Μια σχέση σε ναρκοπέδιο

Ας πούμε ορισμένα πράγματα όπως συμβαίνουν στον παρασκήνιο. Η σχέση της κυβέρνησης με την επιτροπή των λοιμωξιολόγων κινείται, αν θέλετε, σε τεντωμένο σχοινί. Δεν είναι ότι στο Μαξίμου δεν αναγνωρίζουν τη σημαντική συνεισφορά των επιστημόνων. Αλλά έναν χρόνο μετά, κάποιοι κουράστηκαν, κάποιοι κάνουν περισσότερες δημόσιες σχέσεις απ’ ό,τι πρέπει και κάποιοι άλλοι προσπαθούν να κρατήσουν τις ισορροπίες για να μην γίνει…Κούγκι. 

Δεν είναι μυστικό ότι πολλοί λοιμωξιολόγοι διαφωνούν με τη σπουδή της κυβέρνησης να ανοίξει κάποιες δραστηριότητες. Εδώ κάποιος είχε φτάσει σε μια συνεδρίαση να ζητήσει τη…συνδρομή του στρατού σε μια βαθιά κόκκινη περιοχή, για να εισπράξει την έκρηξη του Σωτήρη Τσιόδρα προ καιρού. Από την άλλοι και οι λοιμωξιολόγοι δεν έχουν άδικο, μιας και η κυβέρνηση εμφανίζεται πελαγωμένη: από τη μια είναι τα πολλά κρούσματα που καθιστούν αδύνατες τις σκέψεις γενναίου ανοίγματος και από την άλλη είναι η ανάγκη των πολιτών, αλλά και της οικονομίας για ανάσες. 

Η κυβέρνηση, για παράδειγμα, θέλει να χαλαρώσουν ορισμένα μέτρα τα Σαββατοκύριακα. Και ορισμένοι λοιμωξιολόγοι εμφανίζονται χολωμένοι με τη σπουδή του Μαξίμου και τις διαρροές για βαλβίδες εκτόνωσης, σαν η κυβέρνηση να προ-αποφασίζει και απλώς να τους θέλει να επικυρώσουν αυτά που έχει αποφασίσει. Γι’ αυτό και δεν θα το…κάνουν τόσο εύκολο. 

Όπως καταλαβαίνετε, η κόπωση έχει αρχίσει να βγαίνει σε όλους έντονα.