Η ιστορική απόφαση του δικαστηρίου με την οποίαν καταδικάστηκαν οι Χρυσαυγίτες για εγκληματική οργάνωση χαιρετίστηκε δικαίως από όλους τους δημοκρατικούς πολίτες αυτής της χώρας. Όμως μας θύμισε ότι δεν είναι όλα δεδομένα. Όταν το πρωτεύον είναι η διεύρυνση των δημοκρατικών διαδικασιών, η ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών, η μεγέθυνση της ελευθερίας, η προστασία των ατομικών ελευθεριών. Το 1989, όταν είχα πέσει το Τείχος του Αίσχους στο Βερολίνο, πολλοί πίστευαν ότι φτάναμε στο «Τέλος της Ιστορίας» κι ότι η επικράτηση της δυτικού τύπου δημοκρατίας και του δυτικού καπιταλισμού θα ήταν απόλυτη. Τριάντα ένα χρόνια μετά διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο ενθουσιασμός του 1989 για την Ελευθερία που φυσούσε για πρώτη φορά στην Ανατολική Ευρώπη, η ορμή που έφερνε για την ιδιωτική πρωτοβουλία και την ελεύθερη αγορά, η αισιοδοξία για συνεχή ανάπτυξη κι ευημερία, έχουν κοπάσει. Δυστυχώς, στη θέση τους φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να κερδίζουν έδαφος ο φόβος κι η ανασφάλεια. Για εσωτερικούς αλλά και για εξωτερικούς λόγους.

Ο πρώτος αφορά την συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, που ιδίως τα τελευταία δέκα χρόνια, συνεχίζεται και συρρικνώνει τα εισοδήματα πολλών οικογενειών στα χαμηλά, κι όχι μόνον, εισοδήματα. Αυτός ο λόγος σε συνδυασμό με τον υπερδανεισμό και τα «κόκκινα δάνεια», που φέρνουν μαζικούς πλειστηριασμούς, αυξάνει την ανασφάλεια των πολιτών. Αυτό που έγινε ιδιαίτερα αισθητό σε χώρες, όπως η Ισπανία, μπορεί να συμβεί και στην Ελλάδα. Αυτό ήδη φοβούνται πολλοί για τους επόμενους μήνες

Ο δεύτερος, και κατά τη γνώμη μου σημαντικότερος, έχει να κάνει με το μεταναστευτικό. Καθώς οι περισσότεροι μετανάστες που έρχονται στην Ευρώπη και γενικότερα στον δυτικό κόσμο είναι πλέον μουσουλμάνοι, που κουβαλούν τη δική τους, εντελώς διαφορετική απο την ευρωπαϊκή, κουλτούρα και δεν επιθυμούν να αφομοιωθούν από τη δυτική κοινωνία. Γι΄αυτό οι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι η άρνηση των μουσουλμάνων μεταναστών να αφομοιωθούν η έστω να ενσωματωθούν στην κοινωνία μας, θα οδηγήσει σταδιακά στην αλλοίωση της, στον εξισλαμισμό της. Κι αυτό ενισχύει τις ακροδεξιές τάσεις που επικρατούν σήμερα στα ευρωπαϊκά κράτη

Στην Ελλάδα ευτυχώς ακροδεξιές, με ρατσιστικές και φασιστικές διαστάσεις, οργανώσεις και κόμματα, πλέον δεν υπάρχουν. Η κατάρρευση της Χρυσής Αυγής καταδεικνύει ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι ούτε ρατσιστική ούτε φασιστική. Ωστόσο η αύξηση των μεταναστευτικών ροών κι ο εγκλωβισμός πολλών χιλιάδων μεταναστών, κυρίως μουσουλμάνων, στην χώρα μας αυξάνει τη δυσφορία και το φόβο της κοινωνίας μας. Καθημερινά οι βουλευτές της ΝΔ μεταφέρουν στο Μαξίμου και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη τις ανησυχίες τους και τις αγωνίες από τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, όπου μεταφέρονται μετανάστες, με, ή και χωρίς, προσφυγικό προφίλ.

Οι αναλυτές της κυβέρνησης ισχυρίζονται ότι, παρά τη δυσφορία που υπάρχει, το μεταναστευτικό από μόνο του δεν αρκεί για να αλλάξει την πρόθεση ψήφου των πολιτών. Όπως διαπιστώνουν από τις έρευνες της κοινής γνώμης, το βασικό θέμα που καθορίζει την ψήφο των πολιτών σήμερα είναι το οικονομικό. Γι’ αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ τον προηγούμενο Ιούλιο δεν κατέρρευσε εκλογικά εξαιτίας της Συμφωνίας των Πρεσπών, του μεταναστευτικού και της εγκληματικότητας. Συνεπώς, υποστηρίζεται, όσο η κοινή γνώμη δείχνει ικανοποιημένη από τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης στο φορολογικό, στο μεταρρυθμιστικό της έργο, όπως η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, στις οικονομικές της προσπάθειες για την προσέλκυση επενδύσεων κοκ, θα συνεχίζει να την στηρίζει. Όμως αν οι μεταναστευτικές ροές δεν σταματήσουν, τότε τι θα μπορούσε να γίνει στο προσεχές διάστημα; Θα μπορούσε ενδεχομένως ένα, μικρό έστω στην αρχή, ποσοστό των ψηφοφόρων να αναζητήσει έναν Έλληνα Σαλβίνι; Αυτός βεβαίως σήμερα δεν υπάρχει. Ούτε ο Κυρ. Βελόπουλος με το κόμμα του, την «Ελληνική Λύση» ούτε φυσικά η Χρυσή Αυγή, που παγιώνεται στην συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας ως «εγκληματική οργάνωση», μπορούν να εκφράσουν αυτή τη δυσφορία. Στο μέλλον ουδείς γνωρίζει τι θα μπορούσε να συμβεί.

Επί του παρόντος πάντως η κυβέρνηση προσπαθεί να επιταχύνει τις διαδικασίες για να κάνει πιό φιλικό το δημόσιο περιβάλλον για επενδύσεις και ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ενώ ταυτόχρονα ενισχύει αντί να αποδυναμώνει το κοινωνικό κράτος, όπως ισχυριζόταν ψευδώς ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι ευελπιστεί ότι με την εφαρμογή του νέου, αυστηρού πλαισίου που επιβάλλεται στο μεταναστευτικό- προσφυγικό μπορεί όχι μόνο να περιορίσει και τις ροές των μεταναστών αλλά και τις αντιδράσεις των Ελλήνων πολιτών. Κι αν τα καταφέρουν, τότε η ΝΔ κι ο Κυριάκος προσωπικά θα παραμείνουν κυρίαρχοι του πολιτικού σκηνικού!

Facebook Comments