Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, ο Γραμματέας του Κινήματος Αλλαγής, μιλά για την πολιτική Μητσοτάκη. Σχολιάζει αποκλειστικά στο Marketnews.gr, τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση, για την οικονομία, ενώ μιλά για την ανάγκη πολιτικής αλλαγής και προοδευτικής διακυβέρνησης.

1.Πώς βλέπετε όλους αυτούς τους μήνες την διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση;

Είναι πλέον πασιφανές, ότι η πολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει αποτύχει παταγωδώς, καθώς οι πράξεις της αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία και αρνητικό case study για το εγγύς μέλλον, στέλνοντας ένα μήνυμα μεμψιμοιρίας και πανικού. Η θετική ανταπόκριση στις προκλήσεις που δημιούργησε η νέα πανδημία του κορονοϊού πριν από ένα χρόνο, έχει εξανεμιστεί ανάμεσα σε αποτυχημένα Υπουργικά Συμβούλια, αλλά και διαρροές από την Επιτροπή Λοιμοξιολόγων. Αποτέλεσμα; Για ακόμη μια φορά οι Έλληνες πολίτες να κληθούν να «πληρώσουν» τα «σπασμένα», θυσιάζοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα ατομικές, κοινωνικές και οικονομικές ελευθερίες τους. Η προσέγγιση του Κινήματος Αλλαγής, διαχρονικά όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα που η χώρα μας βιώνει το μεγαλύτερο σε διάρκεια lockdown της Ευρώπης είναι ίδια, ενιαία και αδιαίρετη. Αποτελεί πάγια άποψη μας, το γεγονός, ότι δυστυχώς έχουμε καταφέρει να αντιστρέψουμε πλήρως το θετικό πρόσημο κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας. 

Μόνο και μόνο αν αναλογιστεί κάποιος ότι όντας η χώρα με τη μεγαλύτερη σε διάρκεια καραντίνα σε σχέση με όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, εξακολουθούμε να βλέπουμε κρούσματα, διασωληνωμένους και θανάτους να αυξάνονται, αυτό καταδεικνύει την αποτυχία της κυβερνητικής διαχείρισης. Αν προσθέσουμε και το γεγονός, ότι έχουμε περισσότερους από 100 διασωληνωμένους ασθενείς εκτός Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, είναι έκδηλες οι ευθύνες για τη μη ενίσχυση του ΕΣΥ, την ανεπαρκή του στελέχωση, τη μη στήριξη γιατρών και νοσηλευτών, αλλά και τη χλιαρή διαχείριση του ιδιωτικού τομέα που θα έπρεπε να συμβάλλει καθοριστικά στη διαχείριση της κρίσης και την αποσυμφόρηση των δημόσιων νοσοκομείων.

Την ώρα μάλιστα που έχουμε απέναντι μας μια κοινωνία ιδιαίτερα κουρασμένη και ευάλωτη, συσσωρεύονται σε αυτή νέες αντιφάσεις που αλλοιώνουν την εμπιστοσύνη της απέναντι στην κυβερνητική διαχείριση. Γιατί πολύ απλά, όταν με 1500 κρούσματα κλείνεις και με 4500 συζητάς να ανοίξεις, ή τα μέτρα που έλαβες στο ενδιάμεσο ήταν αποτυχημένα, ή απλά άλλαξε η κοινή παραδοχή όλων μας ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από οποιοδήποτε κόστος. Εμείς, πιστοί σε αυτήν, από τις 25 Νοεμβρίου παρουσιάσαμε τη δική μας πρόταση για το ασφαλές άνοιγμα της οικονομίας και της κοινωνικής δραστηριότητας. 

Διότι το θέμα δεν είναι μόνο το πότε αλλά κυρίως το πώς θα γίνει αυτό. Το δικό μας σχέδιο ξεφεύγει από τη λογική των γενικών οριζόντιων μέτρων καθολικής εφαρμογής, βασίζεται σε μαζικά τεστ σε όλο τον πληθυσμό, στεγανοποίηση νομών και νησιών, απομόνωση όλων των – γνωστών πλέον – θετικών κρουσμάτων και εξειδικευμένα μέτρα με βάση το ακριβές επιδημιολογικό φορτίο κάθε περιοχής. Το μόνο που απομένει, είναι η βούληση της Κυβέρνησης να το εφαρμόσει και να απεγκλωβιστεί από την αποτυχημένη στρατηγική  του – όχι και τόσο – «έξυπνου» ακορντεόν. 

2.Τα προβλήματα παραμένουν και στην οικονομία. Πως κρίνετε την κυβερνητική διαχείριση; Είναι ανοιχτό κατά τη γνώμη σας το ενδεχόμενο νέων μέτρων και λιτότητας;

Δυστυχώς και στο οικονομικό σκέλος της κρίσης, παρά το μαξιλάρι, την απουσία δημοσιονομικών περιορισμών και τον ευνοϊκό δανεισμό με εγγύηση της ΕΚΤ, η κυβέρνηση δεν πήρε τα αναγκαία εμπροσθοβαρή μέτρα για να κρατήσει όρθια την πραγματική οικονομία και να περιορίσει τις κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης. Και το χειρότερο, πως ακόμα δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Ο ελληνικός λαός οφείλει να γνωρίζει, ότι η κρίση που αντιμετωπίζουμε δυστυχώς δεν θα τελειώσει με το πέρας της πανδημίας του κορονοϊού. Τα προβλήματα που θα κληθούμε να λύσουμε θα είναι τεράστια, αλλά αντίστοιχα μεγάλη είναι και η ευκαιρία της χώρας μας να γυρίσει σελίδα  αξιοποιώντας αποτελεσματικά τους ευρωπαϊκούς πόρους άνω των 70 δις που θα μας διατεθούν και αφορούν στο Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ 21-27. Προϋποθέσεις γι’ αυτήν, να μην γίνει η επανεκκίνηση πάνω σε ερείπια, να διασφαλιστεί ένας σοβαρός και ουσιαστικός θεσμικός διάλογος σε επίπεδο προγραμματικών συγκλίσεων μακρόχρονου χαρακτήρα απ’ όλο το πολιτικό μας σύστημα, και φυσικά, να υπάρξει ένα σαφές κοινωνικό πρόσημο που στην αναπτυξιακή ατζέντα της επόμενης ημέρας θα βάζει ως προτεραιότητα τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Ναι, αυτή τη φορά και με αυτούς τους όρους, μπορεί η λιτότητα να αποφευχθεί, αλλά πάντα, όλα είναι θέμα επιλογής. 

3.Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζει όντως φθορά. Εκτιμάτε ότι η φθορά αυτή θα συνεχιστεί; Θα προκαλέσει εξελίξεις;

Νομίζω είναι εμφανές ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα η ΝΔ έχει αρχίσει να σημειώνει αξιοσημείωτη φθορά. Βέβαια, εάν αναλογιστεί κανείς τις πράξεις ή μάλλον καλύτερα τις παραλείψεις της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα, τότε δεν είναι κάτι που πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση. Το ουσιώδες ζήτημα είναι, δεδομένης της φθοράς της ΝΔ, ποιος θα αναλάβει να διαμορφώσει την προοπτική για την αλλαγή του μίγματος διακυβέρνησης της χώρας.

Και σίγουρα, ένας θεσμικά και πολιτικά απαξιωμένος ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Κατά συνέπεια, ο κλήρος πέφτει αναπόφευκτα στο Κίνημα Αλλαγής. Αποτελεί ιστορικό και πατριωτικό καθήκον μας, να πείσουμε στη πράξη, όχι μόνο ότι είμαστε καλύτερη – αξιωματική – αντιπολίτευση από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πολύ περισσότερο ότι με την εμπειρία, τα στελέχη, τις γνώσεις αλλά και την πολιτική μας ανανέωση μπορούμε να γίνουμε πολύ καλύτερη κυβέρνηση από τη ΝΔ.

4.Έχετε μιλήσει πολλές φορές για την ανάγκη πολιτικής αλλαγής και προοδευτικής διακυβέρνησης. Κάτω υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε να σχηματιστεί και φυσικά, ποιοι χωράνε σε αυτή;

Η έννοια της προοδευτικής διακυβέρνησης είναι σύμφυτη με την πολιτική αντίληψη της παράταξης μας και του δημοκρατικού χώρου που διαχρονικά εκπροσωπεί. Προοδευτική, για να εκφράζει την αντίληψη μας για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων, για την ανοιχτή οικονομία και τις ίσες ευκαιρίες, την ανοιχτή κοινωνία και τα ατομικά δικαιώματα, τη θεσμική λειτουργία του κράτους, τον υγιή πατριωτισμό, απέναντι σε κάθε μορφής συντήρηση. Και διακυβέρνηση, γιατί ένας χώρος που έχει μάθει σε όλη του την ιστορική διαδρομή να αναλαμβάνει ευθύνες, να διεκδικεί, να δίνει μάχες και να πετυχαίνει νίκες για όλους εκείνους που επέλεγε να εκπροσωπήσει, δεν μπορεί να αρκείται, απλώς, στο ρόλο μιας στείρας αντιπολίτευσης με λόγο αντιδραστικό και οπισθοδρομικό. Προϋπόθεση, φυσικά, για αυτήν είναι και η ισχυρή εντολή που θα αποτυπωθεί από τη δυναμική ενίσχυση των κοινωνικών μας συσχετισμών. Και αυτό γιατί η προοδευτική διακυβέρνηση δεν μπορεί να γίνει φερετζές για να καταλήξουμε πολιτικό ακολούθημα κανενός. Σε αυτή, χωράνε όσοι προγραμματικά και κοινοβουλευτικά ασπάζονται το ίδιο πλαίσιο θέσεων και αξιών, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Δεν χωράνε όσοι κοιμήθηκαν «απολίτικοι» δημαγωγοί και ξύπνησαν ευαίσθητοι προοδευτικοί για να διευρύνουν το δυνητικό εκλογικό τους ακροατήριο. 

5.Ο κ. Μητσοτάκης αποδέχτηκε την πρόταση του Κινήματος Αλλαγής για την ανάγκη ενός νέου κλιματικού νόμου. Πώς μπορεί το πολιτικό σύστημα να ωθήσει τους πολίτες σε ένα νέο τρόπο ζωής, που θα σέβεται περισσότερο το περιβάλλον;

Είναι όντως ένα θετικό βήμα ως ανταπόκριση στη δική μας πρωτοβουλία. Αναμένουμε και τη στάση των υπολοίπων κομμάτων για κάτι που ξεπερνάει τη μικροκομματική διαχείριση και έχει κυρίαρχη σημασία στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Το πρώτο ζητούμενο είναι να μπουν τα θέματα της κλιματικής κρίσης στο  κέντρο της πολιτικής ατζέντας. Και αυτό γιατί ειδικά για εμάς, τη νεότερη γενιά, τα θέματα της οικολογίας και της κλιματικής κρίσης δεν είναι απλά άλλο ένα «πιασάρικο» θέμα για να εκφέρουμε και «λίγο νεωτερίστικο» λόγο. Πολύ περισσότερο, είναι ζήτημα επιβίωσης για τις δεκαετίες που θα έρθουν μπροστά μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και με κυρίαρχο το ρόλο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών σε αυτό, έχει κάνει σημαντικά βήματα για να εκσυγχρονίσει το θεσμικό και νομοθετικό της πλαίσιο, να το προσαρμόσει στις νέες απαιτήσεις, με συγκεκριμένους στόχους αντιρρυπαντικής πολιτικής και με προτεραιότητα στη βιώσιμη και πράσινη ανάπτυξη. Το πολιτικό μας σύστημα, λοιπόν, οφείλει, από τη μία, να προσαρμοστεί άμεσα στο πλαίσιο και τους στόχους αυτούς, και από την άλλη, να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία για νέες, απλές, καθημερινές συνήθειες, πολύ μεγάλης όμως σημασίας που θα συμβάλλουν στην ίδια κατεύθυνση. Από τη δική μας πλευρά, ως Κίνημα Αλλαγής, πέραν των πολιτικών πρωτοβουλιών, ακριβώς για τις ανάγκες αυτού του νέου κλιματικού νόμου, προχωράμε στο σχεδιασμό μας για ένα συγκροτημένο δίκτυο περιβαλλοντικών και οικολογικών ακτιβιστικών  δράσεων, που έχουν στόχο να κινητοποιήσουν ευρύτερα την κοινωνία ενόψει των προκλήσεων της κλιματικής κρίσης. Να αφήσουμε το δικό μας ισχυρό, πράσινο αποτύπωμα στη νέα εποχή που έρχεται μπροστά μας.  

 6.Προσεχώς έρχεται προς ψήφιση το εργασιακό. Τι θα πράξει το Κίνημα Αλλαγής;

Προφανώς, όπως σε όλα να νομοσχέδια, θα πρέπει καταρχάς να δούμε τι θα περιλαμβάνει στην επίσημη του μορφή. Και το λέω αυτό γιατί δε μπορεί να γίνεται, σήμερα, κυβερνητική πολιτική με διερευνητικές δηλώσεις και τροχιοδεικτικές βολές στα κανάλια και με μέσα ενημέρωσης. Βέβαια, δεν μπορώ να μην τονίσω, ότι μάταια προσπαθούν στο Μαξίμου να μας πείσουν, ότι ο εργαζόμενος θα ζητά γονυπετής από τον εργοδότη του να δουλέψει πάνω από 8 ώρες, χωρίς να πληρώνεται υπερωρίες. Τακτικές που επαναφέρουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας δυσάρεστες μνήμες δεν έχουν καμία θέση σε μια δημοκρατική και με σεβασμό στον εργαζόμενο κοινωνία εν έτη 2021.Σε περίπτωση που φυσικά ισχύσουν τα όσα προαναγγέλλονται με ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, με απλήρωτες υπερωρίες, με μετακύλιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε ατομικό και εταιρικό  επίπεδο, είναι αυτονόητο ότι αυτή η πρωτοβουλία περαιτέρω απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων σε βάρος των εργαζομένων θα μας βρει απέναντι. Είναι αναμφισβήτητο, ότι οι προκλήσεις των νέων τεχνολογικών εξελίξεων και του νέου μοντέλου εργασίας που έφερε η πανδημία απαιτούν σύγχρονες απαντήσεις για τη ρύθμιση του εργασιακού περιβάλλοντος, όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει μονόπλευρα χωρίς να μπαίνει στο επίκεντρο ο άνθρωπος, ο εργαζόμενος. Αυτή είναι, λοιπόν, η δική μας μάχη.  

Facebook Comments