Μια γερή γροθιά στο στομάχι της Κοινωνίας μας ήταν η Δολοφονία της Καρολάιν.

Μια γερή γροθιά για μια εν πολλοίς σάπια Κοινωνία, όπου δυστυχώς έχει ακόμα πολλά Στερεότυπα και Προκαταλήψεις να παλέψει και να ξεπεράσει. Ειδικά για τη θέση της Γυναίκας.

Δεν σεβόμαστε τη θέση της Γυναίκας, δεν τιμούμε τη θέση της Γυναίκας και τελικά δολοφονούμε τη Γυναίκα.

Τη δολοφονούμε με πολλούς τρόπους.

Τη δολοφονούμε, γιατί η Κοινωνία γαλουχεί τα ανδρικά μέλη της με στερεότυπα τύπου ότι η Γυναίκα είναι απλά μια αναπαραγωγική μηχανή, ένα προπατορικό αμάρτημα, μια πόρνη, ένα υποδεέστερο ον, ένα ον που απλά εξυπηρετεί τη βαρβατίλα και τους σκοπούς του άνδρα, ένα ον που ακόμα και στην εργασία της πρέπει να αμείβεται χαμηλότερα. 

Τη δολοφονούμε γιατί πιστεύουμε ότι η Γυναίκα μας ανήκει, είναι κτήμα μας και φέουδο μας. Γιατί πιστεύουμε ότι ήρθε στον Κόσμο να εξυπηρετήσει τον αναπαραγωγικό σκοπό της και μόνο. Γιατί πιστεύουμε ότι πάντα προκαλεί, γιατί ντύνεται προκλητικά, βγαίνει σε παρέες της, διασκεδάζει, φλερτάρει και ζει.

Τη δολοφονούμε, γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα δεν δίδαξε γενιές ολόκληρες ότι η Γυναίκα είναι μια τέλεια και αυθύπαρκτη ύπαρξη χωρίς υποσημειώσεις. Χωρίς τελίτσες, μόνο τελεία και παύλα.

Τη δολοφονούμε, γιατί ένα μεγάλο μέρος του Ιερατείου τη θεωρεί πόρνη όταν έχει προγαμιαίες σχέσεις, στείρα όταν δεν κάνει γρήγορα παιδιά και μιαρή όταν γεννήσει ένα παιδί.

Τη δολοφονούμε, γιατί τη στέλνουμε σε μαϊμού life coaches και «κλινικούς ψυχολόγους» ή βοτανοθεραπευτές για να της πουν να μην μιλάει, να σκύβει το κεφάλι στον άντρα της και στην οικογένεια της και στους γονείς της.

Τη δολοφονούμε, γιατί της εμφυτέψαμε ότι πρέπει να παντρευτεί νέα, να κάνει παιδιά, να μεγαλώσει τα παιδιά, να σιδερώνει, να πλένει, να μαγειρεύει, να κατεβάζει τα σκουπίδια, να δουλεύει ατελείωτα, να υπηρετεί τον άντρα της και τόσα άλλα.

Τη δολοφονούμε, γιατί στο πρόσφατο παρελθόν απλώναμε το σεντόνι μετά την πρώτη νύχτα του γάμου.

Τη δολοφονούμε, γιατί στις οικογενειακές μαζώξεις ο κοιλαράς νεοέλληνας θείος ρωτάει το ανηψάκι του αν «σπρώχνει κανά κοριτσάκι».

Τη δολοφονούμε, όταν της λέμε να παντρευτεί το καλό παιδί με την καλή και στρωμένη δουλειά.

Τη δολοφονούμε, γιατί δεν έχουμε ξεκινήσει να σαρώσουμε συθέμελα την αποτυχημένη Παιδεία και να χτίσουμε νέες Αξίες και Όραμα Ζωής.

Τη δολοφονούμε, γιατί δεν σταματήσαμε το Ιερατείο από το να έχει λόγο στη μήτρα της.

Τη δολοφονούμε, γιατί σε λίγες ημέρες θα έχει ξεχαστεί και αυτή.

Τη δολοφονούμε, γιατί αυτή η χώρα αλλάζει πάρα πολύ αργά.

Συγνώμη, γλυκό κορίτσι, για αυτό το τοξικό και εγωπαθές Τέρας που μια αναχρονιστική και συντηρητική Κοινωνία δημιούργησε. Συγνώμη.    

Facebook Comments