Το 2011 τα πανεπιστήμια της χώρας μαστίζονταν από καταλήψεις, χαμένα μαθήματα, περιστατικά βίας, βανδαλισμούς των χώρων, απώλεια ευκαιριών συνεργασίας με την αγορά και μειωμένη αξιοπιστία πτυχίων.

Εισήχθη τότε από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ο νόμος της Άννας Διαμαντοπούλου 4009/2011 ΦΕΚ 195, για τα ΑΕΙ.  Βασικές τροποποιήσεις που εμπεριέχονταν ήταν:

  • η τριετής φοίτηση,
  • δημιουργία επιτροπών αξιολόγησης,
  • κατάργηση του θεσμού της πρυτανείας,
  • Ανώτατο όριο φοίτησης
  • κατάργηση του ασύλου

Ο Νόμος Πλαίσιο πέρασε με πάνω από 250 ψήφους και, φαινομενικά, ευρεία συναίνεση. 

«Είμαστε αποφασισμένοι στην εφαρμογή του νέου Νόμου για τα ΑΕΙ και είναι ύβρις προς το ελληνικό κοινοβούλιο να έρχονται ομάδες με προτάσεις για αλλαγές», ξεκαθάριζε τότε η υπουργός Παιδείας αναφερόμενη κυρίως στην Σύνοδο των πρυτάνεων των ΑΕΙ.

Εννοείται πως ξεκίνησαν διαρκείς καταλήψεις, ήδη από εκείνη την χρονιά, και ομάδες αναρχικών εμπόδισαν τις πρυτανείες των ΑΕΙ να εκλέξουν συμβούλια διοίκησης.  Έτσι σε διάφορα πανεπιστήμια δεν έλαβαν καν χώρα οι απαραίτητες διεργασίες.

Στη συνέχεια ο νόμος υποσκάφτηκε από τους διαδόχους της Άννας Διαμαντοπούλου, τις προσωρινές κυβερνήσεις που ακολουθήσαν, αλλά και την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τα βασικά του σημεία ουδέποτε εφαρμόστηκαν καθώς η επαναφορά των πρυτανειών στη θέση τους αποτέλεσε σχεδόν «σαμποτάζ» στην ατζέντα των συμβουλίων για την νέα οργανωτική δομή.

Η τυπική ταφόπλακα μπήκε το 2015 με την οριστική κατάργηση του νόμου 4009/2011 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Και αφού τίποτα δεν συνέβη για να βελτιωθεί η κατάσταση δεν είναι έκπληξη ότι το 2021 τα πανεπιστήμια της χώρας εξακολουθούν να μαστίζονταν από καταλήψεις, χαμένα μαθήματα, περιστατικά βίας, βανδαλισμό των χώρων, απώλεια ευκαιριών συνεργασίας με την αγορά και, κατά συνέπεια, μειωμένη αξιοπιστία πτυχίων.

Τον Φεβρουάριο λοιπόν, η κυβέρνηση της ΝΔ πέρασε με 166 ψήφους το νομοσχέδιο της Νίκης Κεραμέως που προβλέπει:  

  • Ελάχιστη βάση εισαγωγής
  • Ανώτατο όριο φοίτησης
  • Πανεπιστημιακή αστυνομία

Το άσυλο καταργήθηκε θεωρητικά με τον νόμο 4623/2019 από τον Αύγουστο του 2019.

Όσοι αντιτίθενται στο νομοσχέδιο (και σε κάθε προσπάθεια απομπαχαλοποίησης των ΑΕΙ) προτάσσουν κάποιες κοινοτυπίες, όπως:

«Έξω η αστυνομία από τον ιερό χώρο της εκπαίδευσης». Είναι ανίερη δηλαδή η αστυνομία; Είναι ανεπιθύμητο το όργανο που η Δημοκρατία μας ορίζει για την ασφάλεια της κοινωνίας;  Αυτά είναι μεταδικτατορικά αντιστασιακά κατάλοιπα, έκτοτε έχει κυλήσει πολύ νερό στο μεταπολιτευτικό αυλάκι. Η Αριστερά προσποιείται ότι το όργανο επιβολής του Νόμου ακόμη εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα, τη στιγμή που όλοι καταλαβαίνουμε ότι απλά επιθυμούν ελεύθερο πεδίο για πολιτική κατήχηση, εξάλειψη διά της βίας κάθε αντίθετης άποψης και (για κάποιους) μερίδιο παράνομων κερδών από παραεμπόριο που διακινείται στους χώρους των ΑΕΙ.  

«Περισσότερα χρήματα για καθαριότητα». Αντιπαρερχόμαστε για μια στιγμή πως πρώτιστα πρέπει να διασφαλιστεί ότι κάποιος δεν θα ρυπαίνει, αλλιώς όσοι πόροι και να πάνε στην καθαριότητα θα ρίπτονται σε βαρέλι δίχως πάτο, οπότε καθίσταται προφανές και σε όσους δεν γνωρίζουν τα της Παιδείας ότι και αυτό το αίτημα είναι προσχηματικό. 

Είναι επίσης προέκταση της προτροπής του πρώην υπουργού Παιδεία Γιαβρόγλου “να επιλύει η πανεπιστημιακή κοινότητα τα ζητήματα μόνη της”. Δηλαδή μια δεκαεννιάχρονη φοιτήτρια ή  φοιτητής θα συζητήσουν και θα νουθετήσουν τις εγκληματικές συμμορίες που λυμαίνονται, βιάζουν, εμπορεύονται ουσίες και κλέβουν εξοπλισμό στο Αριστοτέλειο, ας πούμε.  Το ήξερε ο κ. Γαβρόγλου ότι η προτροπή του ήταν ανέφικτη αλλά δεν μπορούσε να πάει κόντρα στην πολιτική ύπαρξη των σχηματισμών που υπηρετεί.

Κάποιοι πιστεύουν λοιπόν ότι δεν υπάρχει δημοκρατία ή τέλος πάντων δεν τους αρέσει η έννοια της έννομης τάξης όταν αντικρούει τα συμφέροντά τους και από ότι φαίνεται αυτοί οι κάποιοι δεν προέρχονται μόνο από την Αριστερά.  Ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. Θεόδωρος Φορτσάκης, ο οποίος έκανε πολιτική καριέρα πάνω στην σθεναρή του στάση ως Πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, τάχθηκε κατά του μέτρου ίδρυσης πανεπιστημιακής αστυνομίας, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να αναθεωρηθούν αυτές αλλά και άλλες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου. Ο κ. Φορτσάκης κατά την θητεία του είχε προσλάβει εταιρίες φύλαξης αλλά και καλούσε την αστυνομία όταν χρειάζονταν για να αποφευχθεί εισβολή στους χώρους του ΕΚΠΑ. Η αντίδρασή του στο νόμο Κεραμέως δεν είναι λογική βάσει ιδίων εμπειριών. Ίσως εξηγείται βάσει μελλοντικών πολιτικών επιδιώξεων.

Η κυβέρνηση έδειξε κάποια πρώτα αντανακλαστικά στην τήρηση του νόμου στα πρόσφατα γεγονότα του ΑΠΘ. Αν όμως τα επαναλαμβανόμενα πλημμελήματα από τους ταραξίες και βανδαλιστές δεν επισείουν και κλιμακωτή αύξηση στις ποινές, οι γνωστοί καταληψίες θα ευτελίσουν το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ διότι η υπεράσπισή του δεν θα υποστηρίζεται από το υπόλοιπο νομοθετικό πλέγμα. Με άλλα λόγια αν θέλεις να προστατεύσεις τους πανεπιστημιακούς χώρους, οι επαγγελματίες βάνδαλοι και καταληψίες πρέπει να αντιμετωπίσουν αποτρεπτικές ποινές με αυτόφωρη διαδικασία. 

Αν από κάπου κινδυνεύει να ατονήσει ο νόμος είναι από την εσωτερική αντιπολίτευση και από την λοιπή χαλαρή νομοθεσία. Τίποτα δεν είναι απομονωμένο ή μπορεί να διαχειρισθεί αποσπασματικά στην πολιτική σκηνή.

Facebook Comments