Ποινικό αδίκημα η μη πληρωμή του αντίτιμου των παρεχόμενων υπηρεσιών

Όχι σπάνιο δυστυχώς φαινόμενο στην Αγορά κάθε είδους παρεχόμενων Υπηρεσιών ήταν ανέκαθεν, και εξακολουθεί δυστυχώς να είναι, η απόληψή τους από τον καταναλωτή ή εν πάσει περιπτώσει τον αντισυμβαλλόμενο του παρόχου τους, χωρίς αυτός να καταβάλλει το αναλογούν συμφωνημένο αντίτιμο.

Το ανωτέρω φαινόμενο υφίσταται φυσικά και σε επίπεδο πώλησης προϊόντων, όπου όμως η κατάσταση είναι πιο ξεκάθαρη, ιδίως στις περιπτώσεις της πώλησης αγαθών με άμεση καταβολή του τιμήματος.

Ωστόσο, στην περίπτωση της παροχής Υπηρεσιών, το τοπίο είναι αν μη τι άλλο περισσότερο θολό, καθώς ενδέχεται να συμφωνείται η παροχή μιας υπηρεσίας κάθε είδους (παροχή υπηρεσιών εστιατορίου, παροχή ιατρικών υπηρεσιών, παροχή τουριστικού καταλύματος, διδασκαλία μαθημάτων, παροχή Υπηρεσιών Διαδικτύου, παροχή υπηρεσιών μηχανικού κ.λπ.), έναντι χρηματικού ανταλλάγματος, ήτοι αμοιβής, και στην συνέχεια, ο λήπτης της Υπηρεσίας, έχοντας απολάβει αυτήν, να μην συμμορφώνεται δόλια στην καταβολή της ανωτέρω αμοιβής παρόλο που την γνωρίζει και είναι απαιτητή κατά τις συνήθειες των συναλλαγών ή την ειδικότερη συμφωνία που έχει κάνει με τον πάροχο της Υπηρεσίας.

Στις περιπτώσεις αυτές, ο παρέχων την Υπηρεσία, πλην της αστικής αξίωσης που έχει για την λήψη της αμοιβής του, την οποία μπορεί να διεκδικήσει αστικά, εγείροντας σχετική Αγωγή, δύναται να κάνει χρήση και της οικείας, πλην μη ιδιαίτερα γνωστής Ποινικής Διάταξης του άρθρου 392 του Ποινικού Κώδικα σχετικά με την Δόλια Αποδοχή Παροχών, σύμφωνα με το οποίο όποιος με πρόθεση να μην καταβάλλει αντίτιμο παίρνει για άμεση κατανάλωση τρόφιμα ή ποτά ή δέχεται την παροχή καταλύματος ή υπηρεσιών, των οποίων το αντίτιμο είναι άμεσα πληρωτέο κατά τις συνήθειες των συναλλαγών, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή φυλάκιση μέχρι τριών μηνών, με την ποινική δίωξη να ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση.