Αν κανείς έχει μια επιφανειακή ανάγνωση της ευρωπαϊκής πολιτικής, στο σκηνικό του Sofa-Gate δεν μπορεί παρά να αισθανθεί συμπάθεια για την αμήχανη Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν. Και, πράγματι, ο Ερντογάν δεν κάνει τέτοια λάθη, ήθελε να δείξει την περιφρόνησή του για την Φον Ντερ Λάιεν ως θεσμική εκπρόσωπο και, ενδεχομένως, και ως γυναίκα. Μιλάμε για τον άνθρωπο που βγάζει την Τουρκία από μια σύμβαση που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη, όχι αστεία. 

Αλλά, αν κανείς δεν βλέπει τη μεγάλη εικόνα και το πρόβλημα, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι οι επικεφαλής των ευρωπαϊκών θεσμών δεν εμπνέουν κανέναν σεβασμό. Η στιβαρότητα τους έχει πάει περίπατο. Εκεί που καθόταν ο Τουσκ και ο Γιούνκερ, τώρα κάθεται ένας πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου που πάσχιζε στην πολιτική του σταδιοδρομία να αποδείξει ότι δεν είναι γιος του πατέρα του και μια πρόεδρος της Κομισιόν, η οποία επελέγη στη βάση ενός πολιτικού συνασπισμού, έχει στην πλάτη της ένα πολιτικό φιάσκο με τις συμφωνίες για τα εμβόλια και συνεχίζει να κάνει την ΕΕ να μοιάζε αδύναμη. Αν, δε, προσθέσει σε αυτή την εξίσωση και τον θλιβερό Μπορέλ, τον άνθρωπο, ο οποίος έφυγε από τη Ρωσία ταπεινωμένος στη σκιά της υπόθεσης Ναβάλνι, τότε έχουμε ένα κανονικό μπίνγκο. 

Το χειρότερο; Την ώρα που η δυσπιστία έναντι των ευρωπαϊκών θεσμών μεγιστοποιείται, στα κορυφαία ευρωπαϊκά πόστα βρίσκονται πρόσωπα που έχουν τεράστια φθορά και μεγάλα στραπάτσα στο ενεργητικό τους, ενώ δεν έχουν περάσει ούτε δύο χρόνια από τις ευρωεκλογές και ενώ απέχουμε άλλα τρία χρόνια από τις επόμενες εκλογές. 

 

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments