Η λογική του παραλόγου τείνει να επικρατήσει στην Οδοντιατρική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενόψει της διαδικασίας εκλογής Τακτικού Καθηγητή στην ειδικότητα της Ακίνητης Προσθετικής.

Οι υποψήφιοι είναι δυο, ο ένας, αν και έμπειρος ακαδημαϊκός, είναι συνταξιούχος τα τελευταία 4 χρόνια, από το 2017, αφού εξάντλησε το προβλεπόμενο χρονικό όριο θητείας (67 έτη). Ακριβώς λόγω της συνταξιοδότησής του έχει χάσει τη δια του νόμου ικανότητα να υπηρετήσει στη θέση και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις, που απορρέουν από αυτήν. Ο έτερος υποψήφιος, από την άλλη πλευρά, κατέχει ξεκάθαρα τα εχέγγυα σε ακαδημαϊκό, εκπαιδευτικό και, βεβαίως, ηλικιακό επίπεδο, έχοντας υπηρετήσει σε αντίστοιχη θέση ως Τακτικός Καθηγητής της Προσθετικής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.

Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, στην περίπτωση που εκλεγεί ο συνταξιούχος υποψήφιος, τότε δεν μπορεί να ξαναδιοριστεί και έτσι χάνεται οριστικά η χρηματοδότηση για τη συγκεκριμένη θέση στη βαθμίδα του καθηγητή στην ειδικότητα της Ακίνητης Προσθετικής στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών και η Σχολή θα απωλέσει μια θέση με βαρύνουσα κλινική σημασία. Ένα τέτοιου είδους σενάριο, που – ολοφάνερα – παραβιάζει την κοινή λογική, θα έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην οδοντιατρική εκπαίδευση στην Ελλάδα όσο και μακροπρόθεσμα στον ελληνικό πληθυσμό. Αντίστοιχη εξέλιξη με απώλεια της χρηματοδότησης μπορεί να συμβεί και στην περίπτωση, που δεν εκλεγεί κανένας (ναι, αυτό μπορεί να γίνει στην Ελλάδα…) και η θέση να κριθεί «άγονη».

Τον ίδιο προβληματισμό εξέφρασαν και δεκάδες απόφοιτοι της Προσθετικής της Οδοντιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, οι οποίοι είναι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για το μέλλον τη ειδικότητάς τους, έχοντας συντάξει σχετική επιστολή, με την οποία εκφράζουν την εύλογη ανησυχία τους για την επιβίωση του τομέα τους.

Ο καιρός γαρ εγγύς, ώστε να δούμε αν πρυτανεύσει τελικά η λογική στην εκλογή του κατάλληλου υποψηφίου καθηγητή. Γιατί, από τη μια πλευρά, φωνάζουν όλοι για την «μετανάστευση» επιστημόνων ιατρών σε άλλες χώρες ανά τον κόσμο, το γνωστό φαινόμενο brain drain, το οποίο στην Ελλάδα είναι μάστιγα, και, από την άλλη, στην περίπτωση της Οδοντιατρικής τώρα, Έλληνας καθηγητής του εξωτερικού να θέλει α επιστρέψει στο ελληνικό Πανεπιστήμιο και, παρ’όλα αυτά, η εκλογή του να μην θεωρείται αυτονόητα δεδομένη…
   

Facebook Comments