Δυο δυνάμεις αντιπαλεύουν αυτή την περίοδο μέσα στην ελληνική κοινωνία. Ένα μπλοκ που προσπαθεί να ξεπεραστεί η κρίση και να πάμε παρακάτω κι ένα δεύτερο μπλοκ που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διαιωνιστεί η υγειονομική και οικονομική κρίση. Μπορεί το σχήμα που περιγράφω να μοιάζει απλοϊκό και ίσως κυνικό ή παρατραβηγμένο, όμως έτσι ακριβώς είναι.

Από την μια πλευρά είναι η κυβέρνηση και η επιτροπή λοιμωξιολόγων. Παλεύουν, προσπαθούν, κάνουν σωστά, κάνουν λάθη, πασχίζουν να ισορροπήσουν αντίρροπες δυνάμεις, προσπαθούν να ερμηνεύσουν άγνωστες παραμέτρους, μοιράζουν χρήμα που δεν έχουν, βάζουν και βγάζουν την αστυνομία απ’ το παιχνίδι, επιταχύνουν τους εμβολιασμούς… τέλος πάντων έχουν έναν βασικό στόχο. Να περάσουν δυο ακόμα μήνες μέχρι να εμβολιαστεί ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού και να μπει η κοινωνία και η οικονομία σε μια κανονικότητα.

Από την άλλη πλευρά έχουμε ένα μπλοκ που μοναδικός του στόχος είναι να διατηρηθεί αιωνίως αυτό που ζούμε σήμερα. Δεν τους αρέσει τίποτα, δεν εγκρίνουν τίποτα, δεν συμφωνούν με τίποτα. Όταν υπάρχει αστυνόμευση των μέτρων καταγγέλλουν αυταρχισμό κι όταν αποσύρεται η αστυνομία καταγγέλλουν εγκατάλειψη. Όταν κλείνουν περιοχές καταγγέλλουν τον θάνατο του εμποράκου κι όταν ανοίγουν καταγγέλλουν την σίγουρη αύξηση των κρουσμάτων. Όταν προγραμματίζεται το άνοιγμα του τουρισμού μιλούν για πυροτεχνήματα κι όταν οι ξένοι βάζουν προβλήματα στην μετακίνηση των πολιτών τους χαίρονται σαν μικρά παιδιά.

Η κυβέρνηση έχει κάνει λάθη, αυτό το καταλαβαίνουν όλοι. Πλην ποιος εμπλεκόμενος σε πόλεμο θα τα κάνει όλα τέλεια; Και μάλιστα σε άγνωστο και ασύμμετρο πόλεμο; Ο οποίος πόλεμος δεν είναι μόνο με τον κορονοϊό, αλλά και με εκείνες τις εσωτερικές δυνάμεις που θεωρούν πως όσο θα οξύνεται η κρίση, τόσο θα αντλούν πολιτικά οφέλη. Αυτή την στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ ηγείται ενός δήθεν «αντικαραντινικού μετώπου» των πιτσιρικάδων, στάση όχι απλώς κακή αλλά επονείδιστη. Παίζει με την υγεία του κόσμου, για να παγιώσει αντιδεξιά αισθήματα σε μια μερίδα της νεολαίας. Πιο κοντόφθαλμη και πολιτικά εγκληματική στάση δεν μπορεί να υπάρξει.

Τέλος πάντων, με κοντά πέντε εκατομμύρια εμβολιασμούς τους επόμενους δυο μήνες, όλο αυτό το παραμύθι οδεύει προς το τέλος του. Και τότε θα δούμε τι έχει απομείνει ως απολογισμός στην κάθε πολιτική δύναμη. Η κυβέρνηση σίγουρα θα βγει γρατζουνισμένη. Η αντιπολίτευση όμως κινδυνεύει να βγει ηθικά ακρωτηριασμένη. Και το πιο τρομερό είναι ότι το πανηγυρίζουν. 

Facebook Comments