Μα πού είναι οι καλλιτέχνες;

Έβλεπα χθες το βράδυ το βίντεο του Χρήστου Μάστορα από τις Μέλισσες με το δικό του μήνυμα προς τους φίλους και τους θαυμαστές του να πάνε να εμβολιαστούν, προκειμένου να μπορέσουν να ζήσουν κανονικά και όχι με ημίμετρα. Για όποιον δεν ξέρει τι σημαίνει Μάστορας και Μέλισσες, αρκεί να σας πω ότι το βίντεο από μόνο του είναι καλύτερο και από καμπάνια της κυβέρνησης και πιάνει εντελώς διαφορετικά κοινά. 

Πρώτος διδάξας, βεβαίως, ο Πάνος Κιάμος, ο οποίος μαζί με το Ποσειδώνιο, όπου εμφανίζεται, πήραν το ρίσκο να γίνουν ο πρώτος χώρος αμιγώς για εμβολιασμένους. Και τα άκουσαν, βεβαίως, από τους Πετράκους και τα άλλα παραφερνάλια της νύχτας, αλλά μικρή σημασία έχει. Και βεβαίως ο έντεχνος Στάθης Δρογώσης, ο οποίος θαρραλέα δίνει τη μάχη υπέρ του εμβολίου, ακόμα και αν καμιά φορά χρειάζεται να κάτσει να συζητήσει με αντιεμβολιαστές που λένε ιστορίες για τον Γκέιτς και τον Σόρος. Μαθαίνω, δε, ότι και η Άννα Βίσση από συναυλία της στην περιφέρεια έστειλε σαφές μήνυμα υπέρ του εμβολιασμού. 

Κάπου εδώ τελειώνουμε. Το μαγαζί που εμφανίζεται ο Νίκος Βέρτης έκλεισε γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο και σχεδόν με μισή καρδιά θα ανοίξει μόνο για εμβολιασμένους από το μεθεπόμενο. Μόνο τα κλάματα δεν έβαλαν οι άνθρωποι. Μαθαίνω, δε, ότι και άλλα μεγάλα ονόματα της νύχτας πιέζουν τους επιχειρηματίες των κέντρων να ανοίξουν έστω και μόνο για εμβολιασμένους, με πληρότητα 60%, αλλά υπάρχει δισταγμός για τις αντιδράσεις. Ακόμα και έτσι, όμως, οι καλλιτέχνες που στην πρώτη καραντίνα έκαναν τραγούδια και live streams για όσους έμεναν σπίτι, πού είναι τώρα να δώσουν το μήνυμα για μια πιο κανονική ζωή; Φοβούνται μην σπάσουν μερικά αυγά ή μην δυσαρεστήσουν το πολυπληθές και ετερόκλητο κοινό τους;