιραίο να προκαλούν μεγάλες αναταράξεις και αναστάτωσης τόσο σε υγειονομικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη σε χώρες με πολύ ισχυρή οικονομία όπως είναι οι ΗΠΑ το επίπεδο της ανεργίας έχει ξεφύγει. Μόνο τον τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο είχαμε 22 εκατομμύρια ανέργους, περισσότερους από οτι είχε η μεγάλη αυτή η χώρα μετά το κραχ του 1929. 

Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός, με την σωφροσύνη που τον διακρίνει, αποφεύγει να κάνει προβλέψεις. Παραδέχεται ότι η κατάσταση είναι δύσκολη και λαμβάνει όλα τα απαιτούμενα μέτρα, που μπορεί ένα κράτος υπό τις παρούσες συνθήκες να λάβει, έτσι ώστε να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει και το χειρότερο δυνατόν ενδεχόμενο. Δυστυχώς όμως ο ΣυΡιζΑ και η αντιπολίτευση δεν διακρίνονται με την ίδια υπευθυνότητα και την ίδια σωφροσύνη. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, φοβούμενος την κατάρρευση του κόμματος του και του ιδίου, για μια ακόμα φορά καταφεύγει στον λαϊκισμό. Κατηγορώντας τον κύριο Μητσοτάκη ως δήθεν «αρχιτέκτονα της ύφεσης». Μικροκομματική που δεν ταιριάζει στις πολύ δύσκολες συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει η πατρίδα μας κάτω από πρωτοφανείς καταστάσεις που ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν είχε να αντιμετωπίσει. Υπευθυνότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων είναι σήμερα πιο απαραίτητη από πότε για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την πανδημία, που είναι βέβαιον ότι θα αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στην Ελλάδα και στον κόσμο ολόκληρο για πολλές δεκαετίες στο μέλλον

 

Facebook Comments