Στην συνέντευξη του στον Ν. Χατζηνικολάου, ο Μητσοτάκης έκαψε το σενάριο των εκλογών μέσα στο 2021. Εντάξει, το ‘κανε. Ομολογώ ότι θα περίμενα μια πιο μεσοβέζικη και λιγότερο απόλυτη απάντηση, αλλά αυτός ήταν κάθετος. «Το ’21 δεν θα είναι εκλογική χρονιά.» Εγώ επιμένω να μην παίρνω 100% τοις μετρητοίς την διαβεβαίωση του, όχι γιατί ο Μητσοτάκης είναι αναξιόπιστος (ίσα-ίσα που ως τώρα έχει δείξει αξιοσημείωτη απέχθεια στον καιροσκοπισμό), αλλά διότι στην πολιτική υπάρχει πάντα και η φράση «άλλαξαν άρδην οι συνθήκες».

Αφού λοιπόν η διενέργεια εκλογών είναι αποκλειστικά στο χέρι του, τότε ο Μητσοτάκης προφανώς νιώθει σίγουρος και ασφαλής. Τα χει βάλει κάτω και πιστεύει πως το ’21 θα συνεχίσει να διατηρεί την μεγάλη διαφορά που έχει αυτή την στιγμή με τον Αλέξη. Ενδέχεται να θεωρεί ότι μπορεί και να την αυξήσει μέσα στο τρέχουν έτος. Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας δεν εμφανίζει κανένα απολύτως σημάδι πολιτικής ανάκαμψης. Με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για αντιπολίτευση, εμφανίζεται ανίκανος να αρθρώσει τον πειστικό αντιπολιτευτικό και προγραμματικό λόγο που θα τον ξεκολλήσει από την περιοχή του 20%. Κι αν δεν μπορεί να το κάνει μέσα συνθήκες κοινωνικού εκνευρισμού και βαθιάς οικονομικής ύφεσης, πως θα το καταφέρει σε περίοδο αισιοδοξίας και ανάκαμψης;

Ο Μητσοτάκης προφανώς πιστεύει ότι το ’21 θα είναι πολύ καλύτερο από το ’20 και για την χώρα και γι αυτόν. Λογικά έχει δίκιο, οι πιθανότητες είναι με το μέρος του. Προφανώς επίσης αποδέχεται τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι βγαίνει από την πανδημία όχι με σοβαρά πολιτικά τραύματα, αλλά με γρατζουνιές. Αυτό από μόνο του είναι επίτευγμα. Οπότε θεωρεί ότι διαθέτει το απαραίτητο χάνδικαπ ώστε να περιμένει να ξεδιπλωθεί η μεταρρυθμιστική του πολιτική και να αποδώσει μέσα στον χρόνο πριν καταφύγει στις κάλπες. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, δεν φαίνεται να διακινδυνεύει πολλά μ’ αυτόν τον σχεδιασμό. Ελέγχει το παιχνίδι και τους ρυθμούς του.

Βεβαίως στην πολιτική, όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. Αλλά από την άλλη, τα δυο τελευταία χρόνια η πολιτική μας ματιά έχει υποστεί μια αλλόκοτη στρέβλωση. Βλέποντας δημοσκοπικές διαφορές των δεκαπέντε και δεκαοκτώ μονάδων, θεωρούμε πως αν αυτές πάνε στις δέκα ο Μητσοτάκης θα είναι υπό κατάρρευση. Θυμίζω ότι παλιότερα τέτοιες διαφορές ήταν αδιανόητες, αρκούσε μια διαφορά τριών ή τεσσάρων μονάδων για να νιώθει ο πρώτος σίγουρος νικητής. Αυτό θα επανέλθει με τον εκλογικό νόμο που ψήφισε η ΝΔ και που θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές. Στην πραγματικότητα, οι επόμενες εκλογές δεν θα δώσουν κυβέρνηση (αφού κανείς δεν θα πλησιάσει το 50%) και οι μεθεπόμενες (που θα γίνουν αμέσως) θα δώσουν αυτοδυναμία με το ένα τρίτο της σημερινής δημοσκοπικής διαφοράς ΝΔ με Συριζα. Οπότε ο Μητσοτάκης έχει λόγους να νιώθει άνεση…

Facebook Comments