Φρένο στους τηλε-λοιμωξιολόγους

Τα μέλη της επιτροπής των λοιμωξιολόγων έχουν βγάλει, μέχρι στιγμής, τη χώρα ασπροπρόσωπη. Με αλλεπάλληλες συνεδριάσεις, όπως και χθες, ως αργά το βράδυ, και πολλή προσωπική δουλειά, προκειμένου η χώρα να είναι εγκαίρως προετοιμασμένη και να παίρνει μέτρα έγκαιρα, ώστε να αποτρέπεται η μεγάλη διασπορά του κορονοϊού. 

Υπάρχει, όμως, και ένα ακόμα πρόβλημα. Και οι λοιμωξιολόγοι είναι άνθρωποι. Κάποιοι «γλυκαίνονται» με τη δημοσιότητα. Πότε, άλλοτε, ήταν τόσο περιζήτητοι; Κάποιοι άλλοι πορεύονται διαφορετικά: θεωρούν ότι η πολιτεία δεν εφαρμόζει στο ακέραιο τις εισηγήσεις τους και προσπαθούν να επιβάλλουν τις θέσεις τους μέσω των τηλεοπτικών παραθύρων. Το πρόβλημα είναι ένα και συγκεκριμένο: έχουν κουράσει. 

Υπάρχουν λοιμωξιολόγοι, τους οποίους, μετρημένα, ο κόσμος ακούει, για διαφορετικούς λόγους. Κάποιοι είναι επεξηγηματικοί, κάποιοι άλλοι τρομακτικοί, κάποιοι άλλη νηφάλιοι. Εσχάτως, όμως, και ενώ ο κόσμος αναρωτιέται για τις προοπτικές ενός lockdown, είναι ορισμένοι που επιχειρούν να προκαταλάβουν τις αποφάσεις της πολιτείας δια των τηλεοπτικών παραθύρων. Παίρνουν την εισήγηση τους και την κάνουν σημαία, περιφέροντας την περίπου ως ειλημμένη απόφαση. Ο κόσμος μπερδεύεται, κουράζεται έτι περαιτέρω και στο τέλος δεν εφαρμόζει σχεδόν τίποτα. 

Χρειάζεται άμεσα ένα φρένο στους τηλε-λοιμωξιολόγους. Αυτό θα πρέπει να γίνει κεντρικά, όπως συμβαίνει και με τα κυβερνητικά στελέχη. Είναι σαφές ότι οι πολίτες πρέπει να ενημερωθούν, αλλά και τα μέλη της επιτροπής πρέπει να κάνουν θεσμικά τη δουλειά τους. Υπάρχει, δε, πρόσφατο το παράδειγμα ενός μέλους της επιτροπής που έλεγε πολύ περισσότερα απ’ όσα έπρεπε, με αποτέλεσμα να ανακληθεί στην τάξη και, εσχάτως, να επιλέξει την οδό της σιωπής. 

Προς γνώσιν…