Ήταν μια από τις γνωστές βαρετές συνεδριάσεις ακρόασης των φορέων για το νέο πτωχευτικό στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής. Οι εκπρόσωποι των Τραπεζών είχαν μερικές ενστάσεις,  άλλοι το υπερασπίστηκαν, άλλοι εξέφρασαν σοβαρές αντιρρήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, ουδείς έδωσε σημασία στην τοποθέτηση του εκπροσώπου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που χαρακτήρισε «ορθή, νομοθετικά» την πρωτοβουλία της κυβέρνησης.  Ακόμα και οι  δυο τρεις επί μέρους παρατηρήσεις ήταν στην ίδια κατεύθυνση με των τραπεζών, δηλαδή  μην τυχόν και μπουν στην ‘περίμετρο’ των ωφελούμενων και δανειολήπτες που δεν το δικαιούνται. «Μια άλλη παρατήρηση είναι το θέμα του ποιος χαρακτηρίζεται ως «έχων αδυναμία πληρωμής οφειλών». Είναι μια κατηγορία, η οποία εάν ενταχθεί στα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των τραπεζών, έχουν μια αρνητική συνέπεια για τον όγκο των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων και κατ’ επέκταση για την κεφαλαιακή επάρκεια» ήταν η διατύπωσή  προχθές στην Βουλή.

Λογικές, θα έλεγε κανείς, ανησυχίες από τον εκπρόσωπο τους ΤΧΣ. Δηλαδή να ανησυχεί για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών.

Το ‘παράλογο’  όμως έρχεται από αλλού. Ο εκπρόσωπος του ΤΧΣ που διατυπώνει τις ανησυχίες για την κατάσταση των τραπεζών από το νέο πτωχευτικό κώδικα του κ. Σταϊκούρα, δεν είναι άλλος ένας ανάλγητος φιλελέ  της ΝΔ, αλλά μια γυναίκα μπαρουτοκαπνισμένη στα άδυτα της Κουμουνδούρου και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Συριζα.

Κάπου εκεί όμως φαίνεται πως αρχίζουν και τελειώνουν οι ομοιότητες της κ. Μαρίκας Φραγκάκη με την Έφη Αχτσιόγλου και τον Τρύφωνα Αλέξιάδη που κατακεραύνωσαν το νομοσχέδιο Σταϊκούρα.

Να ακούει κανείς από μέλος της Γραμματείας του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής της Κεντρικής Επιτροπής του Συριζα ότι ανησυχεί για τις τράπεζες, και όχι για το αν θα χάσουν το σπιτάκι τους οι μη έχοντες, καταρχήν σε ξαφνιάζει. Στα τυπικά, συνήθως είναι τυπικοί. 

Η τοποθέτηση του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του Συριζα για τον πτωχευτικό από τα πρακτικά της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής 16/10/2020

Αν και μέλος του οργάνου που χαράσσει την οικονομική πολιτική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης,  -και του «Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς»- λέξη δεν είπε η κ. Φραγκάκη  πχ για το γεγονός ότι «στους πιο πλούσιους εφοπλιστές χαρίζονται από τις διοικήσεις τραπεζών δεκάδες εκατομμύρια, την ώρα που η κυβέρνηση καταργεί πλήρως την προστασία της πρώτης κατοικίας και ωθεί σε πτώχευση ακόμα και τα φυσικά πρόσωπα και νοικοκυριά» (Δελτίο Τύπου Συριζα).

Από την τοποθέτηση ήταν σαφές πως δεν υπήρξε καμία σύμπτωση απόψεων με την κ.  Εφη Αχτσιόγλου για το ίδιο νομοσχέδιο η οποία δήλωσε: «Είναι προφανές, πως σε αυτό το νομοσχέδιο αποτυπώνεται η πλέον σκληρή και, κυρίως, εκτός τόπου και χρόνου πολιτική αυτής της Κυβέρνησης στο ζήτημα της πρώτης κατοικίας των πτωχεύσεων και των πλειστηριασμών. Είναι προφανής η σκοπιά που βλέπει η Κυβέρνηση τα πράγματα. Βλέπει την κοινωνική και οικονομική ζωή, μέσα από τα μάτια ενός τραπεζίτη». Η κ. Αχτσιόγλου επίσης δεν είχε καμία ερώτηση προς τον εκπρόσωπο του ΤΧΣ στην συνεδρίαση (ίσως τις κράτησε για την επόμενη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής).

Μπορεί πάλι τα βαριά καθήκοντα στο ΤΧΣ στο οποίο η κ. Φραγκάκη μπήκε το 2017 να της στερούν τον χρόνο για τις κομματικές συνεδριάσεις. Κι όμως, χάρις αυτές έφτασε μέχρι εκεί. Ήταν το όχι και τόσο μακρινό 2015 όταν ανέλαβε την οικονομική πολιτική ως μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Συριζα.

Η τοποθέτηση της κ. Φραγκάκη, άλλοτε δεξί (ή μήπως αριστερό;) χέρι του πρώην Αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Γιάννη Δραγασάκη, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Γενικού Συμβουλίου  ΤΧΣ μετά αυτή την δημόσια παρουσία, επιβεβαιώνει αν μη τι άλλο τον κανόνα που θέλει την αριστερά να σε οδηγεί παντού, αρκεί να την …”εγκαταλείψεις” εγκαίρως.

Facebook Comments